ΕΡΓΑΣΙΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑΚΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ- Η ΥΠΟΒΑΘΜΙΣΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΤΟΝ ΕΙΚΟΣΤΟ ΑΙΩΝΑ ΤΟΜΟΣ Α’

Ουδέποτε υπήρξε, ούτε άλλωστε και θα υπάρξει κάποιο επίπεδο παραγωγικότητας που να θεωρηθεί επαρκές. Στην αυτοκινητοβιομηχανία για παράδειγμα, εδώ και δεκαετίες, όλο και λιγότεροι εργάτες καταφέρνουν να παράγουν όλο και μεγαλύτερες ποσότητες όλο και πιο υποβαθμισμένων προϊόντων που, μόλις αρχίσουν να κυλούν στους δρόμους, δηλητηριάζουν, διαρρηγνύουν ολόκληρη την κοινωνική ατμόσφαιρα. Την ίδια στιγμή, οι πόλεις όπου παράγονται τα αυτοκίνητα μετατρέπονται σε παγκόσμια κέντρα υποβαθμισμένης εργασίας και θύλακες ανεργίας. Παρόλα αυτά, η συγκεκριμένη κατάσταση θεωρείται παράδειγμα “υψηλού βαθμού οικονομικής αποτελεσματικότητας”, γεγονός που υποδεικνύει ξεκάθαρα το πόσο οι καπιταλιστικές αξίες έχουν απομακρυνθεί από τις ανθρώπινες. [. . .] Όπως ο καπετάν Αχάμπ, έτσι και ο καπιταλιστής μπορεί να φωνάξει με τη σειρά του “όλα τα μέσα μου είναι λογικά, όλα τα κίνητρα κι οι στόχοι μου παράλογοι”. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)