ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ 26 ΜΑΙΟΣ 2020 – ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΦΡΟΥΡΑ ΤΕΥΧΟΣ 26 ΜΑΙΟΣ 2020

0,50 

Περιεχόμενα Τεύχους
Πρωτομαγιά 2020: ένα κρίσιμο ορόσημο στους αγώνες μέσα στην κρίση
Πανδημία και Δόγμα Σοκ: Τρομοκράτηση – Καταστολή – «Εθνική Ενότητα»
1918 & 1968: Επιδημία ή επανάσταση. Όταν η ταξική πάλη δεν έμπαινε καραντίνα, αλλά εξορμούσε
Εργατικές κινητοποιήσεις και εξορμήσεις #MenoumeStoDromo τον Απρίλιο εν μέσω καραντίνας
Η τοξικότητα της πυρηνικής οικογένειας: φορέας του κορονοϊού και της αστικής πειθάρχησης
Από το μέτωπο των εργατικών αγώνων:
α) Νταλακογεώργος Αντώνης, Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ: Υγειονομική πανδημία και ο ρόλος του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα
β) Εργαζόμενοι Επικοινωνίας: Η Πρωτομαγιά ως έμπνευση αγώνων

Editorial
Πρωτομαγιά 2020: ένα κρίσιμο ορόσημο στους αγώνες μέσα στην κρίση
Για άλλη μια φορά μετά από δεκαετίες, η επέτειος της εξέγερσης του Σικάγο του 1886 θα τιμηθεί με πολλαπλές δυσκολίες.

Η αστική τάξη σε παγκόσμια κλίμακα, έχει διαμορφώσει μέσα από το άλλοθι της πανδημίας, ένα κλίμα ταξικής συμφιλίωσης. Ιδεολογήματα που είχαν παλευτεί τα περασμένα χρόνια εισβάλλουν στην εργατική τάξη και διαλύουν την ταξική συσπείρωση. Οι λογικές «βρισκόμαστε σε ένα καράβι και όλοι μαζί θα πνιγούμε», «ο θάνατος και οι αρρώστιες δεν ξεχωρίζουν πλούσιους και φτωχούς» έρχονται να αποκρύψουν τη σήψη του συστήματος. Οι συμπαθητικοί «παππούληδες» τύπου Τσιόδρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι «μπροστινοί» του κάθε Γεωργιάδη που προσπαθούν να αποκρύψουν την εγκληματική και απάνθρωπη πολιτική της αστικής τάξης.

Η πολιτική της «Καραντίνας» που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις σε κάθε μεριά του πλανήτη δεν είναι αποτέλεσμα της πιο «δημοκρατικής» καταγωγής τους. Ούτε είναι αποτέλεσμα ενός «λαϊκού» & δημοκρατικού κινήματος. Αντίθετα, η παγκόσμια αστική τάξη τις τελευταίες δεκαετίες έχει επιφέρει σημαντικά χτυπήματα και στο κοινωνικό κράτος και στις οργανώσεις της εργατικής τάξης & νεολαίας.

Η πολιτική της Καραντίνας σε συνδυασμό με την απαγόρευση κυκλοφορίας αποτελεί κομμάτι της ταξικής επίθεσης της Καπιταλιστικής Κρίσης. Πριν από την πανδημία οι χώρες προετοιμάζονταν για νέα ύφεση. Πλέον με αφορμή τον Κορονοϊό δοκιμάζουν να περάσουν μια σαρωτική αναδιάρθρωση του Κεφαλαίου αλλά και του ταξικού συσχετισμού. Με άλλοθι την πανδημία, επιχειρούν ένα ελεγχόμενο lockdown της οικονομίας για να «εκκαθαρίσουν» αδύναμα τμήματα του κεφαλαίου. Παράλληλα δοκιμάζουν να περάσουν για άλλη μια φορά στις πληβείες τάξεις τη «συνυπευθυνότητα». Από το «μαζί τα φάγαμε» περνάνε στο «ο καθένας μας μεταδίδει τον ιό».

Παρ` όλες τις τρομαχτικές κερδοφορίες τηλεπικοινωνιών, φαρμακοβιομηχανιών, σουπερμάρκετ και βιομηχανιών που συνδέονται με αυτές, παρόλη την κερδοσκοπία που έχει στηθεί στις πλάτες του λαού με τις αθρόες ανατιμήσεις προϊόντων και τη μη αναστολή πληρωμών βασικών προϊόντων διαβίωσης (ενέργεια – επικοινωνία –μεταφορές), για άλλη μια φορά θα στηθεί ένα νέο «μνημόνιο». «Εθελοντικά» η κυβέρνηση της ΝΔ θα μονιμοποιήσει τη νέα διευρυμένη ανεργία, τη συρρίκνωση των μισθών και την παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Το κράτος του «μπάτσου», του δικαιώματος του «χωροφύλακα» να ελέγχει αν η μετακίνηση είναι «άσκοπη», αν το αυριανό συνέδριο ή συνέλευση είναι «υγειονομικώς εντάξει», αν η «συνάθροιση» είναι ανεκτή ή όχι δημιουργεί νέα δεδομένα.

Στα τέλη Απριλίου 2020 κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος του covid-19. Ο επίτροπος υγείας της ΕΕ παραιτήθηκε γιατί δεν μπορούσε να βρεθεί μια στοιχειώδης κοινή γραμμή ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης. Ακόμα δεν μπορεί να πει με ασφάλεια γιατί (φαίνεται να) έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα στη Δυτική Ευρώπη και ΗΠΑ, παρά στην Ανατολική Ευρώπη και νότιο ημισφαίριο. Προφανώς και δεν «θαυμάζουν σ` όλο τον πλανήτη το θαύμα της Ελλάδας και του Τσιόδρα» γιατί κι αυτό είναι τυχαίο και με τρομαχτικά κενά. Τα ελάχιστα δειγματοληπτικά τεστ καθιστούν «τυφλή» την πρόνοια ενώ το διάστημα αυτό δεν έχει αξιοποιηθεί με πολλαπλασιασμό των νοσοκομείων, ΜΕΘ και ιατρικού προσωπικού. Η «καραντίνα» έχει μετατρέψει την πανδημία σε «οικογενειακό πρόβλημα». Παππούδες – γονείς – παιδιά στοιβάζονται σε σπίτια δημιουργώντας μικρές υγειονομικές βόμβες.

Μέχρι αυτή τη στιγμή έχουμε την εθνική συστράτευση του ρεφορμιστικού ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική «μένουμε σπίτι». ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αποσύρονται από την ταξική πάλη, αλλά αυτή τη φορά δημιουργούν «πιέσεις» σε κομμάτια της αριστεράς και της αναρχίας. Το ΚΚΕ πρωτοστατεί στο κίνημα «ευθύνης» και είναι απρόθυμο να οργανώσει τους αγώνες αντίστασης. Στις 7 και 14 Απρίλη αναγκάστηκε με καθυστέρηση να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις στους εργασιακούς χώρους. Το αν θα συμμετέχει έστω και την τελευταία στιγμή με κάποιο τρόπο στις κινητοποιήσεις δεν θα αλλάξει το χαρακτήρα του: για άλλη μια φορά θα είναι ουραγός στις κρίσιμες μάχες και θα ετεροκαθορίζεται από τις δυναμικές επαναστατικές μειοψηφίες.
Μετά από ένα πρωταρχικό πάγωμα στο δεύτερο μισό του Μαρτίου, δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς αναζητούν ένα τρόπο να παραμείνουν «στο δρόμο» στο πλάι της εργατικής τάξης και της νεολαίας, μακριά από λογικές συμπληρωματικής δύναμης στην «πανανθρώπινη μάχη ενάντια στην πανδημία».

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά μπορεί να μην είναι η μαζικότερη, γιατί γίνεται μέσα σε καθεστώς τρόμου και απαγορεύσεων. Οi κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες δεν υποχωρούν στο πεδίο του ταξικού πολέμου. Είτε στη Μέση Ανατολή σε πόλεμο, είτε στην Αφρική με ελονοσίες, είτε σε «φυσικές καταστροφές» σαν τον τυφώνα Κατρίνα και το τσουνάμι, βρίσκονται μαζί στην πείνα και στην κακουχία της εργατικής τάξης. Δεν χτίζουμε μια μικροαστική Οργάνωση που να «μένει σπίτι της», αλλά ένα δίκτυο Κομμουνιστών σε χώρους και γειτονιές που να οργανώσει τον αγώνα για την ανατροπή του Καπιταλισμού που προκαλεί τις πανδημίες και τη φτώχεια.

Από την Πρωτομαγιά του 2020 ξεκινάμε μια νέα αντεπίθεση και ανασυγκρότηση για να μην περάσει η φονικότερη πανδημία της εποχής μας: αυτή της ακροδεξιάς!

Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας

Κωδικός προϊόντος: #ORMA#26 Κατηγορία:

Περιγραφή

Περιεχόμενα Τεύχους
Πρωτομαγιά 2020: ένα κρίσιμο ορόσημο στους αγώνες μέσα στην κρίση
Πανδημία και Δόγμα Σοκ: Τρομοκράτηση – Καταστολή – «Εθνική Ενότητα»
1918 & 1968: Επιδημία ή επανάσταση. Όταν η ταξική πάλη δεν έμπαινε καραντίνα, αλλά εξορμούσε
Εργατικές κινητοποιήσεις και εξορμήσεις #MenoumeStoDromo τον Απρίλιο εν μέσω καραντίνας
Η τοξικότητα της πυρηνικής οικογένειας: φορέας του κορονοϊού και της αστικής πειθάρχησης
Από το μέτωπο των εργατικών αγώνων:
α) Νταλακογεώργος Αντώνης, Πρόεδρος της ΠΕΝΕΝ: Υγειονομική πανδημία και ο ρόλος του ταξικού πόλου στο συνδικαλιστικό κίνημα
β) Εργαζόμενοι Επικοινωνίας: Η Πρωτομαγιά ως έμπνευση αγώνων

Editorial
Πρωτομαγιά 2020: ένα κρίσιμο ορόσημο στους αγώνες μέσα στην κρίση
Για άλλη μια φορά μετά από δεκαετίες, η επέτειος της εξέγερσης του Σικάγο του 1886 θα τιμηθεί με πολλαπλές δυσκολίες.

Η αστική τάξη σε παγκόσμια κλίμακα, έχει διαμορφώσει μέσα από το άλλοθι της πανδημίας, ένα κλίμα ταξικής συμφιλίωσης. Ιδεολογήματα που είχαν παλευτεί τα περασμένα χρόνια εισβάλλουν στην εργατική τάξη και διαλύουν την ταξική συσπείρωση. Οι λογικές «βρισκόμαστε σε ένα καράβι και όλοι μαζί θα πνιγούμε», «ο θάνατος και οι αρρώστιες δεν ξεχωρίζουν πλούσιους και φτωχούς» έρχονται να αποκρύψουν τη σήψη του συστήματος. Οι συμπαθητικοί «παππούληδες» τύπου Τσιόδρα δεν είναι τίποτα άλλο παρά οι «μπροστινοί» του κάθε Γεωργιάδη που προσπαθούν να αποκρύψουν την εγκληματική και απάνθρωπη πολιτική της αστικής τάξης.

Η πολιτική της «Καραντίνας» που επιβάλλουν οι κυβερνήσεις σε κάθε μεριά του πλανήτη δεν είναι αποτέλεσμα της πιο «δημοκρατικής» καταγωγής τους. Ούτε είναι αποτέλεσμα ενός «λαϊκού» & δημοκρατικού κινήματος. Αντίθετα, η παγκόσμια αστική τάξη τις τελευταίες δεκαετίες έχει επιφέρει σημαντικά χτυπήματα και στο κοινωνικό κράτος και στις οργανώσεις της εργατικής τάξης & νεολαίας.

Η πολιτική της Καραντίνας σε συνδυασμό με την απαγόρευση κυκλοφορίας αποτελεί κομμάτι της ταξικής επίθεσης της Καπιταλιστικής Κρίσης. Πριν από την πανδημία οι χώρες προετοιμάζονταν για νέα ύφεση. Πλέον με αφορμή τον Κορονοϊό δοκιμάζουν να περάσουν μια σαρωτική αναδιάρθρωση του Κεφαλαίου αλλά και του ταξικού συσχετισμού. Με άλλοθι την πανδημία, επιχειρούν ένα ελεγχόμενο lockdown της οικονομίας για να «εκκαθαρίσουν» αδύναμα τμήματα του κεφαλαίου. Παράλληλα δοκιμάζουν να περάσουν για άλλη μια φορά στις πληβείες τάξεις τη «συνυπευθυνότητα». Από το «μαζί τα φάγαμε» περνάνε στο «ο καθένας μας μεταδίδει τον ιό».

Παρ` όλες τις τρομαχτικές κερδοφορίες τηλεπικοινωνιών, φαρμακοβιομηχανιών, σουπερμάρκετ και βιομηχανιών που συνδέονται με αυτές, παρόλη την κερδοσκοπία που έχει στηθεί στις πλάτες του λαού με τις αθρόες ανατιμήσεις προϊόντων και τη μη αναστολή πληρωμών βασικών προϊόντων διαβίωσης (ενέργεια – επικοινωνία –μεταφορές), για άλλη μια φορά θα στηθεί ένα νέο «μνημόνιο». «Εθελοντικά» η κυβέρνηση της ΝΔ θα μονιμοποιήσει τη νέα διευρυμένη ανεργία, τη συρρίκνωση των μισθών και την παραπέρα διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Το κράτος του «μπάτσου», του δικαιώματος του «χωροφύλακα» να ελέγχει αν η μετακίνηση είναι «άσκοπη», αν το αυριανό συνέδριο ή συνέλευση είναι «υγειονομικώς εντάξει», αν η «συνάθροιση» είναι ανεκτή ή όχι δημιουργεί νέα δεδομένα.

Στα τέλη Απριλίου 2020 κανείς δεν μπορεί να πει με ασφάλεια το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος του covid-19. Ο επίτροπος υγείας της ΕΕ παραιτήθηκε γιατί δεν μπορούσε να βρεθεί μια στοιχειώδης κοινή γραμμή ανάμεσα στις χώρες της Ευρώπης. Ακόμα δεν μπορεί να πει με ασφάλεια γιατί (φαίνεται να) έχουμε μεγαλύτερη θνησιμότητα στη Δυτική Ευρώπη και ΗΠΑ, παρά στην Ανατολική Ευρώπη και νότιο ημισφαίριο. Προφανώς και δεν «θαυμάζουν σ` όλο τον πλανήτη το θαύμα της Ελλάδας και του Τσιόδρα» γιατί κι αυτό είναι τυχαίο και με τρομαχτικά κενά. Τα ελάχιστα δειγματοληπτικά τεστ καθιστούν «τυφλή» την πρόνοια ενώ το διάστημα αυτό δεν έχει αξιοποιηθεί με πολλαπλασιασμό των νοσοκομείων, ΜΕΘ και ιατρικού προσωπικού. Η «καραντίνα» έχει μετατρέψει την πανδημία σε «οικογενειακό πρόβλημα». Παππούδες – γονείς – παιδιά στοιβάζονται σε σπίτια δημιουργώντας μικρές υγειονομικές βόμβες.

Μέχρι αυτή τη στιγμή έχουμε την εθνική συστράτευση του ρεφορμιστικού ΣΥΡΙΖΑ με την πολιτική «μένουμε σπίτι». ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αποσύρονται από την ταξική πάλη, αλλά αυτή τη φορά δημιουργούν «πιέσεις» σε κομμάτια της αριστεράς και της αναρχίας. Το ΚΚΕ πρωτοστατεί στο κίνημα «ευθύνης» και είναι απρόθυμο να οργανώσει τους αγώνες αντίστασης. Στις 7 και 14 Απρίλη αναγκάστηκε με καθυστέρηση να συμμετέχει στις κινητοποιήσεις στους εργασιακούς χώρους. Το αν θα συμμετέχει έστω και την τελευταία στιγμή με κάποιο τρόπο στις κινητοποιήσεις δεν θα αλλάξει το χαρακτήρα του: για άλλη μια φορά θα είναι ουραγός στις κρίσιμες μάχες και θα ετεροκαθορίζεται από τις δυναμικές επαναστατικές μειοψηφίες.
Μετά από ένα πρωταρχικό πάγωμα στο δεύτερο μισό του Μαρτίου, δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής αριστεράς αναζητούν ένα τρόπο να παραμείνουν «στο δρόμο» στο πλάι της εργατικής τάξης και της νεολαίας, μακριά από λογικές συμπληρωματικής δύναμης στην «πανανθρώπινη μάχη ενάντια στην πανδημία».

Η φετινή Εργατική Πρωτομαγιά μπορεί να μην είναι η μαζικότερη, γιατί γίνεται μέσα σε καθεστώς τρόμου και απαγορεύσεων. Οi κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες δεν υποχωρούν στο πεδίο του ταξικού πολέμου. Είτε στη Μέση Ανατολή σε πόλεμο, είτε στην Αφρική με ελονοσίες, είτε σε «φυσικές καταστροφές» σαν τον τυφώνα Κατρίνα και το τσουνάμι, βρίσκονται μαζί στην πείνα και στην κακουχία της εργατικής τάξης. Δεν χτίζουμε μια μικροαστική Οργάνωση που να «μένει σπίτι της», αλλά ένα δίκτυο Κομμουνιστών σε χώρους και γειτονιές που να οργανώσει τον αγώνα για την ανατροπή του Καπιταλισμού που προκαλεί τις πανδημίες και τη φτώχεια.

Από την Πρωτομαγιά του 2020 ξεκινάμε μια νέα αντεπίθεση και ανασυγκρότηση για να μην περάσει η φονικότερη πανδημία της εποχής μας: αυτή της ακροδεξιάς!

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Άλλα