Περιγραφή
Οι Εκδόσεις Εργατική Πάλη κυκλοφορούν το βιβλίο του Λέον Τρότσκι, Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού (Ενάντια στη Μικροαστική Αντιπολίτευση), το οποίο είναι μια συλλογή άρθρων, κειμένων και επιστολών που έγραψε από το Σεπτέμβρη του 1939 μέχρι λίγες μέρες πριν τη δολοφονία του (20 Αυγούστου 1940) – το τελευταίο γράμμα του έχει ημερομηνία 17 Αυγούστου 1940. Τα κείμενα του βιβλίου αφορούν την πάλη που διεξάγονταν εκείνη την εποχή μέσα στο αμερικάνικο τμήμα της 4ης Διεθνούς, του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος (ΣΕΚ – Socialist Workers Party), γύρω από βασικά ζητήματα του εργατικού κινήματος και του μαρξισμού. Βασικοί πρωταγωνιστές οι Τζέιμς Μπάρναμ, ο Μαξ Σάχτμαν και ο Μάρτιν Άμπερν που ηγούνταν της μειοψηφίας και της πάλης στο εσωτερικό του ΣΕΚ. Αφορμή για την εμφάνιση αυτής της, ουσιαστικά, μικροαστικής αντιπολίτευσης ήταν η υπογραφή του επαίσχυντου και αντεπαναστατικού συμφώνου Στάλιν-Χίτλερ, η εισβολή των στρατευμάτων της ΕΣΣΔ στην Πολωνία, Φιλανδία και η βασική αρχή του Τρότσκι και της 4ης Διεθνούς, η υπεράσπισης της Σοβιετικής Ένωσης απέναντι στον ιμπεριαλισμό, σαν ένα γραφειοκρατικά εκφυλισμένο εργατικό κράτος.
Ο Λ. Τρότσκι, εξόριστος τότε στο Κογιοακάν του Μεξικού, θα αναλάβει την αντιμετώπισή τους και με την ευκαιρία θα καταπιαστεί με μια σειρά θεμάτων που είχαν και έχουν τεράστια σημασία. Έτσι το βιβλίο, Στην Υπεράσπιση του Μαρξισμού, δεν είναι μόνο ένα βιβλίο πολεμικής, είναι ταυτόχρονα μια σημαντική συμβολή στην μαρξιστική θεωρία και της διαλεκτικής μεθόδου σ’ εκείνα τα κρίσιμα χρόνια και ιδιαίτερα στη διετία 1938-1940, όταν όλα πια έδειχναν ότι η ανθρωπότητα πήγαινε με “σπασμένα τα φρένα” προς το σφαγείο του Β’ Π.Π. Τα κείμενα του Τρότσκι για τον επερχόμενο πόλεμο (Η τέταρτη Διεθνής και ο Πόλεμος κ.ά.), για την υπεράσπιση των κατακτήσεων της Οκτωβριανής Επανάσταση ενάντια στον ιμπεριαλισμό και την σταλινική γραφειοκρατία (Στην Υπεράσπιση του Οκτώβρη -Ο λόγος του Λέον Τρότσκι στην Κοπεγχάγη κ.ά.), για την ενσωμάτωση των συνδικάτων στο καπιταλιστικό κράτος (Τα συνδικάτα στην εποχή της ιμπεριαλιστικής παρακμής, κ.ά.) κ.λπ., βάθυναν και εμπλούτισαν το χαρακτήρα της εποχής που ο Λένιν είχε ονομάσει “Ιμπεριαλισμό, Το Ανώτατο Στάδιο του Καπιταλισμού”. (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
