Περιγραφή
Όσες φορές έρχεται η ώρα να ξαπλώσω για να κοιµηθώ, είναι πάντα ώρα χαράς. Βγαίνει το σώµα από την οργάνωση των οργάνων, βάζει τον αυτόµατο (καρδιά, πνευµόνια, σπλάχνα), αφήνει το δίκτυο νεύρων και νευρώνων, των αγγείων τα χιλιόµετρα, τα ναρκωµένα πεδία των ηλεκτροµαγνητικών εντάσεων και συχνοτήτων, κατεβάζει τον διακόπτη των αισθήσεων και βγαίνει στην ελευθερία του ελάχιστου. Η ψυχή απεκδύεται τα περιττά καλύµµατα του φωτός και σεµνή και γυµνή παρουσιάζεται στο άγνωστο των δυνατοτήτων. Το άγραφο χαρτί µένει άγραφο, και η αυτόµατη γραφή σβήνεται αµέσως, ό,τι και να έγραφε. Το ερευνητικό µάτι στυπόχαρτο.
