Περιγραφή
Το όνομά μου είναι Έντουαρντ Τζόζεφ Σνόουντεν. Κάποτε εργαζόμουν για το κράτος, όμως πλέον εργάζομαι για τον πολίτη. Χρειάστηκα σχεδόν τρεις δεκαετίες προκειμένου να συνειδητοποιήσω ότι ήταν ταυτόσημες οι έννοιες αυτές, κι όταν πλέον το κατάλαβα, μου προκάλεσε κάποια προβλήματα στη δουλειά. Το αποτέλεσμα είναι ότι πλέον διαθέτω τον χρόνο μου προσπαθώντας να προστατέψω τον πολίτη από το άτομο που ήμουν κάποτε, δηλαδή κατάσκοπος της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών (CIA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ασφαλείας (NSA), ένας ακόμη νεαρός τεχνολόγος που προσπαθούσα να οικοδομήσω έναν καλύτερο, ήμουν βέβαιος, κόσμο.
Η σταδιοδρομία μου στην Αμερικανική Κοινότητα Πληροφοριών (IC) διήρκεσε μόλις επτά χρόνια, γεγονός που μου προκαλεί εντύπωση, καθώς συνειδητοποιώ ότι είναι μόλις ένας χρόνος περισσότερο από το διάστημα που έχω περάσει έκτοτε εξόριστος σε μια χώρα που δεν ήταν δική μου επιλογή. Στη διάρκεια εκείνων των επτά χρόνων όμως συμμετείχα στην πλέον σημαντική αλλαγή στην ιστορία της αμερικανικής κατασκοπείας, τη μετάβαση από τη στοχευμένη παρακολούθηση ατόμων στη μαζική παρακολούθηση ολόκληρων πληθυσμών. Βοήθησα να καταστεί τεχνολογικά εφικτό για μία κυβέρνηση να συγκεντρώνει το σύνολο των ψηφιακών επικοινωνιών απ’ ολόκληρο τον κόσμο, να τις αποθηκεύει επ’ αόριστον και να τις ερευνά κατά βούληση.
Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, η IC κατατρυχόταν από τύψεις λόγω της αποτυχίας της να προστατέψει την Αμερική, επειδή επέτρεψε, στη διάρκεια της “βάρδιας της”, να πραγματοποιηθεί η πλέον συντριπτική και καταστροφική επίθεση σε βάρος των ΗΠΑ από την εποχή του Περλ Χάρμπορ. Αντιδρώντας σε αυτή την εξέλιξη, οι ηγέτες της κοινότητας επιδίωξαν τη δημιουργία ενός συστήματος το οποίο δε θα επέτρεπε έναν τέτοιο αιφνιδιασμό ποτέ ξανά. Θεμέλιο αυτού του συστήματος θα ήταν η τεχνολογία, κάτι ξένο προς τη νοοτροπία της στρατιάς των πολιτικών επιστημόνων και των ειδικών στη διοίκηση επιχειρήσεων που στελέχωναν σε μεγάλο βαθμό την κοινότητα. Έτσι, οι πόρτες των πλέον μυστικοπαθών υπηρεσιών συλλογής πληροφοριών άνοιξαν διάπλατα σε νεαρούς τεχνολόγους όπως εγώ. Και κάπως έτσι οι σπασίκλες έγιναν μέλη αυτής της κοινότητας.
Αν ήμουν καλός σε κάτι εκείνα τα χρόνια, αυτό ήταν οι υπολογιστές, οπότε ανελίχθηκα γρήγορα. Σε ηλικία είκοσι δύο ετών, εξασφάλισα την πρώτη μου άδεια πρόσβασης σε απόρρητες πληροφορίες της NSA, για τις ανάγκες μιας θέσης στο απολύτως χαμηλότερο επίπεδο του οργανισμού. Μέσα σε λιγότερο από έναν χρόνο βρισκόμουν στη CIA ως μηχανικός συστημάτων, έχοντας απεριόριστη πρόσβαση σε ορισμένα από τα πλέον ευαίσθητα δίκτυα στον πλανήτη. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
