ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΑ ΘΕΜΑΤΑ ΤΕΧΝΗΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ

23,32 

Οι “εξωοικονομικές” όψεις της κρίσης και το πολλαπλό χρέος της Αριστεράς, καθώς τρόικα και κυβέρνηση εφορμούν για να “μεταρρυθμίσουν την κόλαση” της ελληνικής κοινωνίας. Τέχνη και πολιτική. Αριστερά και τέχνη. Ο ρωσικός μοντερνισμός και η καλλιτεχνική πρωτοπορία του Οκτώβρη. Μετά το Μάη του ’68: Η πικρή σχέση Αριστεράς και μετανεωτερικότητας. Το φορτίο των αξιών την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Πολιτισμός και ανάπτυξη την περίοδο της μεταμοντέρνας “πολιτισμικής συνείδησης” του ύστερου καπιταλισμού. Ο θάνατος του Μπρεχτ: 50 χρόνια πολύ νωρίς. Η αντίληψη για το διδακτικό στοιχείο στα έργα του ως “προπαγάνδα”. Θέατρο και κινηματογράφος για την κοινωνική αλλαγή. Οι ιστορίες του νεαρού Μπερτ, τα διδακτικά θεατρικά έργα του, η τελευταία παράσταση του Μέτρου στο Βερολίνο και της Εξαίρεσης και του κανόνα στην Αθήνα “πιασμένες” στην εκκρεμή κίνηση μεταξύ αλληγορίας και ιστορίας. Η νεαρή Ρόζα απαντάει στο Μπερνστάιν και ο Μπρεχτ θέτει ερωτήματα χωρίς απαντήσεις: προκειμένου ο εργαζόμενος άνθρωπος να μπορέσει να συλλάβει τον εαυτό του -και η Αριστερά τον δικό της- και πάλι ως δρον κοινωνικό υποκείμενο, δημιουργό κι όχι υποχείριο της ιστορίας. Αυτά και άλλα θέματα τέχνης, πολιτισμού και πολιτικής περνούν μέσα απ’ τις σελίδες του τελευταίου βιβλίου της Νάντιας Βαλαβάνη, γραμμένο για ένα κοινό “καλλιτεχνών της πράξης”: σκεπτόμενων και αγωνιζόμενων ανθρώπων. Μπορεί να υπάρξει Αριστερά ή και “πολιτισμένη” κοινωνία στο μέλλον χωρίς μια πολιτιστική επανάσταση σήμερα; Στη σύγχρονη σκοτεινή εποχή μπορούμε να βρεθούμε πίσω από τη γραμμή πάλης που πρόταξαν οι εξαθλιωμένες εργάτριες ιματισμού στο Λόρενς της Μασαχουσέτης έναν αιώνα πριν με την απαίτηση “θέλουμε ψωμί, αλλά θέλουμε και τριαντάφυλλα”; Ο κόσμος, βλέπετε, δεν άλλαξε ποτέ παλεύοντας για απλή επιβίωση… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας

Κωδικός προϊόντος: 978960969201 Κατηγορία:

Περιγραφή

Οι “εξωοικονομικές” όψεις της κρίσης και το πολλαπλό χρέος της Αριστεράς, καθώς τρόικα και κυβέρνηση εφορμούν για να “μεταρρυθμίσουν την κόλαση” της ελληνικής κοινωνίας. Τέχνη και πολιτική. Αριστερά και τέχνη. Ο ρωσικός μοντερνισμός και η καλλιτεχνική πρωτοπορία του Οκτώβρη. Μετά το Μάη του ’68: Η πικρή σχέση Αριστεράς και μετανεωτερικότητας. Το φορτίο των αξιών την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Πολιτισμός και ανάπτυξη την περίοδο της μεταμοντέρνας “πολιτισμικής συνείδησης” του ύστερου καπιταλισμού. Ο θάνατος του Μπρεχτ: 50 χρόνια πολύ νωρίς. Η αντίληψη για το διδακτικό στοιχείο στα έργα του ως “προπαγάνδα”. Θέατρο και κινηματογράφος για την κοινωνική αλλαγή. Οι ιστορίες του νεαρού Μπερτ, τα διδακτικά θεατρικά έργα του, η τελευταία παράσταση του Μέτρου στο Βερολίνο και της Εξαίρεσης και του κανόνα στην Αθήνα “πιασμένες” στην εκκρεμή κίνηση μεταξύ αλληγορίας και ιστορίας. Η νεαρή Ρόζα απαντάει στο Μπερνστάιν και ο Μπρεχτ θέτει ερωτήματα χωρίς απαντήσεις: προκειμένου ο εργαζόμενος άνθρωπος να μπορέσει να συλλάβει τον εαυτό του -και η Αριστερά τον δικό της- και πάλι ως δρον κοινωνικό υποκείμενο, δημιουργό κι όχι υποχείριο της ιστορίας. Αυτά και άλλα θέματα τέχνης, πολιτισμού και πολιτικής περνούν μέσα απ’ τις σελίδες του τελευταίου βιβλίου της Νάντιας Βαλαβάνη, γραμμένο για ένα κοινό “καλλιτεχνών της πράξης”: σκεπτόμενων και αγωνιζόμενων ανθρώπων. Μπορεί να υπάρξει Αριστερά ή και “πολιτισμένη” κοινωνία στο μέλλον χωρίς μια πολιτιστική επανάσταση σήμερα; Στη σύγχρονη σκοτεινή εποχή μπορούμε να βρεθούμε πίσω από τη γραμμή πάλης που πρόταξαν οι εξαθλιωμένες εργάτριες ιματισμού στο Λόρενς της Μασαχουσέτης έναν αιώνα πριν με την απαίτηση “θέλουμε ψωμί, αλλά θέλουμε και τριαντάφυλλα”; Ο κόσμος, βλέπετε, δεν άλλαξε ποτέ παλεύοντας για απλή επιβίωση… (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Επιμέλεια

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής