ΑΝΑΨΗΛΑΦΗΣΗ

Ο ήρωας του βιβλίου -μέλος μιας αριστερής, αντιστασιακής οργάνωσης κατά τη δικτατορία η οποία εξαρθρώθηκε από τους χουντικούς- καταφεύγει στη Βαρκελώνη όπου διαπρέπει ως κλασικός φιλόλογος και ομηριστής. Με τις ψυχικές και σωματικές κακοποιήσεις που φέρει, δεν επιστρέφει στην Ελλάδα παρά πενήντα χρόνια αργότερα. Στην Ελλάδα του σήμερα. Βρίσκει μια χώρα σε πολιτική, οικονομική, ηθική, γλωσσική παρακμή, βουτηγμένη στον αμοραλισμό και στην αμάθεια. Δεν μπορεί να την αντέξει. Οι παλιοί σύντροφοι έχουν μεταλλαχτεί, ακολούθησαν δρόμους εντελώς αντίθετους από την αρχική ιδεολογία τους, άλλοι περιφέρονται κομματικά, άλλοι καταδικάστηκαν για διαφθορά και οι αξιοπρεπέστεροι έχουν εξαφανιστεί – μια εμπλοκή του βιολογικού καθαρισμού της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας επιτρέπει πάντα στα πολιτικά περιττώματα να επιπλέουν.
Ο Βασίλης Γκουρογιάννης μετά τα εμβληματικά και θαρραλέα έργα “Διηγήσεις παραφυσικών φαινομένων” 1990, “Το ασημόχορτο ανθίζει” 1992, “Κόκκινο στην Πράσινη Γραμμή” 2009, με το παρόν βιβλίο δίνει το συγκλονιστικότερο και αρτιότερο έργο του, μια αξονική τομογραφία των τελευταίων πενήντα ετών της χώρας που ασθενεί βαριά. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Λέξεις όπως: δημοκρατία, ελευθερία, θεσμοί, δείχνουν να έχουν χάσει το αρχικό και βασικό τους περιεχόμενο. Και το κυριότερο δεν υπάρχει κανείς να το αναζητήσει. Τα όνειρα έχουν διαψευσθεί, το πολίτευμα έχει μεταλλαχθεί, το αυθαίρετο επιβάλλεται και η ασυδοσία επιβραβεύεται. Η γλώσσα εκχυδαΐζεται. Εκείνοι που αντιστάθηκαν είναι έτοιμοι να καταθέσουν την όποια συνέχιση αντίδρασης. Το αδιέξοδο δεν είναι σημείο, αλλά κατάσταση. Όλα αυτά θέλησε ο συγγραφέας να τα μετατρέψει σε ένα μυθιστόρημα, όπου κυριαρχεί η άψογη τεχνική αφήγησης και η διάθεση να δοθεί μια νέα πρόταση πολιτικού μυθιστορήματος.