Περιγραφή
Ό,τι έχει συμβεί ανήκει στο παρελθόν και ό,τι αναμένουμε να συμβεί, κατά κοινή ομολογία, ανήκει στο μέλλον. Βλέπουμε τότε, όχι χωρίς αμηχανία, πως ενώ ό,τι πραγματικά συμβαίνει βρίσκεται στο παρόν, απ’ την άλλη, ό,τι συμβεί, από όσα προβλέπεται πως θα συμβούν στο μέλλον, κατατάσσεται την ίδια στιγμή στο παρελθόν. Άρα, μπορούμε να πούμε, χωρίς να σφάλλουμε ίσως, πως το παρόν είναι μια μηδενική χρονική στιγμή στριμωγμένη ανάμεσα στο τετελεσμένο και στο προσδοκόμενο. Κι ότι μέσα σ’ αυτή τη μηδενική στιγμή διαδραματίζονται όλα τα γεγονότα ολόκληρου του σύμπαντος, περνώντας από το ρευστό κι αβέβαιο μέλλον προς το απόλυτα καθορισμένο κι αμετάθετο παρελθόν. Είναι δηλαδή το παρόν μία τομή η οποία διαχωρίζει αυτό που παρήλθε και δεν υπάρχει πια, από εκείνο που δεν έχει αποκτήσει ακόμα υπόσταση: είναι μια μηδενική στιγμή μεταξύ δύο ανύπαρκτων πραγμάτων μέσα στην οποία συντελείται η Δημιουργία. Πρόκειται για το πιο πολύπλοκο, το πιο ευρύχωρο και συνάμα το πιο θαυμάσιο μηδενικό
