ΑΥΤΟΝΟΜΙΕΣ ΚΑΙ ΧΕΙΡΑΦΕΤΗΣΕΙΣ – Η ΛΑΤΙΝΙΚΗ ΑΜΕΡΙΚΗ ΣΕ ΚΙΝΗΣΗ

19,08 

Η πολιτική των από κάτω και από τα κάτω έχει να επιδείξει σημαντικά επιτεύγματα από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ως σήμερα και έχει διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα στη Λατινική Αμερική,
μέρος της οποίας αποτελούν και οι νέες αυτοαποκαλούμενες προοδευτικές και αριστερές κυβερνήσεις. Σε γενικές γραμμές, αυτές οι κυβερνήσεις είναι έμμεση συνέπεια των αγώνων των κινημάτων που απονομιμοποίησαν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο και άνοιξαν έτσι ρωγμές στις μορφές κυριαρχίας. Με αυτές γεννιούνται νέοι τρόποι διακυβέρνησης, ως αποτέλεσμα της δυναμικής των κοινωνικών κινημάτων αλλά και της προσπάθειας των ελίτ να διαχειριστούν την κρίση του κυρίαρχου μοντέλου. Η κατανόηση των «νέων μορφών διακυβέρνησης»*, σε συνθήκες πιο περίπλοκες από αυτές του παρελθόντος, είναι απαραίτητη για την προώθηση των κοινωνικών και
πολιτικών αγώνων.
Καταρχάς, θεωρώ ότι οι νέες μορφές διακυβέρνησης δεν συνιστούν απάντηση στα κινήματα, αλλά κάτι πιο περίπλοκο: είναι το σημείο τομής των κινημάτων (όχι ως οργανώσεων, αλλά σε ό,τι αφορά
την ικανότητα κίνησης και κινητοποίησής τους) και των κρατών. Από αυτή τη «συνάντηση» και την εξέλιξή τηςγεννιούνται σταδιακά οι νέες μορφές διοίκησης κρατών και πληθυσμών. Ακριβέστερα, δεν πρόκειται για ένα ή περισσότερα σημεία συνάντησης αλλά για κάτι μη στατικό, κάτι που βρίσκεται υπό διαρκή κατασκευή και ανακατασκευή. Με άλλα λόγια, οι νέες μορφές διακυβέρνησης δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές ούτε ως ένα είδος μονοδιάστατου δημιουργήματος ούτε ως ένα σταθερό σημείο, αλλά ως μια συλλογική οικοδόμηση εν κινήσει, πράγμα που φιλοδοξώ να αποδείξω παρακάτω…

Εξαντλημένο

Κωδικός προϊόντος: 9789609410144 Κατηγορία:

Περιγραφή

  Η πολιτική των από κάτω και από τα κάτω έχει να επιδείξει σημαντικά επιτεύγματα από τις αρχές της δεκαετίας του ’90 ως σήμερα και έχει διαμορφώσει μια νέα πραγματικότητα στη Λατινική Αμερική,
μέρος της οποίας αποτελούν και οι νέες αυτοαποκαλούμενες προοδευτικές και αριστερές κυβερνήσεις. Σε γενικές γραμμές, αυτές οι κυβερνήσεις είναι έμμεση συνέπεια των αγώνων των κινημάτων που απονομιμοποίησαν το νεοφιλελεύθερο μοντέλο και άνοιξαν έτσι ρωγμές στις μορφές κυριαρχίας. Με αυτές γεννιούνται νέοι τρόποι διακυβέρνησης, ως αποτέλεσμα της δυναμικής των κοινωνικών κινημάτων αλλά και της προσπάθειας των ελίτ να διαχειριστούν την κρίση του κυρίαρχου μοντέλου. Η κατανόηση των «νέων μορφών διακυβέρνησης»*, σε συνθήκες πιο περίπλοκες από αυτές του παρελθόντος, είναι απαραίτητη για την προώθηση των κοινωνικών και
πολιτικών αγώνων.
  Καταρχάς, θεωρώ ότι οι νέες μορφές διακυβέρνησης δεν συνιστούν απάντηση στα κινήματα, αλλά κάτι πιο περίπλοκο: είναι το σημείο τομής των κινημάτων (όχι ως οργανώσεων, αλλά σε ό,τι αφορά
την ικανότητα κίνησης και κινητοποίησής τους) και των κρατών. Από αυτή τη «συνάντηση» και την εξέλιξή τηςγεννιούνται σταδιακά οι νέες μορφές διοίκησης κρατών και πληθυσμών. Ακριβέστερα, δεν πρόκειται για ένα ή περισσότερα σημεία συνάντησης αλλά για κάτι μη στατικό, κάτι που βρίσκεται υπό διαρκή κατασκευή και ανακατασκευή. Με άλλα λόγια, οι νέες μορφές διακυβέρνησης δεν μπορούν να γίνουν κατανοητές ούτε ως ένα είδος μονοδιάστατου δημιουργήματος ούτε ως ένα σταθερό σημείο, αλλά ως μια συλλογική οικοδόμηση εν κινήσει, πράγμα που φιλοδοξώ να αποδείξω παρακάτω…

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Άλλα