ΠΑΡΑΝΟΜΟΣ ΤΑΞΙΔΙΩΤΗΣ – ΜΙΑ ΑΥΤΟΕΘΝΟΓΡΑΦΙΑ ΤΩΝ ΣΥΝΟΡΩΝ

Γιατί υπάρχουν πρόσφυγες;
Είναι απλό. Ο πλούσιος κόσμος λεηλατεί τον φτωχό κόσμο. Όταν οι άνθρωποι έχουν προσπαθήσει να κάνουν αλλαγές στην πολιτική και ν’ αλλάξουν το καθεστώς διακυβέρνησης, οι υπερδυνάμεις έχουν πα-ρέμβει και έχουν σταματήσει τα δημοκρατικά κινήματα. Στη Χιλή ο Αλιέντε δολοφονήθηκε, και στο Ιράν ο Μοσσαντέκ ανατράπηκε από τη CIA. Αυτή είναι η κατάστασή μας. Όσο υπάρχουν χώρες που λεηλατούν, οι λεηλατούμενοι [δηλαδή, πρόσφυγες και μετανάστες] θα θέλουν να έρθουν να δουν πού έχει καταλήξει ο πλούτος τους.
Κανένας δεν μπορεί να κλείσει τις πόρτες του κόσμου. Οι άνθρωποι είναι σαν το τρεχούμενο νερό – αν το εμποδίσεις σε ένα μέρος, βρίσκει άλλο. Είναι νόμος της φύσης. Όταν μία άνθρωπος βλέπει πως δεν μπορεί να ζήσει σε έναν τόπο, μετακινείται σε έναν άλλο τόπο. Επειδή είναι έξυπνη. Το ανθρώπινο δίκαιο δεν αναγνωρίζει σύνορα. Τα σύνορα έχουν κατασκευαστεί από απάνθρωπα μυαλά. Εγώ δεν βλέπω σύνορα. […] Βλέπω μία υδρόγειο. Ο καθένας και η καθεμιά έχει το δικαίωμα να αποφασίζει πού θέλει να ζει.
Πιστεύω πως τα άτομα έχουν ελευθερία επιλογής και συνεπώς ευθύνη. Πιστεύω πως ο καθένας θα πρέπει να είναι ικανός να κάνει ό,τι θέλει τη ζωή του. […] Βλέπεις τα πουλιά και τα ζώα να πηγαίνουν όπου θέλουν. Δεν έχουν διαβατήρια, οπότε γιατί να έχουν οι άνθρωποι διαβατήρια; Η θέση μου είναι να κάνω τον κόσμο πιο διεθνή. Όταν η οικονομία είναι παγκοσμιοποιημένη, είναι ανόητο να μην είναι και οι άνθρωποι παγκοσμιοποιημένοι.