Περιγραφή
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής του δίδαξε την τάξη και τη σχολαστική μελέτη που οδηγούσαν στη λύση των προβλημάτων.
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης του δίδαξε τη μαγεία των διαπραγματεύσεων, αλλά και την αξία της «προληπτικής νομικής», στην οποία επίσης πολύ πίστευε και ο ανταγωνιστής του Σταύρος Νιάρχος.
Η Μαρία Κάλλας και η Ελένη Βλάχου δυστυχώς δεν ακολούθησαν τις διδαχές των προηγούμενων.
Σπουδές και εμπειρίες καταθέτει ο “δικηγόρος”. Πολλούς μπορούν να βοηθήσουν στα καθημερινά τους προβλήματα. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ, την πορεία του οποίου θα παρακολουθήσετε, γεννήθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’30 στην Αθήνα, από πατέρα δικηγόρο, Μανιάτη την καταγωγή, και από μάνα εγγονή Μανιάτισσας καπετάνισσας.
Και οι δυο γονείς δώσανε πολλά στον δικηγόρο. Η Μάνα μια παγερή αυτοπεποίθηση που σ’ έκανε να μην τα χάνεις στις δύσκολες στιγμές αλλά να αγωνίζεσαι. Ο Πατέρας το θαυμασμό για τη νομική επιστήμη και τη δικηγορία. Το τελευταίο όχι και τόσο επιτυχώς, αφού συνήθιζε να λέει την ιστορία του μεροκαματιάρη, ο οποίος κάποιο Σάββατο εξηγούσε στη γυναίκα του πού διέθεσε το βδομαδιάτικο: «Πλήρωσα τον γιατρό 70, τον μπακάλη 40, τον χασάπη 50, τον τσαγκάρη 30… Α! ξέχασα, μου ‘φαγε και ο δικηγόρος 60.» Βέβαια η επωδός της διηγήσεως ήταν πως οι δικηγόροι έπρεπε με τη σκληρή δουλειά τους να αλλάξουν αυτή την εντύπωση του κόσμου.
Κάτι η διήγηση αυτή του Πατέρα, αλλά και ο «ινστρούχτορας» της γυμνασιακής παρέας στις αρχές της δεκαετίας του ’50, που σαν γνήσιος αγνός κομμουνιστής «δίδασκε» στα μαθήματά του περί επαγγελματικού προσανατολισμού ότι το δικηγορικό επάγγελμα είναι κατεξοχήν παρασιτικό επάγγελμα -στην ευνομούμενη Πολιτεία οι νόμοι θα είναι σαφείς, και για την εφαρμογή τους δεν θα χρειαζόμαστε δικηγόρους να τους ερμηνεύουν-, ώθησαν τον δικηγόρο να βάλει στόχο του το Πολυτεχνείο, που τότε είχε μεγάλη αίγλη, χωρίς φυσικά να λέει κουβέντα γι’ αυτό. Όταν όμως ήρθε η ώρα, ο Πατέρας απέρριψε ασυζητητί την ιδέα του Πολυτεχνείου και «διέταξε» νομικά. […]
