Περιγραφή
Είναι η Ελένη, η Μαρία, η Άννα, η Γεωργία.
Είναι τα κορίτσια που µάτωσαν αναζητώντας τον έρωτα και τον εαυτό τους. Είναι οι γυναίκες που θα γνωρίσουν τη βία και τον προσωπικό όλεθρο στα χέρια του άντρα που εµπιστεύονται, αγαπάνε, επιλέγουν.
Είναι πια πρωταγωνίστριες σε ρεπορτάζ, πυροδοτούν συζητήσεις στα social media. Άγιες και καταραµένες, οικείες και ξένες, δίπλα µας και παραπέρα, µέσα µας και µακριά.
Ντυµένες µε τα ρούχα του παρόντος, έρχονται από το παρελθόν. Υπήρχαν πάντα – κι ο κίνδυνος εκεί: στο σπίτι, στον δρόµο, στη δουλειά, στις παρέες τους, ακόµα και στο σώµα που αγκαλιάζουν.
Όχι, δεν διάβασαν Φρόιντ και κανείς δεν τις προειδοποίησε ότι το µοιραίο ερώτηµα της ανθρωπότητας παραµένει το ίδιο: Σε ποιο βαθµό θα καταφέρει η πολιτισµική εξέλιξη να προφυλάξει τη συµβίωση των ανθρώπων από την ορµή της επιθετικότητας και της αυτοκαταστροφής;
Αλλά ακόµα κι αν είχαν διαβάσει Φρόιντ, τα ίδια θα έκαναν, ακολουθώντας ένα εσωτερικό τραγούδι που ξεκινάει χαρούµενα και τελειώνει λυπηµένα. Είναι η αδελφή σου, η κόρη σου, η συνάδελφος, η γειτόνισσα, η σερβιτόρα, η καλύτερή σου φίλη.
Γι’ αυτές γράφτηκε αυτό το βιβλίο.
