ΕΛΠΙΔΕΣ ΚΑΙ ΠΛΑΝΕΣ

Ο Αβραάμ Μπεναρόγια γεννήθηκε το 1887. Μεγάλωσε στη Βουλγαρία και εκεί ήρθε για πρώτη φορά σε επαφή με τις σοσιαλιστικές ιδέες. Με αφορμή το κίνημα των Νεότουρκων το 1908, εγκα­ταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου ίδρυσε μαζί με άλλους την «Σοσιαλιστική «Εργατική Ομοσπονδία», που έγινε γνωστή ως «Φεντε-ρασιόν». Πήρε ενεργό μέρος στο σοσιαλιστικό και κομμουνιστικό κίνημα κατέχο-ντας συχνά ηγετικές θέσεις τόσο στο ΣΕΚΕ όσο και στο ΣΚ-ΕΛΔ. Μετά τον εμφύλιο αποφάσισε να εγκατασταθεί στο Ισραήλ, όπου συνέχισε τη δραστηριότητά του συμμετέχοντας στις εκεί σοσιαλιστικές κινήσεις. Πέθανε το 1979 στη Χολόν.
Στην παρούσα συλλογή κειμένων του, επιχειρείται ή παρουσίαση της σκέψη του και η εξέλιξη της μέσα από τα δυσεύρετα κείμενα πού δημοσίευσε σε εφημερίδες και περιοδικά όπως η «Εφημερίδα του Εργάτη» η «Κομμουνιστική Επιθεώρηση», η «Νέα Εποχή» και η «Σοσιαλιστική Επιθεώρηση». Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιά-ζουν τα άρθρα του στο εβραϊκό περιοδικό «Εl Tiempo», πού μεταφράστηκαν από τα «λαντίνο», την γλώσσα που μιλούσε και έγραφε ο Μπεναρόγια, καθώς και μια σειρά από ανέκδοτες επιστολές που ο ίδιος έστειλε στον παλαίμαχο σοσιαλιστή Μανόλη Κόρακα.
Τα κείμενα αυτά, όπως θα διαπιστώσει ο αναγνώστης, δεν είναι μόνο ένα οργα-νικό κομμάτι της ιστορίας του εργατικού μας κινήματος, αλλά αποτελούν – ταυτόχρονα – την τοιχογραφία μιας εποχής. Μιας ιστορικής εποχής που έθρεψε πολλές πλάνες και αυταπάτες, αλλά και που ανέδειξε, παράλληλα, μερικές από τις υψηλότερες στιγμές αλληλεγγύης και αυτοθυσίας.