ΟΜΟΙΕΣ ΛΗΞΕΙΣ

5,00 

ΤΟ ΝΕΡΟ
“Γλιστράω.
Ήρεμα, σα το νερό.
Άχρωμη, υγρή.
Τους απαλλάσσω όλους απ’ τη δίψα.
Κι όταν τελειώνω στο ποτήρι,
ρουφάνε από παντού.
Με σπάνε σε κομμάτια χίλια,
κι εγώ κόβω τις φλέβες τους
και σπάω τους καρπούς.
Δεν τους έχουν ανάγκη.
Δεν ξέρουν ν’ αγγίζουν.
Σα το νερό.
Κυλώ.
Ήρεμα.
Ξεπλένω τις πληγές τους
και τις δικές μου με λεμόνι.
Αδιάφοροι άνδρες ξανθοί
και κάθε χρώμα.
Κανείς τους δεν άντεξε να μείνει.
Δεν είμαι πια νερό,
μα θάλασσα ορμητική κι αγριεμένη.
Τους γλύφω και τους πνίγω έναν- έναν.
Τους καταπίνω και τους ξερνάω πάλι με τη μορφή παραπόνων.
Λυγμών.
Αυτός που μ’ έγλυψε και μ’ έπνιξε,
δε θα ξεχαστεί.
Αυτός μ’ έκανε θάλασσα.
Αγριεμένη, ορμητική.
Λυσσασμένη.
Βγάζω από μέσα μου τέρατα θεόρατα.
Ίσα με τους φόβους μου.
Είναι θυμός τα 25 μου έτη και τα 25 μου λάθη.
Είναι θυμός να είσαι άχρωμος, υγρός.
Θυμός είναι ένα ξεχασμένο γράμμα στο νησί του.
Θυμός γίνομαι εγώ που ξεχειλίζω από αλκοόλ,
τσιγάρο και ξένα σπέρματα.
Αηδιαστικά όμορφα.
Δεν κρατώ τίποτε μέσα μου.
Μονάχα αυτό το ‘’γιατί’’ , με τρώει καμιά φορά τις νύχτες.
Γιατί δεν ήρθες;”

Σε απόθεμα (επιπλέον μπορεί να ζητηθεί κατόπιν παραγγελίας)

Κωδικός προϊόντος: #OMOIES#LIXEIS Κατηγορία:

Περιγραφή

ΤΟ ΝΕΡΟ

“Γλιστράω.
Ήρεμα, σα το νερό.

Άχρωμη, υγρή.

Τους απαλλάσσω όλους απ’ τη δίψα.

Κι όταν τελειώνω στο ποτήρι,

ρουφάνε από παντού.

Με σπάνε σε κομμάτια χίλια,

κι εγώ κόβω τις φλέβες τους

και σπάω τους καρπούς.

Δεν τους έχουν ανάγκη.

Δεν ξέρουν ν’ αγγίζουν.

Σα το νερό.

Κυλώ.

Ήρεμα.

Ξεπλένω τις πληγές τους

και τις δικές μου με λεμόνι.

Αδιάφοροι άνδρες ξανθοί

και κάθε χρώμα.

Κανείς τους δεν άντεξε να μείνει.

Δεν είμαι πια νερό,

μα θάλασσα ορμητική κι αγριεμένη.

Τους γλύφω και τους πνίγω έναν- έναν.

Τους καταπίνω και τους ξερνάω πάλι με τη μορφή παραπόνων.

Λυγμών.

Αυτός που μ’ έγλυψε και μ’ έπνιξε,

δε θα ξεχαστεί.

Αυτός μ’ έκανε θάλασσα.

Αγριεμένη, ορμητική.

Λυσσασμένη.

Βγάζω από μέσα μου τέρατα θεόρατα.

Ίσα με τους φόβους μου.

Είναι θυμός τα 25 μου έτη και τα 25 μου λάθη.

Είναι θυμός να είσαι άχρωμος, υγρός.

Θυμός είναι ένα ξεχασμένο γράμμα στο νησί του.

Θυμός γίνομαι εγώ που ξεχειλίζω από αλκοόλ,

τσιγάρο και ξένα σπέρματα.

Αηδιαστικά όμορφα.

Δεν κρατώ τίποτε μέσα μου.

Μονάχα αυτό το ‘’γιατί’’ , με τρώει καμιά φορά τις νύχτες.

Γιατί δεν ήρθες;”

 

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής

Έκπτωση Προμηθευτή

Άλλα