ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΣΤΗΝ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΗΣ ΓΗΣ – ΤΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΟ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΝΕΑΡΟΥ ΜΑΡΞ

Ὁ Ἕλληνας στοχαστής, σὲ τοῦτο τὸ μικρὸ σὲ ἔκταση κείμενο, ἐντοπίζει τὶς συνάφειες ποὺ ὑπάρχουν ἀνάμεσα στὸν κόσμο τῆς Θρησκείας καὶ ἐκεῖνον τῆς Οἰκονομίας, πρωτίστως ὅσον ἀφορᾶ στὴ διαδικασία ἀντικειμενοποίησης καὶ ἀλλοτρίωσης στὴν ὁποία ὑπόκεινται καὶ οἱ δύο. Εἶναι βέβαιος δέ, πὼς μὲ τὸ πέρασμα στὸν «πρακτικὸ ἄνθρωπο» τῆς Οἰκονομίας, ὅπου ἡ πρακτικὴ ἀνάγκη εἶναι ὁ μόνος κοινωνικὸς δεσμός, γεννιέται τὸ τερατῶδες μόρφωμα τοῦ «βασιλείου τοῦ χρήματος».

Ὁ Κώστας Στρ. Παπαϊωάννου γεννήθηκε στὸ Βόλο τὸ 1925 καὶ πέθανε τὸ 1981 στὸ Παρίσι. Στὴ διάρκεια τῆς Κατοχῆς σπούδασε στὴ Νομικὴ Σχολὴ Ἀθηνῶν. Συμμετεῖχε στὸ Ε.Α.Μ. καὶ συνελήφθη τὸ 1944 γιὰ τὴν δράση του. Στὶς 27 Δεκεμβρίου τοῦ 1945 θὰ διαφύγει στὸ Παρίσι. Σπουδάζει φιλοσοφία στὴ Σορβόννη μέχρι τὸ 1948 καὶ συμμετέχει ἐνεργὰ στὴν πνευματικὴ ζωή. Ἀπὸ τὸ 1950 μέχρι τὸ 1960 ἀρθρογραφεῖ στὰ περιοδικὰ Diogène, Preuves, Contrepoint, Way Forum, Contract Social, Commantaire καὶ Σπουδαί, περιοδικὸ τῆς Ἀνωτέρας Σχολῆς Βιομηχανικῶν Σπουδῶν. Τὴν ἴδια περίοδο (1957-1960) παραδίδει μαθήματα φιλοσοφίας καὶ κοινωνιολογίας στὴν Ἀνωτάτη Βιομηχανικὴ Σχολὴ Πειραιῶς. Μετὰ τὸ 1960 γράφει καὶ δημοσιεύει μόνον στὰ Γαλλικά. Λαμπρὴ καὶ συνεχὴς ἦταν ἡ παρουσία τοῦ Κώστα Παπαϊωάννου καὶ στὴν ἀκαδημαϊκὴ καὶ ἐρευνητικὴ ζωὴ στὴ Γαλλία. Μέχρι τὸ θάνατό του δίδαξε μεταξὺ ἄλλων στὰ Πανεπιστήμια Cencier, Nanterre, καὶ École Pratique des Hautes Études, ἐνῶ μέχρι τέλους συμμετεῖχε ὡς ἐρευνητὴς στὸ Ἐθνικὸ Κέντρο Ἐπιστημονικῶν Ἐρευνῶν (C.N.R.S.).