Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ (1299-1922) ΟΡΓΑΝΩΣΗ – ΟΠΛΙΣΜΟΣ – ΤΑΚΤΙΚΕΣ ΜΑΧΗΣ – ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

25,00 

Η παρούσα μελέτη εξετάζει το ρόλο του Οθωμανικού Στρατού από την ίδρυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Η στρατιωτική παράδοση των τουρκικών φυλών ήταν η μεγαλύτερη κληρονομιά που αυτές μετέφεραν από τις στέπες της Μογγολίας, από τις περιοχές που περιβάλλονται από την οροσειρά Τιέν, και τη λίμνη Αράλη κινούμενες ομαδικά προς τα δυτικά. Υποτάσσοντας Πέρσες, Άραβες και Βυζαντινούς, εξελίχθηκαν σε μια πανίσχυρη αυτοκρατορία.
Ο οθωμανικός στρατός αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του Οθωμανικού Κράτους και το ίδιο το κράτος ως ο σημαντικότερος παράγοντας της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής εξέλιξής του. Οι Οθωμανοί, χάρη στην πολεμική τους ισχύ που προερχόταν από τη στρατιωτική τους ανδρεία, τη δύναμη των όπλων τους και την ικανότητά τους για μάχες ανοιχτού πεδίου, κυβέρνησαν την ανατολική Ευρώπη, τη δυτική Ασία και το μεγαλύτερο μέρος του Μαγκρέμπ, έχοντας υπό την κυριαρχία τους χώρες με πολύ διαφορετικές πολιτισμικές και θρησκευτικές παραδόσεις.
Επίσης εξετάζεται η σταδιακή μετεξέλιξη του οπλισμού και οι ακολουθητέες πολεμικές τακτικές μάχης των Οθωμανών, από τις απαρχές της γένεσης του Οσμανικού Εμιράτου, από τότε δηλαδή που ο Οσμάν Χαν, ο γιος του Ερντογούλ, άρχισε να ενώνει σταδιακά τα τουρκικά μπεηλίκια της Μικράς Ασίας, τα οποία οι διάδοχοί του μετέτρεψαν σε μια αχανή αυτοκρατορία, προσδιορίζοντας έτσι για έξι περίπου αιώνες τις εξελίξεις όλου του παραδοσιακού γεωπολιτικού χώρου της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, αλλά και μεγάλου μέρους της νοτιοανατολικής Ευρώπης, έως την οριστική διάλυση της αυτοκρατορίας το 1922.
Το βιβλίο “Ο οθωμανικός στρατός” έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία για την εξέλιξη της τουρκικής κρατικής οντότητας. Η μελέτη της δομής και της οργάνωσης του στρατιωτικού σκέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναδεικνύει διαχρονικά στοιχεία, τα οποία είναι τα θεμέλια και η παράδοση του τουρκικού θεσμικού κατεστημένου. Ο μελετητής παρουσιάζει μεθοδικά και διεξοδικά τη σταδιακή μετεξέλιξη του Οθωμανικού Στρατού από θεματοφύλακα και ενσαρκωτή ολόκληρης της εθνικής ιδεολογίας που υποστήριζε η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε ισχυρό θεσμικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΑ
Καθηγητής Ν. Λυγερός
Καθηγητής Κ. Γρίβας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1299-1453)
1. Ο ΕΜΙΡΗΣ ΟΣΜΑΝ Α’ (1299-1324) ΚΑΙ Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η δημιουργία του οθωμανικού κράτους
Η σύσταση και οι τακτικές μάχης του πρώιμου οθωμανικού στρατού
Οι πρώιμοι Οθωμανοί μαχητές
Το ναυτικό της εποχής του εμίρη Οσμάν Α’
Ο πρώιμος οθωμανικός πολεμικός εξοπλισμός
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά την περίοδο βασιλείας του εμίρη Οσμάν Α’ (1299-1324)
2. Ο ΕΜΙΡΗΣ ΟΡΧΑΝ (1324-1362)
Η επέκταση του οσμανικού εμιράτου
Ο οθωμανικός στρατός κατά την εποχή του εμίρη Ορχάν
Τακτικές μάχης του οθωμανικού στρατού την εποχή του εμίρη Ορχάν
Οι οθωμανικές ενδυμασίες κατά την εποχή του εμίρη Ορχάν
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά τη βασιλεία του εμίρη Ορχάν (1324-1362)
3. Ο ΕΜΙΡΗΣ ΜΟΥΡΑΤ Α’ (1362-1389)
Η επέκταση του οθωμανικού κράτους την εποχή του εμίρη Μουράτ Α’
Οι στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις του εμίρη Μουράτ Α’ και η δημιουργία του στρατιωτικού σώματος των γενίτσαρων δια της πρακτικής στρατολόγησης αιχμαλώτων
Η γέννηση των φορητών πυροβόλων όπλων και η εισαγωγή τους από τους Οθωμανούς
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών την περίοδο βασιλείας του εμίρη Μουράτ Α’ (1362-1389)
4. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΒΑΓΙΑΖΗΤ Α’ ΓΚΙΛΝΤΙΡΙΜ (1389-1402)
Η επέκταση του οθωμανικού κράτους την εποχή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’
Η εξέλιξη του ιππικού των σπαχήδων την εποχή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’. Η μάχη της Νικόπολης (1396) και η μάχη της Άγκυρας (1402).
Ο οθωμανικός στόλος την εποχή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά την περίοδο βασιλείας του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’ (1389-1402)
5. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Α’ (ΜΕΧΜΕΤ ΤΣΕΛΕΜΠΗ) (1413-1421)
Ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των γιων του Βαγιαζήτ Α’ (1402-1413) και η επικράτηση του σουλτάνου Μωάμεθ Α’
Η εξέλιξη των φορητών πυροβόλων όπλων – τα αρκεβούζια
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά την περίοδο του σουλτάνου Μωάμεθ Α’ (1413-1421)
6. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΟΥΡΑΤ Β’ (1421-1444 κ’ 1446-1451)
Οι πολεμικές επιχειρήσεις του σουλτάνου Μουράτ Β’
Οι στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις του σουλτάνου Μουράτ Β’
[…]
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1453-1683)
7. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Β’ (ΦΑΤΙΧ) (1444-1446 κ’ 1451-1481)
8. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (1481 ΕΩΣ 1520)
Α) ΒΑΓΙΑΖΗΤ Β’ (1481-1512)
Β) ΣΕΛΙΜ Α’ (ΓΙΑΒΟΥΖ) (1512-1520)
9. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Α’ (ΑΛ ΚΑΝΟΥΝΙ) (1520-1566)
10. ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΟΥ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Α’ ΑΠΟ ΤΟ 1566 ΕΩΣ ΤΟ 1648
ΣΕΛΙΜ Β’, (ΜΕΣΤ) (1566-1574), ΜΟΥΡΑΤ Γ’ (1574-1595), ΜΩΑΜΕΘ Γ’ (ΓΑΖΗ)
(1595-1603), ΑΧΜΕΤ Α'(1603-1617), ΜΟΥΣΤΑΦΑ Α'(1617-1618, 1622-1623), ΟΣΜΑΝ Β’ (1618-1622), ΜΟΥΡΑΤ Δ’ (ΓΑΖΗ) (1623-1640) κ’ ΙΜΠΡΑΗΜ Α’ (1640-1648)
11. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Δ’ (ΑΒΤΖΗ) (1648-1687)
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1683-1918)
12. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1687 ΕΩΣ 1703
Α) ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Β’ (1687-1691)
Β) ΑΧΜΕΤ Β’ (1691-1695)
Γ) ΜΟΥΣΤΑΦΑ Β’ (1695-1703)
13. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΑΧΜΕΤ Γ’ (ΓΑΖΗ) (1703-1730)
14. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 173Ο ΕΩΣ 1757
Α) ΜΑΧΜΟΥΤ Α’ (1730-1754)
Β) ΟΣΜΑΝ Γ’ (1754-1757)
15. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΟΥΣΤΑΦΑ Γ’ (1757-1774)
16. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΧΑΜΙΤ Α’ (1774-1789)
17. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1789 ΕΩΣ 1808:
Α) ΣΕΛΙΜ Γ’ (1789-1807)
Β) ΜΟΥΣΤΑΦΑ Δ’ (1807-1808)
18. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΑΧΜΟΥΤ Β’ (1808-1839)
19. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1839 ΕΩΣ 1876:
Α) ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΜΕΤΖΙΝΤ (1839-1861)
Β) ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΑΖΙΖ (1861-1876)
Γ) ΜΟΥΡΑΤ Ε’ (1876)
20. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΧΑΜΙΤ Β’ (1876-1909)
21. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Ε’ (ΡΕΣΑΝΤ) (1909-1918)
22. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ ΣΤ’ (ΒΑΧΙΝΤΕΝΤΙΝ) (1918-1922)
Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας

Κωδικός προϊόντος: 9789608187832 Κατηγορία:

Περιγραφή

Η παρούσα μελέτη εξετάζει το ρόλο του Οθωμανικού Στρατού από την ίδρυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας έως τις αρχές του 20ου αιώνα.
Η στρατιωτική παράδοση των τουρκικών φυλών ήταν η μεγαλύτερη κληρονομιά που αυτές μετέφεραν από τις στέπες της Μογγολίας, από τις περιοχές που περιβάλλονται από την οροσειρά Τιέν, και τη λίμνη Αράλη κινούμενες ομαδικά προς τα δυτικά. Υποτάσσοντας Πέρσες, Άραβες και Βυζαντινούς, εξελίχθηκαν σε μια πανίσχυρη αυτοκρατορία.
Ο οθωμανικός στρατός αποτέλεσε τη ραχοκοκαλιά του Οθωμανικού Κράτους και το ίδιο το κράτος ως ο σημαντικότερος παράγοντας της κοινωνικής, οικονομικής και πολιτικής εξέλιξής του. Οι Οθωμανοί, χάρη στην πολεμική τους ισχύ που προερχόταν από τη στρατιωτική τους ανδρεία, τη δύναμη των όπλων τους και την ικανότητά τους για μάχες ανοιχτού πεδίου, κυβέρνησαν την ανατολική Ευρώπη, τη δυτική Ασία και το μεγαλύτερο μέρος του Μαγκρέμπ, έχοντας υπό την κυριαρχία τους χώρες με πολύ διαφορετικές πολιτισμικές και θρησκευτικές παραδόσεις.
Επίσης εξετάζεται η σταδιακή μετεξέλιξη του οπλισμού και οι ακολουθητέες πολεμικές τακτικές μάχης των Οθωμανών, από τις απαρχές της γένεσης του Οσμανικού Εμιράτου, από τότε δηλαδή που ο Οσμάν Χαν, ο γιος του Ερντογούλ, άρχισε να ενώνει σταδιακά τα τουρκικά μπεηλίκια της Μικράς Ασίας, τα οποία οι διάδοχοί του μετέτρεψαν σε μια αχανή αυτοκρατορία, προσδιορίζοντας έτσι για έξι περίπου αιώνες τις εξελίξεις όλου του παραδοσιακού γεωπολιτικού χώρου της ανατολικής λεκάνης της Μεσογείου, αλλά και μεγάλου μέρους της νοτιοανατολικής Ευρώπης, έως την οριστική διάλυση της αυτοκρατορίας το 1922.
Το βιβλίο “Ο οθωμανικός στρατός” έρχεται να καλύψει ένα σημαντικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία για την εξέλιξη της τουρκικής κρατικής οντότητας. Η μελέτη της δομής και της οργάνωσης του στρατιωτικού σκέλους της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας αναδεικνύει διαχρονικά στοιχεία, τα οποία είναι τα θεμέλια και η παράδοση του τουρκικού θεσμικού κατεστημένου. Ο μελετητής παρουσιάζει μεθοδικά και διεξοδικά τη σταδιακή μετεξέλιξη του Οθωμανικού Στρατού από θεματοφύλακα και ενσαρκωτή ολόκληρης της εθνικής ιδεολογίας που υποστήριζε η Οθωμανική Αυτοκρατορία σε ισχυρό θεσμικό στοιχείο της εθνικής ταυτότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Περιεχόμενα

ΠΡΟΛΟΓΙΖΟΜΕΝΑ
Καθηγητής Ν. Λυγερός
Καθηγητής Κ. Γρίβας
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΣΤΑΘΕΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΠΡΩΤΩΝ ΕΠΕΚΤΑΣΕΩΝ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1299-1453)
1. Ο ΕΜΙΡΗΣ ΟΣΜΑΝ Α’ (1299-1324) ΚΑΙ Η ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
Η δημιουργία του οθωμανικού κράτους
Η σύσταση και οι τακτικές μάχης του πρώιμου οθωμανικού στρατού
Οι πρώιμοι Οθωμανοί μαχητές
Το ναυτικό της εποχής του εμίρη Οσμάν Α’
Ο πρώιμος οθωμανικός πολεμικός εξοπλισμός
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά την περίοδο βασιλείας του εμίρη Οσμάν Α’ (1299-1324)
2. Ο ΕΜΙΡΗΣ ΟΡΧΑΝ (1324-1362)
Η επέκταση του οσμανικού εμιράτου
Ο οθωμανικός στρατός κατά την εποχή του εμίρη Ορχάν
Τακτικές μάχης του οθωμανικού στρατού την εποχή του εμίρη Ορχάν
Οι οθωμανικές ενδυμασίες κατά την εποχή του εμίρη Ορχάν
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά τη βασιλεία του εμίρη Ορχάν (1324-1362)
3. Ο ΕΜΙΡΗΣ ΜΟΥΡΑΤ Α’ (1362-1389)
Η επέκταση του οθωμανικού κράτους την εποχή του εμίρη Μουράτ Α’
Οι στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις του εμίρη Μουράτ Α’ και η δημιουργία του στρατιωτικού σώματος των γενίτσαρων δια της πρακτικής στρατολόγησης αιχμαλώτων
Η γέννηση των φορητών πυροβόλων όπλων και η εισαγωγή τους από τους Οθωμανούς
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών την περίοδο βασιλείας του εμίρη Μουράτ Α’ (1362-1389)
4. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΒΑΓΙΑΖΗΤ Α’ ΓΚΙΛΝΤΙΡΙΜ (1389-1402)
Η επέκταση του οθωμανικού κράτους την εποχή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’
Η εξέλιξη του ιππικού των σπαχήδων την εποχή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’. Η μάχη της Νικόπολης (1396) και η μάχη της Άγκυρας (1402).
Ο οθωμανικός στόλος την εποχή του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά την περίοδο βασιλείας του σουλτάνου Βαγιαζήτ Α’ (1389-1402)
5. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Α’ (ΜΕΧΜΕΤ ΤΣΕΛΕΜΠΗ) (1413-1421)
Ο εμφύλιος πόλεμος μεταξύ των γιων του Βαγιαζήτ Α’ (1402-1413) και η επικράτηση του σουλτάνου Μωάμεθ Α’
Η εξέλιξη των φορητών πυροβόλων όπλων – τα αρκεβούζια
Η οργάνωση στρατιωτικών δυνάμεων άλλων κρατών κατά την περίοδο του σουλτάνου Μωάμεθ Α’ (1413-1421)
6. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΟΥΡΑΤ Β’ (1421-1444 κ’ 1446-1451)
Οι πολεμικές επιχειρήσεις του σουλτάνου Μουράτ Β’
Οι στρατιωτικές μεταρρυθμίσεις του σουλτάνου Μουράτ Β’
[…]
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1453-1683)
7. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Β’ (ΦΑΤΙΧ) (1444-1446 κ’ 1451-1481)
8. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ (1481 ΕΩΣ 1520)
Α) ΒΑΓΙΑΖΗΤ Β’ (1481-1512)
Β) ΣΕΛΙΜ Α’ (ΓΙΑΒΟΥΖ) (1512-1520)
9. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Α’ (ΑΛ ΚΑΝΟΥΝΙ) (1520-1566)
10. ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΙΑΔΟΧΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΟΥ ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Α’ ΑΠΟ ΤΟ 1566 ΕΩΣ ΤΟ 1648
ΣΕΛΙΜ Β’, (ΜΕΣΤ) (1566-1574), ΜΟΥΡΑΤ Γ’ (1574-1595), ΜΩΑΜΕΘ Γ’ (ΓΑΖΗ)
(1595-1603), ΑΧΜΕΤ Α'(1603-1617), ΜΟΥΣΤΑΦΑ Α'(1617-1618, 1622-1623), ΟΣΜΑΝ Β’ (1618-1622), ΜΟΥΡΑΤ Δ’ (ΓΑΖΗ) (1623-1640) κ’ ΙΜΠΡΑΗΜ Α’ (1640-1648)
11. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Δ’ (ΑΒΤΖΗ) (1648-1687)
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Ο ΟΘΩΜΑΝΙΚΟΣ ΣΤΡΑΤΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΤΗΣ ΠΑΡΑΚΜΗΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΥΝΑΜΩΣΗΣ ΤΗΣ ΟΘΩΜΑΝΙΚΗΣ ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΑΣ (1683-1918)
12. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1687 ΕΩΣ 1703
Α) ΣΟΥΛΕΪΜΑΝ Β’ (1687-1691)
Β) ΑΧΜΕΤ Β’ (1691-1695)
Γ) ΜΟΥΣΤΑΦΑ Β’ (1695-1703)
13. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΑΧΜΕΤ Γ’ (ΓΑΖΗ) (1703-1730)
14. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 173Ο ΕΩΣ 1757
Α) ΜΑΧΜΟΥΤ Α’ (1730-1754)
Β) ΟΣΜΑΝ Γ’ (1754-1757)
15. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΟΥΣΤΑΦΑ Γ’ (1757-1774)
16. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΧΑΜΙΤ Α’ (1774-1789)
17. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1789 ΕΩΣ 1808:
Α) ΣΕΛΙΜ Γ’ (1789-1807)
Β) ΜΟΥΣΤΑΦΑ Δ’ (1807-1808)
18. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΑΧΜΟΥΤ Β’ (1808-1839)
19. ΟΙ ΣΟΥΛΤΑΝΟΙ ΤΗΣ ΠΕΡΙΟΔΟΥ 1839 ΕΩΣ 1876:
Α) ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΜΕΤΖΙΝΤ (1839-1861)
Β) ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΑΖΙΖ (1861-1876)
Γ) ΜΟΥΡΑΤ Ε’ (1876)
20. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΑΜΠΝΤΟΥΛ ΧΑΜΙΤ Β’ (1876-1909)
21. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ Ε’ (ΡΕΣΑΝΤ) (1909-1918)
22. Ο ΣΟΥΛΤΑΝΟΣ ΜΩΑΜΕΘ ΣΤ’ (ΒΑΧΙΝΤΕΝΤΙΝ) (1918-1922)
Ο ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ ΚΑΙ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΤΟΥ
ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΟ

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή