Περιγραφή
Όπως έχει ισχυριστεί ο ιστορικός Γκούναρ Χέρινγκ, παρ’ όλο τον συσσωρευμένο «όγκο υλικού για παράγοντες οι οποίοι μπορούν να παίξουν κάποιον ρόλο σε ερμηνευτικούς συσχετισμούς, […] σπάνια μόνο αντιπαραθέτουν οι ιστορικοί τις θέσεις και τις υποθέσεις τους με ερμηνευτικά μοντέλα τα οποία έτυχαν επεξεργασίας κατά τη μελέτη άλλων επαναστάσεων». Ένα παρόμοιο κενό σε σχετικές μελέτες παρατηρείται και στο πλαίσιο των πολιτικών και κοινωνικών επιστημών. Ως εκ τούτου, σκοπός της παρούσας μελέτης είναι η ανάλυση του συσσωρευμένου ιστορικού υλικού για την Επανάσταση του 1821 με τη βοήθεια της σύγχρονης θεωρίας των επαναστάσεων και των κοινωνικών κινημάτων. Για το σκοπό αυτό, το βιβλίο εστιάζει στις ευκαιρίες που εκμεταλλεύτηκαν οι επαναστάτες, στις απειλές που τους κινητοποιούσαν, στις ταυτοτικές παραμέτρους της δράσης τους, στο λόγο και τα συναισθήματά τους, στην οργάνωση και την ηγεσία τους, στους πόρους και το ρεπερτόριο δράσης που χρησιμοποίησαν. Όλες αυτές οι μεταβλητές είναι εξίσου σημαντικές, παρόλο που αναφέρονται σε διαφορετικά επίπεδα δράσης, από τις διεθνείς συνθήκες έως τους τρόπους παρακίνησης των στρατιωτών. Αν κάτι από όλα αυτά έλειπε, είναι εξόχως αμφίβολο αν θα ήταν δυνατό να στεφθεί ο Αγώνας με επιτυχία.
