Περιγραφή
Εκείνο το προχωρημένο καλοκαιρινό απόγευμα όλα έγιναν για λίγη ώρα πολύ σημαντικά. Τα λεπτά χείλη του Κωστή κι οι γωνιώδεις του αγκώνες και τα στακάτα γόνατα, κι ο αδερφός της που τραβώντας για τη Σωλήνα του Θανάτου πάταγε τις ξερές πέτρες σίγουρος κι ανέμελος σαν Κωστής, κι εκείνη που τελικά την είχαν πάρει μαζί κι ακολουθούσε, λίγο με την ευγνωμοσύνη του σκύλου.