- 10%

(ΕΞΑΝΤΛΗΜΕΝΟ) ΒΑΤΡΑΧΟΙ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ

9,55 

Οι Βάτραχοι είναι η τελευταία κουβέντα ενός κόσμου που έχει πει τον λόγο του.
Η κωμωδία ανέβηκε μεταξύ της τελευταίας νίκης των Αθηναίων στη ναυμαχία των Αργινουσών και της οριστικής πανωλεθρίας τους στους Αιγός ποταμούς, όπου καταλύθηκε η ηγεμονία τους.
Κωμωδία σοφή. Ποιητική-πολιτική πραγματεία βαθιά και περισπούδαστη. Όρθρος ενός τέλους. Λυγμός του κωμικού. Πρωτοπαίχτηκε στα Λήναια το 405 π.Χ. Αυτός ο αρίστης τέχνης γελαστός λυγμός άρεσε, πήρε το πρώτο βραβείο, μπορεί να αξιώθηκε και την ασυνήθιστη τιμή μιας δεύτερης παράστασης στα Εν Άστει Διονύσια.
Η αθηναϊκή δημοκρατία ξηλωνότανε. Μέσα από τα ράκη φαινόταν το κακό. Θα αλωνόταν, έχοντας όμως πει τον αλησμόνητο λόγο της. Το αστραφτερό λογάκι, το χαρούδι με το χρυσελεφάντινο και το ορειχάλκινο άγαλμα του θεού και με τα τραγικά χαλκοπράσινα τραγούδια του Λόγου. Οι Αθηναίοι, αφού ευλαβήθηκαν το αρχαϊκό χαμόγελο ώσπου σκίασε η όψη τους και αφού μέσω του «αυστηρού ρυθμού» έκαναν την αρχαϊκή «ευθυμία» «βαρυθυμία», κάτι δηλαδή πολύ κοντά στο μακάριο πένθος, πλησίαζαν πια στην κατάσταση εκείνη που οι ιστορικοί ονομάζουν «κατάρρευση του σθένους», όπως έξοχα σημειώνει ο W.B. Stanford. Στη δικιά του κριτική και ερμηνευτική έκδοση των “Βατράχων” (γυρισμένη στα ελληνικά από τον Μάριο Μπλέτα) βασίστηκε κυρίως αυτή η μετάφραση.
Αν μη τι άλλο, σε αυτή την «κατάρρευση του σθένους» εμείς οι νεότεροι Έλληνες έχουμε θητεύσει σε μια θητεία ατέρμονη· γιατί, αντίθετα με τον χρόνο της ακμής, ο χρόνος της παρακμής είναι σχεδόν ατελείωτος.
Αλλά υπάρχει και χρόνος ανώτερος από τον χρόνο της ακμής και μυστικότερος από τον απέραντο χρόνο της στάχτης: «Να μεγαλώνεις σα φυτό στη Ρωμιοσύνη μέσα». […] (“Το τρίκλωνο νήμα – Ερανίσματα και όχι μόνο -για τους Βατράχους”, Ν.Α. Παναγιωτόπουλος, απόσπασμα από την παρουσίαση της έκδοσης)

Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας

Κωδικός προϊόντος: 9789605043070 Κατηγορία:

Περιγραφή

Οι Βάτραχοι είναι η τελευταία κουβέντα ενός κόσμου που έχει πει τον λόγο του.
Η κωμωδία ανέβηκε μεταξύ της τελευταίας νίκης των Αθηναίων στη ναυμαχία των Αργινουσών και της οριστικής πανωλεθρίας τους στους Αιγός ποταμούς, όπου καταλύθηκε η ηγεμονία τους.
Κωμωδία σοφή. Ποιητική-πολιτική πραγματεία βαθιά και περισπούδαστη. Όρθρος ενός τέλους. Λυγμός του κωμικού. Πρωτοπαίχτηκε στα Λήναια το 405 π.Χ. Αυτός ο αρίστης τέχνης γελαστός λυγμός άρεσε, πήρε το πρώτο βραβείο, μπορεί να αξιώθηκε και την ασυνήθιστη τιμή μιας δεύτερης παράστασης στα Εν Άστει Διονύσια.
Η αθηναϊκή δημοκρατία ξηλωνότανε. Μέσα από τα ράκη φαινόταν το κακό. Θα αλωνόταν, έχοντας όμως πει τον αλησμόνητο λόγο της. Το αστραφτερό λογάκι, το χαρούδι με το χρυσελεφάντινο και το ορειχάλκινο άγαλμα του θεού και με τα τραγικά χαλκοπράσινα τραγούδια του Λόγου. Οι Αθηναίοι, αφού ευλαβήθηκαν το αρχαϊκό χαμόγελο ώσπου σκίασε η όψη τους και αφού μέσω του «αυστηρού ρυθμού» έκαναν την αρχαϊκή «ευθυμία» «βαρυθυμία», κάτι δηλαδή πολύ κοντά στο μακάριο πένθος, πλησίαζαν πια στην κατάσταση εκείνη που οι ιστορικοί ονομάζουν «κατάρρευση του σθένους», όπως έξοχα σημειώνει ο W.B. Stanford. Στη δικιά του κριτική και ερμηνευτική έκδοση των “Βατράχων” (γυρισμένη στα ελληνικά από τον Μάριο Μπλέτα) βασίστηκε κυρίως αυτή η μετάφραση.
Αν μη τι άλλο, σε αυτή την «κατάρρευση του σθένους» εμείς οι νεότεροι Έλληνες έχουμε θητεύσει σε μια θητεία ατέρμονη· γιατί, αντίθετα με τον χρόνο της ακμής, ο χρόνος της παρακμής είναι σχεδόν ατελείωτος.
Αλλά υπάρχει και χρόνος ανώτερος από τον χρόνο της ακμής και μυστικότερος από τον απέραντο χρόνο της στάχτης: «Να μεγαλώνεις σα φυτό στη Ρωμιοσύνη μέσα». […] (“Το τρίκλωνο νήμα – Ερανίσματα και όχι μόνο -για τους Βατράχους”, Ν.Α. Παναγιωτόπουλος, απόσπασμα από την παρουσίαση της έκδοσης)

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Έτος

ISBN

Άλλα

Εκδόσεις

Έκπτωση Προμηθευτή

Προμηθευτής

Συγγραφέας

Μετάφραση