Περιγραφή
Το βιβλίο αυτό είναι η ιστορία ενός νεαρού προλετάριου, που ενηλικιώθηκε και συνειδητοποιήθηκε πολιτικά, διαμέσου της αντικουλτούρας και των πρώτων Βερολινέζικων κομμουνών, των ναρκωτικών, του ροκ, του φοιτητικού κινήματος και των θεαματικών διαδηλώσεων του τέλους της δεκαετίας του ’60. Ο Μπάουμαν εξηγεί την καταγωγή και τη φύση της βίας, που ακολούθησε τη δημιουργία του Κινήματος της 2 Ιούνη, τη βία στο σπίτι του, στους δρόμους, στα μπαρ, στις συγκρούσεις με την αστυνομία. Η σημασία του βιβλίου βρίσκεται στο ότι εκείνος που μιλάει είναι ο ίδιος ο Μπάουμαν, κι όχι ένας “ειδικός” πάνω στην τρομοκρατία ή ένας δημοσιογράφος. Τελικά, ο Μπάουμαν απορρίπτει τη βία, αλλά, μολοντούτο, διεκδικεί ακέραιη την ευθύνη για τις αποφάσεις του. Ο Ντάνιελ Κον-Μπεντίτ σχολιάζει: “Το γεγονός ότι κάποιος έχει το θάρρος να το πει αυτό -να πει ναι στην αγάπη κι όχι στο μίσος σαν το κυριότερο κίνητρο για πολιτική δράση- νομίζω ότι είναι, στο βιβλίο αυτό, μια δήλωση σημαντική, μια δήλωση επαναστατική”. Το βιβλίο αυτό γνώρισε πρωτοφανή επιτυχία κι έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
