Περιγραφή
Αυτό το οποίο κρίνεται εδώ είναι η εξής υπόθεση εργασίας: η “γενιά του ’30”, με αιχμή το δοκίμιο, το οποίο συνιστά μια “ιδιαίτερη παράμετρο”, εμφανίστηκε ως “γενιά των ιδεών” και είχε ως “πρωτοστάτη” ή “δημόσιο εκπρόσωπο” και επομένως “διαχρονικό και διαπρύσιο υπερασπιστή” της τον Γιώργο Θεοτοκά (1905-1966) που εκφράζει την “ιδεολογία της και τροφοδοτεί τη μυθολογία της”. Ό,τι δηλαδή “φτάνει ως τις μέρες μας” ως “πολιτισμικό μόρφωμα και ιδεολόγημα” ή ως “πολιτισμική ιδεολογία”, γεγονός που απαιτεί μια “πιο ευφάνταστη ανασύνθεση του πολιτιστικού αφηγήματος της γενιάς του ’30 και της πολιτισμικής διαδικασίας παραγωγής, αναπαράστασης και διαιώνισης του μύθου της” ως “καταστατικής και πλαστής αφήγησης”. Κοντολογίς αν ο ερευνητικός φακός είχε στραφεί προς τη “σύμπραξη αισθητικής, ιδεολογίας και πολιτικής”, τότε τι θα έπρεπε -more geometrico- να είχαν ληφθεί υπόψη; (στο πλαίσιο βέβαια ενός σχεδίου “αντιπρότασης” για την οργάνωση της παρούσας έρευνας, το οποίο προφανώς κι αυτό τελεί υπό επαλήθευση). (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Περιεχόμενα
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ: ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ ΤΗΣ “ΓΕΝΙΑΣ ΤΩΝ ΙΔΕΩΝ”
Αυτοσυμπληρούμενο ερωτηματολόγιο: 1-1002
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ: ΘΕΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΤΟΜΙΑ
– Λόγος περί “μύθου”
– Για την “εφεύρεση” του “έθνους”
– Η “κλασική μελέτη” του Hans Kohn
– Με τον Elie Kedourie “ξεκινά” η “νεοτερική προσέγγιση του έθνους”;
– “Το locus classicus” του Renan
– Προσφυγή στον “εθνοσυμβολισμό”
– Ζυγίζοντας την “πυκνή περιγραφή”
– “Δύο κι ένα κάνουν τρία/και τελειώνει η ιστορία”;
– Το “έθνος είναι κατ’ ουσίαν ένα φιλοσόφημα”;
– Η “διανόηση” ως “πρωτοπορία” είναι “απολιτική και ακοινώνητη”;
– Υστερόγραφο;
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ
SUMMARY
