ΔΡΑΜΑΤΑ ΕΞΟΥΣΙΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΒΑΦΗ

18,02 

Αλέξης Ζήρας, “Ένας δίπτυχος διάλογος με την ποίηση του Καβάφη”:
Τα “Δράματα εξουσίας μέσα σε ιστορικά ποιήματα του Καβάφη” είναι το αποτέλεσμα ενός δίπτυχου διαλόγου της Άννας Φιλίνη με έναν μεγάλο κύκλο των ποιημάτων του Καβάφη, των ιστορικών του, που θεωρούνται από πολλούς αναγνώστες και σχολιαστές του ποιήματα της πλήρους ωριμότητάς του. Κρατώ μια επιφύλαξη αν είναι έτσι, τείνοντας ολοένα και πιο πολύ όσο περνούν τα χρόνια προς την άποψη ότι η απόδοση κατ’ επιλογή πρωτείων στο έργο ενός ποιητή είναι μάλλον συνυφασμένη με τα μέτρα και τα σταθμά της εποχής που πραγματοποιείται. Οι πιο ακλόνητοι κανόνες εξαφανίζονται ή αλλάζουν, και ας μην ξεχνάμε ότι κανείς από τους σημαντικούς μελετητές του έργου του Αλεξανδρινού -ανάμεσά τους ο Γ. Βρισιμιτζάκης και ο Γ. Σαρεγιάννης- δε στάθηκαν δογματικά στα πρωτεία του ιστορισμού του. Ο ιστορισμός δόθηκε ως απάντηση σε μια περίοδο που είχε αρχίσει να αμφισβητείται και να κλονίζεται αρκετά η αυτοσχέδια ψυχαναλυτική ερμηνεία του Τ. Μαλάνου, και να κυριαρχεί, μετά τη δεκαετία του ’50, η μάλλον αυτοματική και αυταπόδεικτη, όπως προβάλλει σήμερα, πολιτική ερμηνεία του Σ. Τσίρκα. Αν για τον Λένιν το μυθιστόρημα του Λ. Τολστόι ήταν ο καθρέφτης της ρωσικής επανάστασης, για τον Τσίρκα η καβαφική ποίηση, με όριο το 1911, αντανακλά διαθλαστικά τις περιστάσεις που όριζαν καταλεπτώς την κοινωνία των Αιγυπτιωτών, την ταξική της διάρθρωση και τη σχέση της με τον τοπικό πληθυσμό σε μια περίοδο που εκτεινόταν από τα τέλη του 19ου αιώνα ως την πρώτη δεκαετία του 20ού […]. (Από την έκδοση)

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)

Κωδικός προϊόντος: 9789605761806 Κατηγορία:

Περιγραφή

Αλέξης Ζήρας, “Ένας δίπτυχος διάλογος με την ποίηση του Καβάφη”:
Τα “Δράματα εξουσίας μέσα σε ιστορικά ποιήματα του Καβάφη” είναι το αποτέλεσμα ενός δίπτυχου διαλόγου της Άννας Φιλίνη με έναν μεγάλο κύκλο των ποιημάτων του Καβάφη, των ιστορικών του, που θεωρούνται από πολλούς αναγνώστες και σχολιαστές του ποιήματα της πλήρους ωριμότητάς του. Κρατώ μια επιφύλαξη αν είναι έτσι, τείνοντας ολοένα και πιο πολύ όσο περνούν τα χρόνια προς την άποψη ότι η απόδοση κατ’ επιλογή πρωτείων στο έργο ενός ποιητή είναι μάλλον συνυφασμένη με τα μέτρα και τα σταθμά της εποχής που πραγματοποιείται. Οι πιο ακλόνητοι κανόνες εξαφανίζονται ή αλλάζουν, και ας μην ξεχνάμε ότι κανείς από τους σημαντικούς μελετητές του έργου του Αλεξανδρινού -ανάμεσά τους ο Γ. Βρισιμιτζάκης και ο Γ. Σαρεγιάννης- δε στάθηκαν δογματικά στα πρωτεία του ιστορισμού του. Ο ιστορισμός δόθηκε ως απάντηση σε μια περίοδο που είχε αρχίσει να αμφισβητείται και να κλονίζεται αρκετά η αυτοσχέδια ψυχαναλυτική ερμηνεία του Τ. Μαλάνου, και να κυριαρχεί, μετά τη δεκαετία του ’50, η μάλλον αυτοματική και αυταπόδεικτη, όπως προβάλλει σήμερα, πολιτική ερμηνεία του Σ. Τσίρκα. Αν για τον Λένιν το μυθιστόρημα του Λ. Τολστόι ήταν ο καθρέφτης της ρωσικής επανάστασης, για τον Τσίρκα η καβαφική ποίηση, με όριο το 1911, αντανακλά διαθλαστικά τις περιστάσεις που όριζαν καταλεπτώς την κοινωνία των Αιγυπτιωτών, την ταξική της διάρθρωση και τη σχέση της με τον τοπικό πληθυσμό σε μια περίοδο που εκτεινόταν από τα τέλη του 19ου αιώνα ως την πρώτη δεκαετία του 20ού […]. (Από την έκδοση)

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Επιμέλεια

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Άλλα