BRING THE NOISE ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΚΕΙΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΧΙΠ ΧΟΠ

21,20 

– “Το χιπ χοπ ήταν η οριστική κατάληξη μιας γενιάς δημιουργικών ανθρώπων καταπιεσμένων από την πραγματικότητα της στέρησης.” (KRS-One, εμσί)
– “Όταν ήμουν μικρή αναρωτιόμουν με ποιον τρόπο μπορούσε ένα μαύρο κορίτσι της ηλικίας μου να ακουστεί σ’ όλο τον κόσμο. Έπρεπε να μάθω να ραπάρω.” (MC Lyte, εμσί)
– “Το γκράφιτι είναι παράνομη τέχνη. Όταν εκπαιδεύουμε τους άλλους γκραφιτάδες, δεν εκπαιδεύουμε καλοτεχνίτες πώς να εκθέτουν σε μουσεία. Εκπαιδεύουμε εγκληματίες. Εκπαιδεύουμε πιτσιρίκια πώς να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να βγουν εκεί έξω και να βάψουν έναν τοίχο ή ένα τρένο σαν να μην υπάρχει αύριο, κάτι που δεν θα τους προσφέρει τίποτα πέρα από φήμη μεταξύ των υπόλοιπων βανδάλων και εγκληματιών.” (Lady Pink, γραφέας)
– “Το χιπ χοπ σού μαθαίνει πώς να επιβιώσεις.” (Btwins, μπιμπόι)

Οι ντιτζέι. Οι εμσί. Οι γραφείς. Οι μπιγκέρλ και οι μπιμπόι. Τα μπρέικ και τα σαμπλ. Οι ρίμες και τα λογοπαίγνια. Οι ταγκιές και τα μιούραλ. Το φούτγορκ και τα πάουερμουβ. Τα πικάπ. Τα μικρόφωνα. Τα σπρέι. Το τσιμέντο. Το γκέτο. Το Μπρονξ και το Κόμπτον. Οι συμμορίες με τα τζάκετ. Τα ραφτά και τα ρόκερ. Τα φαρδιά παντελόνια και τα φουσκωτά μπουφάν. Οι τσαμπουκάδες με την αστυνομία. Οι κλίκες. Το στιλ ως ανυπακοή. Τα πάρτι στη γειτονιά. Τα μπουμ-μποξ και ο οργανωμένος θόρυβος. Το μπιτμπόξ. Η αδρεναλίνη των μπατλ. Η μυσταγωγία των σόιφερ. Το φουριόζικο φριστάιλ. Η τέχνη της ομοιοκατάληκτης προσβολής. Τα σκιλζ. Η λόξα για δόξα. Τα γκάνγκστα ραπ και τα φεμινιστικά ραπ. Η θεωρία των σπασμένων τζαμιών και ο πόλεμος ενάντια στο γκράφιτι. Η δαιμονοποίηση της ραπ. Το άγριο στιλ και ο πόλεμος των στιλ. Η μορφωσκέδαση και το τρομοκρατόραμα. Οι προφήτες της οργής.
Δεκαπέντε κείμενα για το χιπ χοπ.
Δεκαπέντε κείμενα για την τέχνη του πολυεθνικού προλεταριάτου.
Δεκαπέντε κείμενα για την κουλτούρα μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)

Κωδικός προϊόντος: #BRING_THE_NOISE Κατηγορία:

Περιγραφή

– “Το χιπ χοπ ήταν η οριστική κατάληξη μιας γενιάς δημιουργικών ανθρώπων καταπιεσμένων από την πραγματικότητα της στέρησης.” (KRS-One, εμσί)
– “Όταν ήμουν μικρή αναρωτιόμουν με ποιον τρόπο μπορούσε ένα μαύρο κορίτσι της ηλικίας μου να ακουστεί σ’ όλο τον κόσμο. Έπρεπε να μάθω να ραπάρω.” (MC Lyte, εμσί)
– “Το γκράφιτι είναι παράνομη τέχνη. Όταν εκπαιδεύουμε τους άλλους γκραφιτάδες, δεν εκπαιδεύουμε καλοτεχνίτες πώς να εκθέτουν σε μουσεία. Εκπαιδεύουμε εγκληματίες. Εκπαιδεύουμε πιτσιρίκια πώς να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους και να βγουν εκεί έξω και να βάψουν έναν τοίχο ή ένα τρένο σαν να μην υπάρχει αύριο, κάτι που δεν θα τους προσφέρει τίποτα πέρα από φήμη μεταξύ των υπόλοιπων βανδάλων και εγκληματιών.” (Lady Pink, γραφέας)
– “Το χιπ χοπ σού μαθαίνει πώς να επιβιώσεις.” (Btwins, μπιμπόι)

Οι ντιτζέι. Οι εμσί. Οι γραφείς. Οι μπιγκέρλ και οι μπιμπόι. Τα μπρέικ και τα σαμπλ. Οι ρίμες και τα λογοπαίγνια. Οι ταγκιές και τα μιούραλ. Το φούτγορκ και τα πάουερμουβ. Τα πικάπ. Τα μικρόφωνα. Τα σπρέι. Το τσιμέντο. Το γκέτο. Το Μπρονξ και το Κόμπτον. Οι συμμορίες με τα τζάκετ. Τα ραφτά και τα ρόκερ. Τα φαρδιά παντελόνια και τα φουσκωτά μπουφάν. Οι τσαμπουκάδες με την αστυνομία. Οι κλίκες. Το στιλ ως ανυπακοή. Τα πάρτι στη γειτονιά. Τα μπουμ-μποξ και ο οργανωμένος θόρυβος. Το μπιτμπόξ. Η αδρεναλίνη των μπατλ. Η μυσταγωγία των σόιφερ. Το φουριόζικο φριστάιλ. Η τέχνη της ομοιοκατάληκτης προσβολής. Τα σκιλζ. Η λόξα για δόξα. Τα γκάνγκστα ραπ και τα φεμινιστικά ραπ. Η θεωρία των σπασμένων τζαμιών και ο πόλεμος ενάντια στο γκράφιτι. Η δαιμονοποίηση της ραπ. Το άγριο στιλ και ο πόλεμος των στιλ. Η μορφωσκέδαση και το τρομοκρατόραμα. Οι προφήτες της οργής.
Δεκαπέντε κείμενα για το χιπ χοπ.
Δεκαπέντε κείμενα για την τέχνη του πολυεθνικού προλεταριάτου. 
Δεκαπέντε κείμενα για την κουλτούρα μας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Άλλα