Περιγραφή
“Το μήνυμά μου για τον ελληνικό λαό, σαν άνθρωπος που αγωνίζεται για την ανθρωπότητα και την αξιοπρέπεια, είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την ανθρωπότητα όσο ο ιμπεριαλισμός και ο σιωνισμός είναι υπαρκτοί. …Για το κίνημα αλληλεγγύης πρέπει να συναντηθούμε να διαμορφώσουμε μίνιμουμ προγράμματα, πρακτικά όχι θεωρητικά, να πάμε βήμα-βήμα και όταν υπάρχει αποτέλεσμα να χτίζουμε πάνω σε αυτό για να προχωράμε. Τον προηγούμενο αιώνα ήταν “εργάτες ενωθείτε”, “καταπιεσμένοι ενωθείτε”, τώρα πρέπει να πούμε “παγκοσμιοποιείστε τον αγώνα”, νομίζω αυτό είναι ένα αποτελεσματικό σύνθημα… Αυτό είναι το μήνυμά μου… Προχτές μου είπατε πως πήγατε στη Χάιφα, την επόμενη φορά θα σας προσκαλέσω εγώ στη Χάιφα, την πόλη μου.” (Αμάν Ιορδανίας, 20 Απρίλη 2009)
Όσες γενιές ανθρώπων και αγωνιστών να παλεύουν να αντιστρέψουν την εικόνα του άγριου τρομοκράτη και να μιλήσουν για το δικαίωμα και την υποχρέωση στον αγώνα ενάντια στην αδικία, στους αποικιοκράτες, στα εγκλήματά τους και στην κατοχή, κανείς δεν θα το καταφέρει καλύτερα από τη Λέιλα Χάλεντ, την Παλαιστίνια γυναίκα, τη δασκάλα, την “τρομοκράτισσα”.
Η Χάλεντ μέλος του Λαϊκού Μετώπου για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, στις 29 Αυγούστου 1969 μπήκε στο πιλοτήριο της πτήσης TWA-840. Οι αεροπειρατές είχαν προαποφασίσει ότι κανείς επιβάτης δεν θα πάθει τίποτα και έτσι έγινε. Η Λέιλα υποχρέωσε τον πιλότο να πετάξει το αεροπλάνο πάνω από τη Χάιφα. Την πατρίδα της, από όπου αναγκάστηκε να φύγει όταν ήταν μόλις τεσσάρων χρονών, κατά τη διάρκεια της Νάκμπα, της Παλαιστινιακής καταστροφής του 1948 όταν ιδρύθηκε το Ισραήλ. Με την πράξη της αυτή, κατάφερε να αναδείξει την παλαιστινιακή υπόθεση σε όλο τον κόσμο, λίγο καιρό μετά τον πόλεμο των έξι ημερών του 1967 όπου το Ισραήλ κατέλαβε την Δυτική Όχθη και τη Γάζα. Η εικόνα της ανατίναξης των αεροπλάνων στο αεροδρόμιο της Δαμασκού έμεινε στην ιστορία και η Λέιλα έγινε το νέο σύμβολο της αντίστασης.
