Περιγραφή
Από πολύ μικρή ηλικία, έφηβος ακόμη, ο Τ. Κ. Παπατσώνης εισχώρησε στο λογοτεχνικό πεδίο. Μετέφρασε γαλλική, ισπανική, γερμανική, αγγλο-αμερικανική λογοτεχνία και συνέθεσε εκατοντάδες ποιήματα, εισάγοντας πρώτος τον ελεύθερο στίχο στην Ελλάδα. Παράλληλα, υπήρξε ένας χαλκέντερος κριτικός και δοκιμιογράφος, αφήνοντας πίσω του ένα ογκώδες corpus κειμένων για την ελληνική και ξένη λογοτεχνία. Εκτός από το επίμονα εκπεφρασμένο αίτημά του για ανανέωση της εγχώριας λογοτεχνικής σκηνής, η σκέψη του κατευθύνθηκε, σε πολύ μεγάλο βαθμό, από τη βαθιά, διττή (ορθόδοξη και καθολική) θρησκευτικότητά του.
Το βιβλίο παρακολουθεί την πνευματική διαμόρφωση του κριτικού Παπατσώνη μέσα από μια πληθώρα -ενίοτε αθησαύριστων- κειμένων (άρθρων, κριτικών, δοκιμίων, ταξιδιωτικών εντυπώσεων, επιστολών), δημοσιευμένων μεταξύ 1915-1976, καθώς επίσης και μέσα από ανέκδοτο υλικό. Στο χρονικό άνυσμα εξήντα περίπου ετών, ο Παπατσώνης αφηγείται, με την ισχυρή συγγραφική πένα του, μια άλλη ιστορία της ελληνικής και γενικότερα της δυτικής λογοτεχνίας. Γλωσσικό ζήτημα, μοντερνισμός και υπερρεαλισμός, δεξίωση των προϋποθέσεων της σικελιανικής και της καβαφικής ποίησης, μεταπολεμική πραγματικότητα και υπαρξιακό άγχος είναι μερικές μόνο από τις ποικίλες ψηφίδες που συνθέτουν το μωσαϊκό των ενδιαφερόντων του και των κριτικών ερίδων στις οποίες δυναμικά ενεπλάκη. Αδίκως περιθωριοποιημένος ως τις μέρες μας, αυτός ο ταλαντούχος, ιδιότυπος και πολύπλευρος δημιουργός αξίζει την προσοχή μας.
