ΕΠΙΛΕΓΜΕΝΑ ΕΙΔΗ

9,50 

Της άρεσε να βάφει τα νύχια της κόκκινα. Της άρεσε επίσης να φοράει τακούνια στο σπίτι και να περπατάει. Είχε πολλά ζευγάρια, αλλά έξω δεν τα φορούσε ποτέ. Ονειρευόταν έτσι πως είναι η γυναίκα που θέλει. Της άρεσε να τ’ ακούει να χτυπούν στο ξύλινο πάτωμα. Τακ τακ.
Όχι, δεν ήταν ευτυχισμένη εδώ και καιρό. Δεν ήξερε καν τι της έλειπε. Μόνο τα μαλλιά της έπλενε, γιατί ντρεπόταν να κατεβαίνει στο ψιλικατζίδικο άλουστη. Κατά τ’ άλλα φορούσε τα ίδια ρούχα για μέρες. Βρόμικα ρούχα. Ρούχα με τρύπες που περνούσε το δάχτυλο της μέσα για να μπορεί να αγγίζει τον εαυτό της. Ήταν υπερβολική και το ήξερε. Της το είχαν πει πια όλοι.
Απλώς είχε χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Ήξερε πως αυτό δεν εξηγούσε κάτι. Ήταν χοντρή από τότε που θυμόταν τον εαυτό της. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση είχε μαγειρευτεί σε απίθανους συνδυασμούς.
Απ’ όταν ήταν μικρό κορίτσι θεωρούσε τον εαυτό της υπέρβαρο, αλλά κοιτώντας τις φωτογραφίες ξανά καταλάβαινε ότι είχε χάσει πολλά χρόνια να στενοχωριέται άδικα. Τότε ήταν απλώς γεματούτσικη και τώρα, που ήταν πια πραγματικά πολλά κιλά, είχε χάσει όλες τις δυνάμεις της για να το αντιμετωπίσει, αφού τις είχε ξοδέψει άδικα. (“Η χοντρούλα”)
Περιεχόμενα

Ο μικρός
Ο άντρας και το κορίτσι
Πασατέμπος
Ανοιξιάτικη βόλτα
Η τραγουδίστρια
Επιλεγμένα Είδη
Little girl blue
Η χοντρούλα
Ναυτία
Βράδυ Πρωτοχρονιάς
Sun Gazing
“Σε τέσσερις τοίχους που κλεινόμαστε λέμε πολλά. Αλλιώς πώς θα περάσει η ώρα με τους τοίχους. Κλεινόμαστε και φτιάχνουμε ιστορίες. Ιστορίες που υπάρχουν κι άλλες καινούριες. Τις φτιάχνουμε εμείς, λέγοντας τις παλιές. Ιστορίες πάνω σε ιστορίες. Ατέλειωτες. Όπως τα σπίτια.”

Τα διηγήματα της Ειρήνης Μαργαρίτη αντικατοπτρίζουν φέτες ζωής στην Ελλάδα της κρίσης. Άνθρωποι μοναχικοί, ζευγάρια σε κρίση, σχέδια, ματαιώσεις, έρωτες, οι γνωστοί μας, οι φίλοι μας, οι εραστές μας, το εδώ και τώρα, με ύφος ευθύβολο και αποτελεσματικό.

Διαθέσιμο κατόπιν παραγγελίας

Κωδικός προϊόντος: 9789605910662 Κατηγορία:

Περιγραφή

Της άρεσε να βάφει τα νύχια της κόκκινα. Της άρεσε επίσης να φοράει τακούνια στο σπίτι και να περπατάει. Είχε πολλά ζευγάρια, αλλά έξω δεν τα φορούσε ποτέ. Ονειρευόταν έτσι πως είναι η γυναίκα που θέλει. Της άρεσε να τ’ ακούει να χτυπούν στο ξύλινο πάτωμα. Τακ τακ.
Όχι, δεν ήταν ευτυχισμένη εδώ και καιρό. Δεν ήξερε καν τι της έλειπε. Μόνο τα μαλλιά της έπλενε, γιατί ντρεπόταν να κατεβαίνει στο ψιλικατζίδικο άλουστη. Κατά τ’ άλλα φορούσε τα ίδια ρούχα για μέρες. Βρόμικα ρούχα. Ρούχα με τρύπες που περνούσε το δάχτυλο της μέσα για να μπορεί να αγγίζει τον εαυτό της. Ήταν υπερβολική και το ήξερε. Της το είχαν πει πια όλοι.
Απλώς είχε χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Ήξερε πως αυτό δεν εξηγούσε κάτι. Ήταν χοντρή από τότε που θυμόταν τον εαυτό της. Η χαμηλή αυτοεκτίμηση είχε μαγειρευτεί σε απίθανους συνδυασμούς.
Απ’ όταν ήταν μικρό κορίτσι θεωρούσε τον εαυτό της υπέρβαρο, αλλά κοιτώντας τις φωτογραφίες ξανά καταλάβαινε ότι είχε χάσει πολλά χρόνια να στενοχωριέται άδικα. Τότε ήταν απλώς γεματούτσικη και τώρα, που ήταν πια πραγματικά πολλά κιλά, είχε χάσει όλες τις δυνάμεις της για να το αντιμετωπίσει, αφού τις είχε ξοδέψει άδικα. (“Η χοντρούλα”)

Περιεχόμενα

Ο μικρός
Ο άντρας και το κορίτσι
Πασατέμπος
Ανοιξιάτικη βόλτα
Η τραγουδίστρια
Επιλεγμένα Είδη
Little girl blue
Η χοντρούλα
Ναυτία
Βράδυ Πρωτοχρονιάς
Sun Gazing
“Σε τέσσερις τοίχους που κλεινόμαστε λέμε πολλά. Αλλιώς πώς θα περάσει η ώρα με τους τοίχους. Κλεινόμαστε και φτιάχνουμε ιστορίες. Ιστορίες που υπάρχουν κι άλλες καινούριες. Τις φτιάχνουμε εμείς, λέγοντας τις παλιές. Ιστορίες πάνω σε ιστορίες. Ατέλειωτες. Όπως τα σπίτια.”

Τα διηγήματα της Ειρήνης Μαργαρίτη αντικατοπτρίζουν φέτες ζωής στην Ελλάδα της κρίσης. Άνθρωποι μοναχικοί, ζευγάρια σε κρίση, σχέδια, ματαιώσεις, έρωτες, οι γνωστοί μας, οι φίλοι μας, οι εραστές μας, το εδώ και τώρα, με ύφος ευθύβολο και αποτελεσματικό.

Επιπρόσθετες Πληροφορίες

Συγγραφέας

Έτος

ISBN

Εκδόσεις

Προμηθευτής