ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΥΣΗΣ ΑΠΟ ΜΗ ΕΙΔΙΚΟΥΣ

Στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ού αιώνα, ο Αυστριακός Σίγκμουντ Φρόυντ, φυσιολόγος και ψυχίατρος, έθεσε με τις μελέτες του τις βάσεις της ψυχανάλυσης ως θεραπευτικής μεθόδου και έφερε επανάσταση στον τρόπο που ο σύγχρονος άνθρωπος αντιλαμβάνεται έννοιες όπως η συνείδηση και η σεξουαλικότητα.
Το 1926, οι ψυχιατρικοί κύκλοι της Βιέννης διχάζονται για το κατά πόσο μπορούν οι μη ειδικοί, δηλαδή οι μη γιατροί, να θεραπεύσουν μέσω της ψυχανάλυσης.
“Το ζήτημα της ανάλυσης από μη ειδικούς” (Die Frage dee Laienanalyse, 1926) αποτελεί την τοποθέτηση του Φρόυντ επί του θέματος.
Εξηγώντας σε έναν αμερόληπτο συνομιλητή ενός φανταστικού διαλόγου τη θεωρία της αναλυτικής θεραπείας, δηλώνει ξεκάθαρα τις θέσεις του. Οι νευρώσεις, τα απωθημένα, οι φοβίες κι άλλες διαταραχές της ψυχικής ζωής χρειάζονται ιδιαίτερες ικανότητες στη διαχείρισή τους. Ποιος είναι κατά τον διάσημο ψυχίατρο ο πλέον αρμόδιος για να ασκήσει με επιτυχία μια ψυχανάλυση; (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)