ΚΡΑΤΟΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΟΜΜΟΥΝΑΣ

“Η έρευνα για την ιστορία του πολιτικού “εγκλήματος” την περίοδο της κρατικής εξουσίας, αφενός είναι ταυτόσημη με την έρευνα των κοινωνικών αγώνων και κυρίως, των επαναστάσεων αφετέρου δείχνει πως τα πολιτικά “εγκλήματα” δηλώνουν τη δυναμική επάνοδο στην κοινωνική ζωή του φυσικού δικαίου και της πραγματικής ισότητας των ανθρώπων, που ειδικά κατά την εκδήλωση των επαναστάσεων αναβλύζει ορμητικά σαν λάβα ηφαιστείου από τα έγκατα της ιστορίας και αναζητά την επαναθεμελίωσή του ξανά και ξανά στην εξισωτική κοινωνική οργάνωση με πυρήνα την κομμούνα. Η ελεύθερη κομμούνα, ο κοινωνικός χώρος που πραγματώνεται η ισοκρατία σε κάθε επίπεδο και που προϋπήρχε της κρατικής εξουσίας ως θεσμός, δέχτηκε τη βία του κράτους για να υποταχτεί σε αυτό και να διαλυθεί. Όμως μέσω των επαναστάσεων αναδύεται ξανά και ξανά στο προσκήνιο της ιστορίας με μια μεγάλη ποικιλία μορφών, ανάλογα με τις κοινωνικές και πολιτικές ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας και της κάθε εποχής όπου οι επαναστάσεις εκδηλώνονται. Η “τύχη” που σε κάθε επανάσταση έχουν οι κομμούνες, η αποκέντρωση της εξουσίας στο κοινωνικό πεδίο που αυτές πρεσβεύουν και η άμεση δημοκρατία που συνιστά δομικό τους στοιχείο, εξαρτάται από τον βαθμό της πολιτικής ετοιμότητας που έχουν οι επαναστατημένοι λαοί να οργανώσουν άμεσα μια ισοκρατική κοινωνία παράλληλα με τη θεσμοθέτηση του δικού τους κοινωνικού δικαίου και πριν η συγκεντρωτική κρατική εξουσία καταφέρει να ανασυγκροτηθεί και να τις συνθλίψει, συνθλίβοντας παράλληλα και την ίδια την επανάσταση”. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)