Περιγραφή
Θέλω να υποστηρίξω ότι ύστερα από εκατό χρόνια ρομαντισμού, είμαστε σε μια εποχή αναβίωσης του κλασικού, και ότι το ιδιαίτερο όπλο αυτού του καινούργιου κλασικού πνεύματος, όταν λειτουργεί μέσα στην ποίηση, θα είναι το φανταστικό. Και σε αυτό πιστεύω ότι έγκειται η υπεροχή του φανταστικού: όχι η υπεροχή γενικά και απόλυτα, διότι κάτι τέτοιο θα ήταν προφανώς ανοησία, αλλά η υπεροχή με την έννοια ότι χρησιμοποιούμε τη λέξη “καλό” στη σφαίρα της εμπειρικής ηθικής – καλό για κάτι, ανώτερο ως προς κάτι. Θα πρέπει, λοιπόν, να αποδείξω δύο πράγματα: πρώτον ότι επίκειται μια αναβίωση του κλασικού, και δεύτερον ότι, για τους συγκεκριμένους στόχους, το φανταστικό θα είναι ανώτερο από τη φαντασία. […] (Από την έκδοση)
