Περιγραφή
Ως ευρωπαϊκό παράδοξο έχει χαρακτηριστεί το γεγονός ότι η διαδικασία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, με τη δημιουργία υπερεθνικών δομών που θεωρητικά στοχεύουν στην υπέρβαση των εθνικών ανταγωνισμών, έχει οξύνει τις αντιθέσεις ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έχει αναζωογονήσει τον εθνικισμό στο εσωτερικό τους. Η μικρή μελέτη του Χρήστου Χατζηιωσήφ εντοπίζει τις ρίζες αυτής της αντίφασης στη συγκεκριμένη μορφή της διαδικασίας της ευρωπαϊκής ενοποίησης που ακολουθήθηκε μετά το 1989.
Η εισαγωγή του ευρώ επιτάχυνε την εγγενή τάση κάθε τελωνειακής ένωσης να ευνοεί τα οικονομικά ισχυρότερα μέλη της Ένωσης, και ειδικότερα τη Γερμανία· οι ιδεολογικές, οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις σε αυτήν παρουσιάζονται αναλυτικά στις σελίδες της μελέτης. Οι πολιτικές αυτές εφαρμόστηκαν μέσα σε ένα ιδεολογικό περιβάλλον που ανεχόταν ως φυσικές, όταν δεν εξήρε ως ιδιαίτερα αποδοτικές, τις ανισότητες ανάμεσα στα κράτη-μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και ανάμεσα στους πολίτες στο εσωτερικό τους. Η μαζική έλευση των προσφύγων στην Ευρώπη όξυνε την κοινωνική και πολιτική αστάθεια που έχει προκαλέσει η διαρκής διεύρυνση των ανισοτήτων, με αποτέλεσμα η «ευρωπαϊκή προοπτική», που ορισμένοι επικαλούνται με περισσή βεβαιότητα, να είναι, στην πραγματικότητα, άδηλη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Εισαγωγή
Ένα κράτος δίχως έθνος: η Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας
Ένας απόλυτα φυσιολογικός λαός
Προς μια Ευρώπη πολλών ταχυτήτων
Το πρόγραμμα Industrie 4.0
Υπερεθνικοί θεσμοί και εθνική κυριαρχία
