Περιγραφή
Η επαναστατική ζωή του Γιούλιους Φούτσικ
Ο Γιούλιους Φούτσικ γεννήθηκε στις 23 Φλεβάρη 1903 σε εργατογειτονιά της Πράγας όπου έζησε και τα πρώτα του χρόνια και από το 1913 έζησε στην πόλη Πίλσεν, όπου εργαζόταν ο πατέρας του. Εκεί έζησε την περίοδο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, τη φτώχεια, την πείνα και την εξαθλίωση των εργατών της πόλης Πίλσεν. Τα επαναστατικά γεγονότα της πολυτάραχης εκείνης περιόδου της δεύτερης δεκαετίας του 20ού αιώνα και πρώτα απ’ όλα η Προλεταριακή Επανάσταση του Οχτώβρη επηρέασαν άμεσα τον νεαρό Γιούλιους, που 15χρονος συμμετέχει στην Πρωτομαγιάτικη διαδήλωση, παίρνοντας μαζί του σ’ αυτή το μεγαλύτερο μέρος των συμμαθητών της τάξης του.
Μαθητής ακόμα το 1920, ο νεαρός Γιούλιους εκδίδει το περιοδικό «Πράβδα», που αργότερα έγινε εφημερίδα της περιοχής Πίλσεν του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας.
Το φθινόπωρο του 1921 πηγαίνει για σπουδές φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο του Καρόλου της Πράγας και το 1925 αρχίζει να γράφει στη «Rude Pravo». Στα ενδιαφέροντα του Φούτσικ ήταν και θέματα λογοτεχνίας, πολιτισμού, φιλοσοφίας κ.ά. Το 1930 στέλνεται μυστικά στη Σοβιετική Ενωση μαζί με 4 εκπροσώπους εργατών. Εμεινε εκεί 4 μήνες, ταξιδεύοντας σχεδόν σ’ ολόκληρη τη μεγάλη χώρα. Μετά την επιστροφή του από τη Σοβιετική Ενωση κατενθουσιασμένος από τα επιτεύγματα της πρώτης σοσιαλιστικής χώρας μίλησε σε πολλές συγκεντρώσεις εργατών και έγραψε άρθρα στη «Rude Pravo» και σε πολλές άλλες εφημερίδες. Πιάστηκε από την αστυνομία για το παράνομο ταξίδι του, αλλά και για τις δημοσιευμένες εντυπώσεις του από τη Σοβιετική Ενωση.
Το 1930 πηγαίνει στρατιώτης, αλλά μετά από λίγο διώχνεται σαν ανεπιθύμητος κομμουνιστής. Το φθινόπωρο του 1932 ξανακλήθηκε στο στρατό και κρατήθηκε σε απομόνωση.
Απολύθηκε το Σεπτέμβρη του ’33 και έδρασε παράνομα έως τον Αύγουστο του 1934 που το Κόμμα τον έστειλε σαν ανταποκριτή του Κεντρικού Οργάνου «Rude Pravo» στη Σοβιετική Ενωση. Εμεινε εκεί περίπου δύο χρόνια. Επέστρεψε το 1936 και έδρασε πάλι στην παρανομία σαν συντάκτης της «Rude Pravo». Στην παρανομία συνέχισε τη δράση του έως τη σύλληψή του από την Γκεστάπο και Τσέχους ασφαλίτες στις 24 Απρίλη 1942. Τα γεγονότα που ακολούθησαν περιγράφονται στο «Ρεπορτάζ κάτω από την κρεμάλα». Τον Αύγουστο 1943 δικάστηκε από ναζιστικό δικαστήριο στο Βερολίνο, όπου είχε μεταφερθεί, καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε:
Ο J. Reznik στο βιβλίο του «Η τελευταία μάχη του Γιούλιους Φούτσικ» παρουσιάζει την απολογία του: «Εγινα κομμουνιστής στην Τσεχοσλοβακική Δημοκρατία, επειδή δεν μπορούσα και ούτε ήθελα να συμβιβαστώ με το καπιταλιστικό σύστημα. Είμαι πεπεισμένος ότι μετά απ’ αυτόν τον πόλεμο αρχίζει μια νέα εποχή. Γι’ αυτό άρχισα να δουλεύω παράνομα, για να βοηθήσω το λαό μου και ταυτόχρονα να διωχτούν οι κατακτητές και μαζί τους οι προδότες της κυβέρνησης του προτεκτοράτου. Ομως δεν επιδιώκω μόνο αυτό. Ο αγώνας μας θα έχανε το νόημά του, όταν μετά την απελευθέρωση θα οδηγούμασταν πάλι σ’ εκείνη την εξουσία που οδήγησε το λαό μου στην καταστροφή και η οποία έδινε όρκους πίστης, αλλά ήδη πολύ πριν το 1938 προετοίμαζε την προδοσία. Θα ήταν ανόητο αν οι ίδιοι, πολιτικά τυφλωμένοι, βρεθούν μετά από λίγο στην ηγεσία της χώρας μου. Μ’ άλλα λόγια, η παράνομη επαναστατική μου δράση αποσκοπούσε στην κατάκτηση της πραγματικής ελευθερίας για το λαό, στην προετοιμασία της νίκης για το μελλοντικό τσεχοσλοβάκικο σοσιαλιστικό κράτος».
Ο Φούτσικ τιμήθηκε, μετά από το θάνατό του, με το Διεθνές Βραβείο Ειρήνης (1950), ενώ το 1974, αστεροειδής που ανακαλύφθηκε από Σοβιετική αστρονόμο ονομάστηκε «2345 Fuzik».
