Περιγραφή
Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ του Κρατύλου έγκειται στο ότι στις σελίδες του ενσωματώνεται η πρώτη φιλοσοφική απόπειρα στην ιστορία της δυτικής σκέψης να αντιμετωπισθεί φιλοσοφικά η προβληματική της γλώσσας, και μάλιστα να συμπεριληφθούν σε ένα έργο η σχετική προσέγγιση του Πλάτωνος και προϋπάρξασες διδασκαλίες των Σοφιστών. Στον διάλογο αυτό δεν υπάρχει κάτι πού να μην είναι αμφίσημο και -ακριβώς γι’ αυτό- αντιφατικό. Από τις γραμμές, ωστόσο, αυτού του ζωηρότατου και εκπληκτικά πυκνού και σφιχτοδεμένου διαλόγου διαπιστώνουμε ότι τα ερωτήματα παραμένουν τεθειμένα και ανοικτά. Πρόκειται για έργο “σοβαρό” ή μήπως η σωκρατική ειρωνεία, πού εδώ φθάνει και ξεπερνά τα όρια του ανεκτού, αίρει την άνευ ετέρου εγγενή σοβαρότητα των πλατωνικών διαλόγων μετατρέποντας τον φιλοσοφικό διάλογο σε κωμωδία; Τον Κρατύλο ο Πλάτων τον θέλει άραγε τόσο “αντι-μεταφυσικό” όσο και, λ.χ., τον Φαιδρό στο δεύτερο μέρος του; Και η γλώσσα είναι όντως το όργανο εκείνο, με το όποιο ο άνθρωπος αυτοδιδάσκεται; Προηγούνται τα ονόματα της ουσίας του πράγματος ή όχι; Τις ιδέες τις υπερασπίζεται ο Πλάτων ή τις πολεμά; Στον Κρατύλο ελέγχεται η ορθότητα των ονομάτων, ερευνάται η αενάως μεταβαλλόμενη γλώσσα και δείχνεται η σχέση μεταξύ γλώσσας και αληθούς γνώσης των πραγμάτων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
