ΚΑΠΟΙΟΣ ΨΑΧΝΕΙ ΝΑ ΣΕ ΒΡΕΙ

12,78 

Όλα ξεκίνησαν γύρω στα τέλη Αυγούστου στο Action Christine όπου προβαλλόταν η Καζαμπλάνκα.
Όταν εκείνη κατευθύνθηκε με φυσικότητα προς αυτό το μπιστρό, την επομένη της μέρας που πήγαν για πρώτη φορά, εκείνος της ήταν ευγνώμων επειδή δημιούργησε μια συνήθεια, κάτι που μόνον εκείνοι μοιράζονταν, μια συνενοχή. Επιπλέον δε, ήξερε καλά πως, δεχόμενη να περνάει πολλές ώρες την ημέρα μαζί του, σήμαινε έμμεσα πως συμφωνούσε· ήταν πολύ αργά για να κάνει πίσω. Αλλά η γοητεία ετούτων των ήρεμων ημερών τον καθιστούσε ευπρόσβλητο. Ξάφνου άρχισε να φοβάται πως πολύ γρήγορα θα επέστρεφε σε μια μοναξιά την οποία, εντούτοις, νόμιζε πως είχε συνηθίσει. Τώρα πια μια ελαφριά αγωνία τον κυρίευε κάθε βράδυ, τη στιγμή που εκείνη, κοιτάζοντας το ρολόι της σαν ν’ ανακάλυπτε πως ήταν κάπως αργά και πως η ώρα πέρασε γρηγορότερα απ’ όσο είχε προβλέψει, του έλεγε χαμογελώντας: «Λοιπόν, αύριο τι ώρα;» (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)

Κωδικός προϊόντος: 97896094280579 Κατηγορία:

Περιγραφή

Δεν σταμάτησα ποτέ να παίρνω το μετρό, δεν έπαψα ποτέ να είμαι Παριζιάνος. Καμιά φορά γκρινιάζω για τα προβλήματα της ζωής στην πρωτεύουσα και ονειρεύομαι μια πόλη χωρίς μποτιλιαρίσματα και ώρες αιχμής, αλλά από την άλλη μου προκαλεί πάντα κάποια αμηχανία η γαλήνη των αγρών, η ηρεμία της Ανδεγαυίας ή η μοναξιά των έρημων παραλίων το χειμώνα όταν, κατ’ εξαίρεση, μου συμβαίνει να ζήσω παρόμοιες εμπειρίες.
Πάνω από είκοσι χρόνια έπειτα από το βιβλίο “Ένας εθνολόγος στο μετρό”, που εκδόθηκε το 1986 από τις εκδόσεις Hachette, δεν θα έλεγα ότι πρόκειται ακριβώς για μια επιστροφή στο μετρό, εδώ, αλλά μάλλον για μια στάση, μια παύση, μια αναδρομική ματιά, για μια προσπάθεια ανασκόπησης. Καθότι το παράξενο με την αλλαγή δεν είναι το ότι έχει γίνει, αλλά το ότι δεν την αντιληφθήκαμε: Επιβλήθηκε τόσο “φυσιολογικά”, που σήμερα έχουμε ανάγκη από τα ίχνη του παρελθόντος, πράγματα που χθες ήταν ολοφάνερα και έχουν γίνει λίγο πολύ παρωχημένα, για να παραδεχτούμε την πραγματικότητά της και να μετρήσουμε την έκτασή της.
Μέσα σε είκοσι χρόνια το μετρό μεταμορφώθηκε με το ρυθμό που μεταμορφώθηκε το Παρίσι και ο κόσμος. Ποιοι είναι, για την ακρίβεια, οι σύγχρονοί μου; Ή, μάλλον, τίνος μπορώ να πω ότι είμαι σύγχρονος; Για να απαντήσουμε σε αυτό το ερώτημα, καλώ τους αναγνώστες μου να πάρουν όπως κι εγώ το μετρό, να χαθούν μέσα στο ανώνυμο πλήθος όλων αυτών με τους οποίους συγχρωτίζομαι κάθε μέρα. Μπορεί να αγγίξουμε ο ένας τον άλλο χωρίς να το πάρουμε είδηση. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Μετάφραση