Πως θα ήταν, αλήθεια,αν μπορούσαμε να θυμηθούμε την πρώτη στιγμή που αντικρίσαμε τον κόσμο στα μάτια της μητέρας μας και του πατέρα μας...

Τι όμορφα που νιώθαμε μέσα στην αγκαλιά τους.... Χαμογελούσαμε.., βγάζαμε άναρθρους ήχους, τελείως ακαταλαβίστικους, τώρα...
Πόσο αδιάφορες μας ήταν τότε όλες μας οι ατέλειες.....

Αργά ή γρήγορα όλοι οι γονείς το ζουν αυτό: Αρχίζει όταν το παιδί είναι γύρω στα δυο. «Όχι!, όχι! Δε θέλω» ουρλιάζει - και γαντζώνεται στο πάτωμα. Δεν είναι παράξενο που οι γονείς δεν ξέρουν πως ν' αντιδράσουν σ' αυτές τις αλλόκοτες συμπεριφορές που εκδηλώνονται με το παραμικρό στην ηλικία του πείσματος: Αν προσπαθήσουν να το ηρεμήσουν, εκείνο εκρήγνυται («οι στριγγλιές του σου τρυπάνε τ' αυτιά»). Άλλα κλείνονται ερμητικά στον εαυτό τους και δεν δέχονται κουβέντα. Κι ο γονιός σε αδιέξοδο: Τι να κάνει; Ποιο δρόμο ν' ακολουθήσει; Ο δρ.

Για πολλές οικογένειες οι νύχτες είναι βασανιστικές: Παρά τις φιλότιμες προσπάθειες να κοιμίσουν το παιδί τους, κανένας δεν κλείνει μάτι. Σ' αυτόν τον Συμβουλευτικό Οδηγό, η γνωστή παιδοψυχολόγος Γίρινα Πρέκοπ προτείνει πρακτικές τεχνικές που βοηθάνε τους γονείς να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους - αλλά και στον εαυτό τους - αυτόν τον τόσο απαραίτητο νυχτερινό ύπνο. 

Τι θέλουν (και τι χρειάζεται) να μάθουν οι έφηβοι για το σεξ; Γιατί αποφεύγουν να συζητούν για το σεξ με τους γονείς τους; Μπορεί οι γνώσεις στο ζήτημα του σεξ να κάνουν τους νέους λιγότερο προσεκτικούς; Πως μπορούμε να περάσουμε στους έφηβους το μήνυμα ότι το σεξ κρύβει, μερικές φορές, και αρκετούς κινδύνους; «Σε μια κοινωνία όπου τόσα πολλά λέγονται για όλα όσα σχετίζονται με το σεξ, σε μια κοινωνία όπου πιστεύουμε ότι είμαστε πραγματικά «ανοιχτοί» και δεν έχουμε προκαταλήψεις, είναι απορίας άξιο το γεγονός ότι και οι γονείς και τα παιδιά νιώθουν από κάτι να εμποδίζονται και δεν μπορούν ν

Με ποιους άλλους τρόπους μαθαίνουν τα παιδιά για το σεξ -εκτός από αυτά που ακούνε στις παρέες τους ή από τις ερωτήσεις που κάνουν; Τι να τους πούμε όταν μας κάνουν πραγματικά δύσκολες ερωτήσεις; Χρειάζεται να χρησιμοποιούμε τις κανονικές λέξεις (της ανατομίας) όταν αναφερόμαστε στα γεννητικά όργανα; [...] 
Οι γονείς δεν ξέρουν πότε είναι αρκετά μεγάλα τα παιδιά τους για να τους πουν «την αλήθεια για το σεξ». Ωστόσο, τα παιδιά είναι απαραίτητο να μάθουν, και πιστεύουν ότι οι γονείς τους είναι οι πιο σοφοί άνθρωποι για να τους μεταδώσουν αυτές τις γνώσεις. 

Συνέχεια οι ενήλικες δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν, επειδή, όπως λένε, τα σημερινά παιδιά είναι πολύ ανήσυχα, νευρικά και δυσκολεύονται να συγκεντρωθούν. Τι κρύβεται πίσω απ' αυτή την αλλόκοτη συμπεριφορά; 

Όταν τα παιδιά φοβούνται, εμείς πως αντιδράμε; Ο φόβος συνοδεύει όλους τους ανθρώπους σε όλη τους τη ζωή. Θάρρος σημαίνει να τολμάμε κάτι, παρόλο που φοβόμαστε. Πολλοί παιδικοί φόβοι είναι φυσιολογικές συνέπειες της διαδικασίας ανάπτυξης των παιδιών. Έτσι, οι ενήλικες δεν χρειάζεται ν’ ανησυχούν. Και δεν είναι λογικό να προσπαθούμε να προφυλάξουμε τα παιδιά από καταστάσεις που τα επιβαρύνουν με άγχος. Τα βοηθά πολύ περισσότερο αν καταλαβαίνουμε από πού προέρχονται αυτοί οι φόβοι. 

Τι κάνουμε, όταν ακούμε συνεχώς φωνές και κλάματα; Θα πρέπει να ανακατευόμαστε στους καυγάδες των παιδιών; Αλλά πότε οι συγκρούσεις τους δηλώνουν πρόβλημα; Και είναι καλό να επιδιώκουμε συνεχώς την αρμονική τους συνύπαρξη; Και πώς μπορούμε να τα βοηθήσουμε να αποδεχτούν το καινούργιο αδερφάκι; Αυτό το βιβλίο προσφέρει πρακτικές συμβουλές που μπορούμε να αξιοποιήσουμε στην καθημερινότητά μας. Τα παιχνίδια που προτείνονται παίζονται εύκολα και βοηθάνε να εκτονωθεί η ένταση ανάμεσα στ' αδέρφια. Η έρευνα και η εφαρμογή έδειξε ότι μπορούμε να μάθουμε να διαχειριζόμαστε τους παιδικούς καυγάδες.

Τι λέμε στα παιδιά μας όταν τα «τσακώνουμε» να λένε ψέματα; Τι κρύβεται πίσω από τα διαρκή ψέματα των παιδιών; Πώς μπορούμε να τα μάθουμε να ξεχωρίζουν «καλά» από «κακά» μυστικά και να εμπιστεύονται έναν ενήλικα; Πώς μπορεί να μάθει ένα παιδί ν’ αντέχει τα λάθη και τις αποτυχίες του.

Τα πουλιά το κάνουν, οι μέλισσες το κάνουν, τα λιοντάρια, οι ελέφαντες, οι ψύλλοι το κάνουν. . . Και οι άνθρωποι το κάνουν! Όπως όμως αποδείχνει ο Τζων Σπαρκς, στο γοητευτικό και γεμάτο χιούμορ βιβλίο του, οι ερωτικές τους συνήθειες δεν φτάνουν σε καμία περίπτωση την ποικιλία, την επινοητικότητα και την εκκεντρικότητα των ερώτων στο ζωικό βασίλειο. (. . .) (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)