Περιγραφή
“Οποιαδήποτε ομάδα προσώπων – κρατουμένων, πρωτογόνων, πιλότων ή ασθενών – αναπτύσσει μια δική της ζωή που αποκτά νόημα, λογική και γίνεται φυσιολογική από τη στιγμή που θα την πλησιάσεις”. Με βάση την πεποίθηση αυτή ο Έρβιν Γκόφμαν μας προσφέρει, στο κλασικό και ανεκτίμητο έργο του, τα πορίσματα της επιτόπιας ερευνάς του των ψυχιατρικών νοσοκομείων.
Τα βασικά του σημεία είναι: Ο παραλληλισμός του ψυχιατρικού ασύλου με άλλα, παρεμφερή “ολοπαγή” ιδρύματα (φυλακές, μοναστήρια, στρατόπεδα συγκεντρώσεως κ.λπ.) και η μελέτη των κοινών χαρακτηριστικών τους· η απώλεια του εαυτού και η πλήρης αλλοτρίωση, που συνιστούν την “ηθική σταδιοδρομία” του ασθενούς του ψυχιατρείου· η πλούσια και ποικιλόμορφη ζωή, ή μάλλον “λαθροβίωση”, σε ένα ψυχιατρικό ίδρυμα· ο μοναδικός χαρακτήρας της παροχής ψυχιατρικών υπηρεσιών, κατά το ότι τίποτε που αφορά, έστω ελάχιστα, τη ζωή του ασθενούς δεν μπορεί να θεωρηθεί ως εκτός της αρμοδιότητας του ψυχιάτρου.
Ένα βιβλίο-σταθμός για το ευαίσθητο αυτό θέμα.
Ο Έρβιν Γκόφμαν (1922-1982), ήταν καθηγητής κοινωνιολογίας στα πανεπιστήμια του Σικάγου και του Μπέρκλεϊ. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΓΙΑ ΤΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΟΛΟΠΑΓΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ
Η ΗΘΙΚΗ ΣΤΑΔΙΟΔΡΟΜΙΑ ΤΟΥ ΑΣΘΕΝΗ ΤΟΥ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟΥ
Η ΛΑΘΡΟΒΙΩΣΗ ΣΕ ΕΝΑ ΔΗΜΟΣΙΟ ΙΔΡΥΜΑ
ΤΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΚΑΙ Η ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ ΝΟΣΗΛΕΙΑ
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
ΓΛΩΣΣΑΡΙ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
