Περιγραφή
Η σχέση του Ρομαντισμού με τον μεσαιωνικό κόσμο είναι ακριβώς μια intellectus spiritualis, μια πνευματική δηλαδή πράξη, η οποία βλέπει στον Μεσαίωνα τον ένα πόλο που μέσα από την οραματική του ύπαρξη και εικόνα, μέσα από τις αχαλίνωτες δυνάμεις της μαγικής του ενέργειας, μέσα από το σκοτάδι του δαιμονισμού του, που ανοίγει διάπλατα τον κόσμο της ενοχής και της καταδίκης, μέσα, τέλος, από την σάρκωση της θειότητας σε μια ζωντανή και πάλλουσα φύση, η οποία βιώνει το μαρτύριο και την αγωνία της σάρκωσης, σημασιοδοτεί μοναδικά τη δημιουργική ρομαντική φαντασία, που με τη σειρά της εκπληρώνει (αφού ενεργοποιεί) και διερμηνεύει το κρυφό νόημα αυτού του κόσμου, υλοποιεί, δηλαδή, την υπόσχεση της πραγματικής ελευθερίας του Μεσαίωνα. Η σχέση αυτή, όσο και αν εκφράζεται κυρίως στο αισθητικό επίπεδο, δεν παραμένει μόνον μια αισθητική αρχή. Δεν πρόκειται, δηλαδή, αποκλειστικά για μιαν αισθητική figura, αλλά επίσης για έναν βαθύτερο ιδεολογικό συσχετισμό, o oποίος διερμηνεύει το παρόν ως εκπλήρωση του παρελθόντος και το παρελθόν ως σημασιοδότηση του παρόντος. Ο Holderlin, βλέποντας την εποχή του σαν μια σκοτεινιά παράλληλη με εκείνη που επικράτησε στον κόσμο κατά την περίοδο ανάμεσα στην πτώση της αρχαίας Ελλάδας και τη γέννηση του Χριστού, και πιστεύοντας ότι η σκοτεινιά αυτή θα λάβει τέλος μόνον μέσω της συνδυασμένης Θεοφάνειας του Χριστού και των αρχαίων θεών, δεν κάνει τίποτε περισσότερο παρά να ορίζει το παρόν ως figura της σκοτεινιάς του παρελθόντος, παρόν που όμως μέσα του κρύβει το σπέρμα της εκπλήρωσης, αφού η καινούργια Θεοφάνεια είναι η figura της γέννησης του Χριστού. (Από την παρουσίαση της έκδοσης)
