ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ ΚΑΙ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ

9,54 

Μιλώντας κάποτε ο Τρότσκι για τον Ζυλ Ρομαίν, και χαρακτηρίζοντάς τον ως θεατή απ’ έξω, θεατή από απόσταση, έκαμε τη βαρυσήμαντη παρατήρηση ότι η απόσταση δεν έχει μόνον οπτική σημασία, μα και ηθική, και ότι μόνον εκείνος που μετέχει ενεργά στο κοινωνικό γίγνεσθαι μπορεί να είναι αληθινά θεατής, δηλαδή να βλέπει σωστά και βαθιά.
Ο Τρότσκι, ένας από τους «μετέχοντες», ένας από τους μεγαλύτερους άντρες της επαναστατικής Πράξης, και μαζί βαθύς θεωρητικός και μεγάλος τεχνίτης του λόγου, αποτελεί την πιο ζωντανή ενσάρκωση της παραπάνω αλήθειας.
Με το βιβλίο του «Λογοτεχνία και Επανάσταση», που δεν είναι ακαδημαϊκό πάρεργο, αλλά μορφές αγώνα για ζητήματα ζωτικά της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δίνει μοναδικά υποδείγματα εφαρμογής της μαρξιστικής μεθόδου, πάνω σ’ ένα τόσο περίπλοκο και ευαίσθητο θέμα, με το οποίο ο διαλεκτικός υλισμός πολύ λίγο μπόρεσε να καταπιαστεί. Η σκέψη του, αγγίζοντας το άμεσο -ακόμη και το καθημερινό- φέρνει στο φως το κύριο και το ουσιαστικό, χωρίς να χάνει τη μεγάλη ανθρώπινη ιστορική προοπτική.
Ο βιογράφος του Τρότσκι, Ισαάκ Ντόϋτσερ δίνει τον παρακάτω γενικό χαρακτηρισμό:
«Ακόμα και σήμερα, σαράντα χρόνια από τότε που γράφτηκε το έργο αυτό, εξακολουθεί να παραμένει ανυπέρβλητο όχι μόνον ως επισκόπηση του επαναστατικού Sturm und Drang των ρωσικών γραμμάτων και προκαταγγελία του στραγγαλισμού της καλλιτεχνικής δημιουργίας από το σταλινισμό, αλλά και γενικότερα ως δοκίμιο μαρξιστικής λογοτεχνικής κριτικής. Το βιβλίο είναι γραμμένο με λεπτή αίσθηση της τέχνης και της λογοτεχνίας, πρωτότυπη σύλληψη, συναρπαστική έμπνευση και πνεύμα, και στις τελευταίες του σελίδες με δύναμη οραματισμού, που φτάνει σε σπάνια ύψη ποιητικής έξαρσης». (Απόσπασμα από τον πρόλογο του Μανόλη Λαμπρίδη)
Περιεχόμενα

Σημείωμα της Έκδοσης και του Μεταφραστή
Πρόλογος του Μανόλη Λαμπρίδη
Εισαγωγή του Λέον Τρότσκι
Α’ Μέρος
1. Η Προεπαναστατική Τέχνη
2. Οι λογοτεχνικοί “συνοδοιπόροι” της Επανάστασης
3. Αλέξαντρος Μπλοκ
4. Ο Φουτουρισμός
5. Η Φορμαλιστική Ποιητική Σχολή και ο Μαρξισμός
6. Προλεταριακή Κουλτούρα και Προλεταριακή Τέχνη
7. Η Πολιτική του Κόμματος στην Τέχνη
8. Τέχνη Επαναστατική και Τέχνη Σοσιαλιστική
Β’ Μέρος Σκόρπια Φύλλα
1. Στη Μνήμη του Σεργέι Γιεσένιν
2. Η Αυτοκτονία του Μαγιακόβσκι
3. Ανατόλ Βασίλιεβιτς Λουνατσάρσκι
4. Λέον Τολστόι
5. Το Δράμα του Γαλλικού Προλεταριάτου
6. Γράμμα στην Τζόαν Λόντον
7. Η τέχνη και η Επανάσταση
Διάφορα Άρθρα
1. Τάξη και Τέχνη
2. Διανοούμενοι και Σοσιαλισμός
3. Η Πολιτική του Κόμματος στο Πεδίο της Τέχνης και της Φιλοσοφίας
4. Το Μανιφέστο της Καλλιτεχνικής δημιουργίας
5. Κουλτούρα και Σοσιαλισμός

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)

Κωδικός προϊόντος: ΝΟ ISBN 12ΑΕ4Τ6 34Τ Κατηγορία:

Περιγραφή

Μιλώντας κάποτε ο Τρότσκι για τον Ζυλ Ρομαίν, και χαρακτηρίζοντάς τον ως θεατή απ’ έξω, θεατή από απόσταση, έκαμε τη βαρυσήμαντη παρατήρηση ότι η απόσταση δεν έχει μόνον οπτική σημασία, μα και ηθική, και ότι μόνον εκείνος που μετέχει ενεργά στο κοινωνικό γίγνεσθαι μπορεί να είναι αληθινά θεατής, δηλαδή να βλέπει σωστά και βαθιά.
Ο Τρότσκι, ένας από τους «μετέχοντες», ένας από τους μεγαλύτερους άντρες της επαναστατικής Πράξης, και μαζί βαθύς θεωρητικός και μεγάλος τεχνίτης του λόγου, αποτελεί την πιο ζωντανή ενσάρκωση της παραπάνω αλήθειας.
Με το βιβλίο του «Λογοτεχνία και Επανάσταση», που δεν είναι ακαδημαϊκό πάρεργο, αλλά μορφές αγώνα για ζητήματα ζωτικά της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, δίνει μοναδικά υποδείγματα εφαρμογής της μαρξιστικής μεθόδου, πάνω σ’ ένα τόσο περίπλοκο και ευαίσθητο θέμα, με το οποίο ο διαλεκτικός υλισμός πολύ λίγο μπόρεσε να καταπιαστεί. Η σκέψη του, αγγίζοντας το άμεσο -ακόμη και το καθημερινό- φέρνει στο φως το κύριο και το ουσιαστικό, χωρίς να χάνει τη μεγάλη ανθρώπινη ιστορική προοπτική.
Ο βιογράφος του Τρότσκι, Ισαάκ Ντόϋτσερ δίνει τον παρακάτω γενικό χαρακτηρισμό:
«Ακόμα και σήμερα, σαράντα χρόνια από τότε που γράφτηκε το έργο αυτό, εξακολουθεί να παραμένει ανυπέρβλητο όχι μόνον ως επισκόπηση του επαναστατικού Sturm und Drang των ρωσικών γραμμάτων και προκαταγγελία του στραγγαλισμού της καλλιτεχνικής δημιουργίας από το σταλινισμό, αλλά και γενικότερα ως δοκίμιο μαρξιστικής λογοτεχνικής κριτικής. Το βιβλίο είναι γραμμένο με λεπτή αίσθηση της τέχνης και της λογοτεχνίας, πρωτότυπη σύλληψη, συναρπαστική έμπνευση και πνεύμα, και στις τελευταίες του σελίδες με δύναμη οραματισμού, που φτάνει σε σπάνια ύψη ποιητικής έξαρσης». (Απόσπασμα από τον πρόλογο του Μανόλη Λαμπρίδη)

Περιεχόμενα

Σημείωμα της Έκδοσης και του Μεταφραστή
Πρόλογος του Μανόλη Λαμπρίδη
Εισαγωγή του Λέον Τρότσκι
Α’ Μέρος
1. Η Προεπαναστατική Τέχνη
2. Οι λογοτεχνικοί “συνοδοιπόροι” της Επανάστασης
3. Αλέξαντρος Μπλοκ
4. Ο Φουτουρισμός
5. Η Φορμαλιστική Ποιητική Σχολή και ο Μαρξισμός
6. Προλεταριακή Κουλτούρα και Προλεταριακή Τέχνη
7. Η Πολιτική του Κόμματος στην Τέχνη
8. Τέχνη Επαναστατική και Τέχνη Σοσιαλιστική
Β’ Μέρος Σκόρπια Φύλλα
1. Στη Μνήμη του Σεργέι Γιεσένιν
2. Η Αυτοκτονία του Μαγιακόβσκι
3. Ανατόλ Βασίλιεβιτς Λουνατσάρσκι
4. Λέον Τολστόι
5. Το Δράμα του Γαλλικού Προλεταριάτου
6. Γράμμα στην Τζόαν Λόντον
7. Η τέχνη και η Επανάσταση
Διάφορα Άρθρα
1. Τάξη και Τέχνη
2. Διανοούμενοι και Σοσιαλισμός
3. Η Πολιτική του Κόμματος στο Πεδίο της Τέχνης και της Φιλοσοφίας
4. Το Μανιφέστο της Καλλιτεχνικής δημιουργίας
5. Κουλτούρα και Σοσιαλισμός

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Μετάφραση

Άλλα