Μετεκλογικές εκπλήξεις στις Ακυβέρνητες Πολιτείες!
Έρχεται η εβδομάδα Μικρών Βιβλιοπωλείων με πληθώρα εκδηλώσεων, για όλες τις ηλικίες, βραδιά ζωντανής μουσικής και εκπτώσεις στην μεγάλη πλειοψηφία των τίτλων στο βιβλιοπωλείο μας.
Αναλυτικά το πρόγραμμα:
Οι Ακυβέρνητες Πολιτείες στην Εβδομάδα Μικρών Βιβλιοπωλείων 22-27 Μαΐου 2023
Δευτέρα 22/05 12:00-15:00 και Τρίτη 23/05 18:00-21:00
Βιβλιοπώλισσα για μια μέραH Γιώτα Τεμπρίδου προτείνει και υπογράφει βιβλία στις Ακυβέρνητες Πολιτείες — Τετάρτη 24/05 19:00
Η κυρία Νταλογουέι: δύο παράλληλες αναγνώσεις
Συζήτηση με τους Γιώργο Λαϊνόπουλο και Κατερίνα Ανδρεάδου
Θεματική Ενότητα: Βιβλία που μας δημιούργησαν
—
Παρασκευή 26/05 18:00
Το Yusra στις Ακυβέρνητες Πολιτείες
Αυτο-παρουσίαση με τους Ζωή Κόκκα, Σπύρο Παπαδόπουλο και Χρήστο Σύλλα
Θεματική Ενότητα: Περήφανες Φωνές
—
Παρασκευή 26/05 21:00
Μουσική βραδιά με τους Selanik Turbo Bend
—
Σάββατο 27/05 10:30
Οι γυναίκες που άλλαξαν τον κόσμο
Μια διαδραστική παρουσίαση με την Δανάη Τανίδου (Παιδιά 4+)
θεματική Ενότητα: Εβδομάδα Μικρών Βιβλιοπωλείων Για Παιδιά
—
Σάββατο 27/05 16:00
Βιβλιοπαρουσίαση: “Οι τσιγγάνοι της Θεσσαλονίκης”, του Γιώργου Τσιτιρίδη, εκδόσεις Μέθεξις
Συντονιστής: Μίλτος Τόσκας – Ομιλητές: Σταύρος Γιουβάνης και Γεωργία Καλπατζίδου
Είμαι η Παρβάνα Αμίρι, γεννήθηκα στην επαρχία Χεράτ του Αφγανιστάν. Έχω τέσσερις αδελφές και δύο αδελφούς και είμαι το πέμπτο παιδί στην οικογένειά μου. Φύγαμε εξαιτίας των πολιτικών προβλημάτων που αντιμετώπιζε ο πατέρας μου.
Πριν τρεισήμισι χρόνια γίναμε πρόσφυγες. Αφού διασχίσαμε πολλά σύνορα μέσω Πακιστάν, Ιράν και Τουρκίας, φτάσαμε στο νησί της Λέσβου. Φτάσαμε στο προσφυγικό στρατόπεδο της Μόριας στις 18 Σεπτεμβρίου του 2019.
Μπόρεσα να βρω τον δρόμο μου μέσα από την αλληλεγγύη των ανθρώπων. Επιθυμώ ειρήνη στον κόσμο. Επιθυμώ έναν κόσμο χωρίς σύνορα. Θέλω έναν κόσμο, όπου τα παιδιά δεν θα πεθαίνουν από τον υποσιτισμό και οι γυναίκες δεν θα πεθαίνουν από τη βία. Εύχομαι να είναι δυνατές οι καρδιές όλων εκείνων που αναγκάζονται να ξεριζωθούν και να μη χάνουν τον δρόμο τους, όταν αντιμετωπίζουν δυσκολίες.
Οι πιο σκληρές πέτρες είναι εκείνες που δημιουργούνται μέσα στην υψηλή θερμότητα των ηφαιστείων.
Το βιβλιοπωλείο ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ και οι εκδόσεις ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου του Μενέλαου Χαραλαμπίδη ΟΙ ΔΩΣΙΛΟΓΟΙ Ένοπλη, πολιτική και οικονομική συνεργασία στα χρόνια της Κατοχής
την Τετάρτη, 6 Μαρτίου 2024, στις 7 μ.μ. Αίθουσα Διαλέξεων της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών Εθνικής Αμύνης 4, 1ος όροφος, Θεσσαλονίκη | τηλ. 2310270972
Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι: Μαρία Καβάλα, επίκουρη καθηγήτρια, Τμήμα Πολιτικών Επιστημών, ΑΠΘ Χρήστος Λάσκος, οικονομολόγος Μιχάλης Τρεμόπουλος, δικηγόρος, δημοτικός σύμβουλος Θεσσαλονίκης και ο συγγραφέας του βιβλίου. Την εκδήλωση θα συντονίσει η δημοσιογράφος Γεωργία Λοτσοπούλου.
Σάββατο 10/2, στις 19.00 στο Ύδρo (Ναβάρχου Κουντουριώτου 11).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν:
Η Γεωργία Διάκου (ποιήτρια)
Ο Νίκος Χαραλαμπόπουλος (οικοδόμος-οικονομολόγος)
Και ο συγγραφέας.
Η Πολεμική Μηχανή είναι ένα βιβλίο για τον φασισμό, τον έρωτα, τη σεξουαλικότητα και τη δυνατότητα απελευθέρωσης.
Από το οπισθόφυλλο: «Ο πόλεμος μεταμορφώνεται χωρίς ποτέ ν’ αλλάζει. Μπαίνει ολοένα και πιο βαθιά, τρυπώνει στην καμινάδα ως αντίστροφος καπνός και γεμίζει τα σπίτια μας μ’ αδιάκοπες συγκρούσεις. Το κόκκινό του σύννεφο μάς τυλίγει. Δεν κλαίμε στην κουζίνα· λιμοκτονούμε ξύνοντας τις άπειρες πληγές μας – ψίθυροι μάς τρώνε τα πλευρά, πιάτα σπάνε μόνα τους, ραδιοφωνικές εκπομπές προβλέπουνε την ώρα του θανάτου. Είναι ένας πόλεμος παντού, σε κάθε λέξη που λέγεται ή δεν λέγεται, σε κάθε χειρονομία που γίνεται ή δεν γίνεται, όλη μας η ζωή μια ατέρμονη πράξη πολέμου. Οι μέρες αυτοκτονούν κι η σύρραξη εσωτερικεύεται, εγγράφεται στο σώμα μας και μαίνεται βουβή. Πια βλέπουμε φυλές να σφάζονται πάνω στον θώρακά μας, καθημερινά χαράσσουνε τη γυμνή μας σάρκα κατακτώντας γόνατα και μπούτια κι ευνουχίζοντάς μας στ’ όνομα νεκρών θεών. Ο πόλεμος μπαίνει ακόμα πιο μέσα, τόσο που το μέσα και το έξω δεν έχουν πια καμία ουσιαστική διαφορά, κι έτσι εκείνος ξεχύνεται πάνω στη θωριά της φύσης, ανάγεται σ’ οντολογική συνθήκη, ορίζει τον αέρα που αναπνέουμε και τις σχέσεις ανάμεσα στ’ αβάπτιστα στοιχεία: Υπάρχει μια σκληρότητα στα κλαδιά των δέντρων μεγαλύτερη από οποιαδήποτε ανθρώπινη κτηνωδία· το νερό ουρλιάζει σαν εξατμίζεται, τα φύλλα που πέφτουν είναι εγκλήματα, ο κόσμος μας ψυχορραγεί κι εμφύλια λαμπαδιάζει.»
Τρεις γυναίκες στην Αριζόνα σχεδιάζουν μια σειρά από φόνους έπειτα από ένα σεξουαλικό όργιο που έχουν οργανώσει οι σύζυγοί τους μέσω Ίντερνετ. Μια φυλακισμένη ανήλικη υπηρέτρια εξιστορεί το έγκλημα που διέπραξε στη θαλαμηγό ενός εκατομμυριούχου στο Γιοχάνεσμπουργκ. Αποκαλύπτει έτσι ένα δίκτυο παιδοβιασμών από εξέχοντα μέλη της κοινωνίας. Μια ηθοποιός, θύμα απόπειρας βιασμού από τον σκηνοθέτη της, τον σκοτώνει και διαφεύγει σε εγκαταλειμμένα θέατρα της Νέας Υόρκης, ζώντας με φαντάσματα θεατρικών ηρώων. Μια συγγραφέας στην Ταϊλάνδη συναντάει ένα ladyboy εμπλεκόμενο σε μια υπόθεση φρικιαστικού θανάτου. Από τη γνωριμία τους εμπνέεται να γράψει μια τρομαχτική ιστορία, η οποία δημιουργεί περισσότερα ερωτήματα παρά απαντήσεις.
Γυναίκες, κορίτσια, τρανς άτομα αντιμέτωπα με σχέσεις κυριαρχίας. Το σεξ ενεργοποιεί μια έκρηξη ερωτικής απόλαυσης. Κάποιοι άνθρωποι μοιράζονται την απόλαυση, σπάνε τους ηθικούς περιορισμούς και τις αναστολές, προσφέρουν φιλήδονες στιγμές στους συντρόφους τους. Κάποιοι άλλοι αρπάζουν την απόλαυση για τον εαυτό τους, εκμεταλλεύονται την εξουσία, το χρήμα, την κοινωνική ανισότητα, παράγουν τραύματα και κολάσεις στους άλλους.
Αυτό το βιβλίο είναι μια βίαιη έξοδος από την πατριαρχία, μια εκδίκηση για το τραύμα, μια αντεπίθεση της καταπιεσμένης αξιοπρέπειας.
H Σίσσυ Δουτσίου είναι ηθοποιός και ποιήτρια. Πρωτοπόρος του spoken word στην Ελλάδα, επιμελήτρια του ετήσιου Διεθνές Φεστιβάλ Βιντεοποίησης που διοργανώνει το Ινστιτούτο Πειραματικών Τεχνών. Έχει περιοδεύσει στην Αμερική, την Ευρώπη και την Ασία με διαλέξεις και multimedia performances. Η πιο πρόσφατη παράσταση που πρωταγωνιστεί είναι η “Μεταμόρφωση” του Franz Kafka. Έχει εκδώσει 4 ποιητικές συλλογές και 2 συλλογές διηγημάτων.
Το τελευταίο της βιβλίο είναι «Οι αδερφές του Κάιν» Εκδόσεις Καστανιώτη. ____ Πανελλαδική περιοδεία:
ΠΡΟΙΚΕΣ 5 πρόσωπα σε 48 πράξεις, εκδόσεις Ακυβέρνητες Πολιτείες
ΤΕΤΑΡΤΗ 24 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ 19.00 ΣΤΟ ΥΨΙΛΟΝ Εδέσσης 5
ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΘΑ ΜΙΛΗΣΟΥΝ ΟΙ
ΦΩΤΕΙΝΗ ΤΣΙΜΠΙΡΙΔΟΥ ΚΑΘ. ΚΟΙΝ.ΑΝΘΡΩΠΟΛΟΓΙΑΣ
ΙΩΑΝΝΑ ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΙΣΣΑ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ ΘΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ Η ΗΘΟΠΟΙΟΣ
ΕΛΕΝΗ ΓΙΑΝΝΟΥΣΗ
«Αυτό το έργο ανήκει στις αφηγήτριές του, τις γυναίκες που μου μίλησαν για τη ζωή τους, τα προικιά και τα νυχτέρια, το προξενιό, τον έρωτα, τον γάμο, την επόμενη μέρα, αλλά και τη φτώχεια, τον εμφύλιο, τη σκληρότητα της ζωής, τις προσδοκίες και τις ματαιώσεις. Πρόκειται για αφηγήσεις ζωής πέντε γυναικών του θεσσαλικού κάμπου, με τη μεγαλύτερη από αυτές να βρίσκεται στα 95 της, τη μικρότερη στα 71. Διαβάζουμε για γάμους στα 14 και γάμους στα 38. Αφηγήσεις που φέρνουν στο φως τη ρωγμή του έρωτα στον γάμο από προξενιό, τη σιωπή που σημαίνει συναίνεση, τη σιωπή που σημαίνει άρνηση, την υποταγή, την ανυπακοή. Αφηγήσεις που υπαινίσσονται ιστορίες ανείπωτες της γυναικείας συνθήκης αλλά κυρίως εσωτερική δύναμη κι έναν διαρκή αγώνα πάνω στο νόημα…» (από τον πρόλογο της συγγραφέως)
«Τα κείμενα των πέντε αφηγητριών μιλάνε －άλλοτε με χιούμορ, άλλοτε με αγανάκτηση και άλλοτε με καρτερικότητα－ για τις έμφυλες σχέσεις στις αγροτικές κοινωνίες και πώς αυτές άλλαξαν στον χρόνο. Μιλάνε επίσης για τη φοβερή δύναμη που είχαν αυτές οι γυναίκες, παρά την υποδεέστερη θέση στην οποία τις εγκλώβισε το πατριαρχικό σύστημα της ηπειρωτικής Ελλάδας. Ως έναν βαθμό, αυτά τα κείμενα μιλάνε από μόνα τους και μπορεί κανείς να τα απολαύσει όπως είναι, χωρίς επεξηγήσεις και υποσημειώσεις […] [..] Αυτά τα παραδείγματα δείχνουν με γλαφυρό τρόπο ότι η δύναμη της προφορικής ιστορίας δεν βρίσκεται μόνο στην ανάκληση ενός βιωμένου παρελθόντος συχνά απρόσιτου στην ευρύτερη κοινωνία, αλλά και στον αναστοχασμό του υπό το πρίσμα του παρόντος － αναστοχασμός που παράγεται μέσα από τη διαλογική σχέση παρελθόντος-παρόντος και αφηγήτριας-ερευνήτριας. Το υλικό που μας παραθέτει η Ιωάννα Γιαννακοπούλου σε αυτό το βιβλίο είναι ένα λαμπρό παράδειγμα αυτής της διαδικασίας.» (από την εισαγωγή της Ρίκης βαν Μπούσχοτεν)
Η λογοτεχνία είναι πάντα ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή. Η Αριάνα Χάργουικ εγκατέλειψε το Μπουένος Άιρες για το Παρίσι και ο Μικαέλ Γκόμες Γκούτχαρτ εγκατέλειψε το Παρίσι για το Μπουένος Άιρες. Χρόνια αργότερα συναντήθηκαν στη Γαλλία και από τις συνομιλίες τους, προφορικές και γραπτές, γεννήθηκε η Αποστασία: μια συγγραφέας και ένας συγγραφέας και μεταφραστής συζητούν με τρόπο χειμαρρώδη, εμβαθύνοντας στα μυστήρια της λογοτεχνίας, της μετάφρασης αλλά και της δικής τους ζωής. Τους παρακινεί ένας διπλός και ανομολόγητος σκοπός: η διαφυγή από την πολιτική και ψυχική απομόνωση της σύγχρονης εποχής και η αντίσταση στην άλλη γλώσσα, την ξένη, τη μη μητρική, εκείνη που μας καθιστά ξένους ενώπιον του εαυτού μας.
☆★☆
Το διάβασα στην κυριολεξία ενθουσιασμένος. Μια συγγραφέας κι ένας μεταφραστής, αμφότεροι με διάφορες διπλές ταυτότητες, συζητούν για το παρελθόν και το παρόν της μετάφρασης και για το αν είναι σκόπιμο να αυτο-μεταφράζονται και να μεταφράζουν κάθε προηγούμενο εαυτό τους. Ένας καταιγιστικός διάλογος φαντασμάτων όταν τα φαντάσματα έχουν ήδη φύγει. ― Ενρίκε Βίλα-Μάτας
Μια συνομιλία μεταξύ δύο συστηματικών και οξύνοων αναγνωστών-συγγραφέων-μεταφραστών όπως είναι η Αριάνα Χάργουικ και ο Μικαέλ Γκόμες Γκούτχαρτ καταλήγει τελικά να αναφερθεί σε όλο το εύρος του λογοτεχνικού γίγνεσθαι. Καθώς οι εμπειρίες των δύο συνομιλητών είναι τόσο διαφορετικές, οι παρατηρήσεις γεννιούνται, διευρύνονται, διίστανται, εμπλουτίζονται και μεταβάλλονται με ιλιγγιώδη ρυθμό, καθιστώντας αυτό τον διάλογο μια ταλμουδική συνομιλία, που εντυπωσιάζει τους αναγνώστες της και εγείρει την απαίτηση να συνεχιστεί. Προσμένουμε εναγωνίως πολλές ακόμα συνέχειες. ― Αλμπέρτο Μανγκέλ
Αυτά που λένε ο Μικαέλ Γκόμες Γκούτχαρτ και η Αριάνα Χάργουικ περί λογοτεχνίας είναι φανταστικά. Είναι ένας διάλογος συναρπαστικός. ― Κλάουντιο Μάγκρις
Λίγα λόγια για τους συγγραφείς:
Αριάνα Χάργουικ
Γεννήθηκε στο Μπουένος Άιρες το 1977. Από το 2007 ζει στη Γαλλία. Έχει γράψει τέσσερα μυθιστορήματα:την «ακούσια τριλογία» Matate, amor (2012), La débil mental (2014), Precoz (2015) και το Degenerado (2019). Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 20 γλώσσες..
Μικαέλ Γκόμες Γκούτχαρτ
Γεννήθηκε στο Μοντεβιδέο το 1982. Είναι διηγηματογράφος, μεταφραστής και κριτικός. Έχει μεταφράσει στα ισπανικά έργα του Ρουσώ και του Μερλώ-Ποντύ και στα γαλλικά της Αλεχάντρα Πισάρνικ και του Βίτολντ Γκομπρόβιτς, μεταξύ άλλων. Έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 15 γλώσσες.
Αυτή είναι η ιστορία του Ιόν Καζάκου, εργάτη από τη Ρουμανία, που πυρπολήθηκε από τον εργοδότη του στην Ιταλία, στις 14 Μαρτίου του 2000, όπως τη διηγήθηκε η κόρη του, Φλορίνα Καζάκου, στον Ντάριο Φο δεκατρία χρόνια αργότερα. Είναι η ιστορία μιας φρικτής δολοφονίας, που, σύμφωνα με τον Φο, δεν ήρθε παρά ως μία «λογική κλιμάκωση», ως επιβεβαίωση της κυριότητας του αφέντη επί του κτήματός του. Η συγκλονιστική αυτή αφήγηση δεν είναι παρά μία μονάχα ιστορία από τις πολλές που γεννιούνται μέσα στις συνθήκες ακραίας εκμετάλλευσης μεταναστ[ρι]ών και άλλων επισφαλών εργαζομένων, συνθήκες οποίες αποτελούν τον πυρήνα του σύγχρονου καπιταλισμού.
Λίγα λόγια για τους συγγραφείς:
Ντάριο Φο
Γεννήθηκε το 1926 στο Σαν Τζιάνο, κοντά στο Παβέζε της Ιταλίας. Σπούδασε αρχιτεκτονική, την οποία
όμως εγκατέλειψε για να ασχοληθεί με το θέατρο, αρχικά ως σκηνογράφος, ύστερα ως ηθοποιός,
σκηνοθέτης και συγγραφέας. Μαζί με τη σύντροφό του Φράνκα Ράμε στράφηκαν ενάντια στην
κοινωνική ανισότητα, τον ρατσισμό, τη διαφθορά, την παρακρατική βία, τη θρησκεία και τον πόλεμο.
Τα έργα τους συχνά βασίζονταν στον αυτοσχεδιασμό, στο ύφος της commedia dell’ arte και στους
μίμους του Μεσαίωνα. Μεταφράστηκανκαι παρουσιάστηκαν σε θεατρικές σκηνές σε περισσότερες
από 30 χώρες. Το 1997 τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Πέθανε τον Οκτώβριο του 2016.
Φλορίνα Καζάκου
Γεννήθηκε στη Ρουμανία το 1982. Έφτασε στην Ιταλία το 2000, μετά την τραγωδία του πατέρα της, με την ελπίδα να βρει δικαιοσύνη και με πρόθεση να επιστρέψει αμέσως στη χώρα της. Τα πράγματα όμως δεν έγιναν ακριβώς έτσι. Σήμερα ζει στην πόλη Gallarate, στην ίδια πόλη όπου δέχτηκε επίθεση ο πατέρας της.
