Περιγραφή
Στ’ ανοιχτά της νύχτας, στ’ ανοιχτά
της μοναξιάς ακούγεται μονάχα
η λήθη· ζωή μας, η ζωή των ψιθύρων.
Το άπειρο λικνίζεται στο βλέμμα·
η νυσταγμένη ανάσα του νοτιά
θρέφει νωχελικά το όνειρό μας.
Και το παιδί που ήμασταν κρυώνει
η πιο λεπτή φωνή μέσα στη νύχτα
με τον πρώτο φόβο ζευγαρώνει. […]
(Από την έκδοση)