Περιγραφή
Δεν βλέπω, όπως νομίζω ότι και κανείς δεν μπορεί να δει, εκτός αν είναι τελείως φαντασιόπληκτος ή προγονόπληκτος, την αρχαία Ελλάδα ως πρότυπο το οποίο θα αρκούσε να το αντιγράψουμε για να βρούμε την ελευθερία, τη δικαιοσύνη, την ισότητα και παν το αγαθόν.
Η αρχαία Ελλάδα δεν είναι πρότυπο, ούτε μοντέλο προς μίμηση, όπως άλλωστε δεν μπορεί να είναι κανένα ιστορικό έργο σε οποιονδήποτε τομέα. Θεωρώ, όμως, ότι πρέπει να λειτουργήσει για μας σαν γονιμοποιημένο σπέρμα, δεδομένου ότι μας επιτρέπει να δούμε εν τη γενέσει τους πληθώρα στοιχείων πάντοτε επικαίρων – μπορεί και πρέπει να είναι για μας κέντρισμα, έμπνευση και πηγή ιδεών. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
Εισαγωγικό
Η αρχαία Ελλάδα, σπέρμα και όχι πρότυπο
Η αρχή της αμφισβήτησης
Η ιστορία σαν δημιουργία. Αδυναμία των αιτιακών εξηγήσεων
Η ελληνική σύλληψη του κόσμου: κεντρικές φαντασιακές σημασίες
Εσωτερική σχέση δημοκρατίας και φιλοσοφίας
Η αυτοθέσμιση
Ο δήμος
Σύγκριση με τη νεότερη αντίληψη
Η αντιπροσωπεία
Οι εκλογές
Το κράτος
Συζήτηση
