Περιγραφή
Όταν τον Αύγουστο του 2020 ο πρόεδρος της Γαλλίας, Μακρόν, επισκέφθηκε τη Βηρυτό λίγες μέρες μετά την τρομακτική έκρηξη στο λιμάνι, βρέθηκε αντιμέτωπος με τη λαϊκή απαίτηση για την απελευθέρωση του Αμπνταλλά. Για να απαντήσει, ενοχλημένος, ότι θα αποφυλακιστεί μόνο όταν μετανοήσει. Τόσο απλά, τόσο κυνικά, από τον εκπρόσωπο της χώρας των υποτιθέμενων δικαιωμάτων και ελευθεριών.
Δεν ήταν η πρώτη λαϊκή διαμαρτυρία. Κάθε φορά που πηγαίνει κάποιος γάλλος πολιτικός στον Λίβανο, διοργανώνονται διαδηλώσεις και συγκεντρώσεις έξω από τη γαλλική πρεσβεία με αίτημα την απελευθέρωση του Αμπνταλλά. Είναι πια ένα παλλαϊκό αίτημα. Το σηκώνουν ψηλά όλα τα αριστερά και κομμουνιστικά κόμματα και σχήματα, οι οργανώσεις της λιβανέζικης αντίστασης, ακτιβιστές, καλλιτέχνες και δημοσιογράφοι, όλοι εκτός από τα συντηρητικά δεξιά στελέχη και τις μαριονέτες των Αμερικανών.
Αυτή είναι η μεγάλη νίκη του συντρόφου Ζορζ Ιμπραήμ Αμπνταλλά. Επί 38 χρόνια το γαλλικό κράτος και οι Αμερικανοί προσπαθούν να τον εξαφανίσουν και τον βρίσκουν διαρκώς μπροστά τους. Επί 38 χρόνια τώρα, προσπαθούν να τον γονατίσουν, να τον κάνουν παράδειγμα υποταγής και τον βλέπουν να μένει όρθιος και περήφανος, να γίνεται σύμβολο ανυποταξίας και αντίστασης. Ολοένα και περισσότεροι καινούργιοι αγωνιστές μαθαίνουν να συλλαβίζουν πολιτικά το όνομά του ως σύμβολο αγώνα, πίστης στις πεποιθήσεις του, συνέπειας στην ανυποχώρητη στάση του. […] (Από τον πρόλογο του Δημήτρη Κουφοντίνα)
