Περιγραφή
Είχε κάτσει στην κλεψύδρα, στα σκαλάκια της Θρασυβούλου στην Πλάκα. Μετά τη βόλτα του στα παλιατζίδικα, καθόταν σ’ εκείνο το καφέ που άραζαν πριν χρόνια με την πορσάνικη παρέα. Παρήγγειλε έναν μονό ελληνικό μέτριο προς το γλυκό, ως συνήθως.
Γελούσαν και τα μουστάκια του που λένε. Δεν μπορούσε να συγκρατήσει το χαμόγελό του. Ήταν και ο καιρός ανοιξιάτικος, γλυκός, τον σκέπαζε και αυτή η τόσο οικεία για τους Αθηναίους αύρα της Πλάκας. Άλλο πράμα. Ήπιε την πρώτη γουλιά, ρουφηχτή, βούτηξε το λουκούμι στο νερό να φύγουν οι ζάχαρες και το κατάπιε γλαρωτό. Κουφάλα, σκέφτηκε και σχεδόν μονολόγησε “την έφαγες στον κώλο, κουφάλα”. Πόσες φορές δεν είχε σκεφτεί να καταγράψει όλα αυτά τα παράξενα που έχει ζήσει και έχει ακούσει
