Επιλεγμένα ποιήματα.

Πίσω από στρώματα φθοράς
μ' έκπληξη αναγνώρισα
το κορίτσι-κλόουν
που μ' έθελγε χορεύοντας
πριν από είκοσι χρόνια.
Εσύ λοιπόν... ακόμη εσύ!
Μα τότε ήσουν μια ξένη
ένα ξωτικό που κυνηγούσα
στον νυχτερινό ουρανό
πάνω από τις ταράτσες της Αθήνας.
Ενώ τώρα
η θλίψη αυτή στα μάτια σου
καθρεφτίζει τη δική μου.
Και πιο βαθιά, πιο επώδυνα σε θέλω.

1) Ο Ντικ   
  
Η πέτρα σταυρωμένη από τον άνεμο
Ο άνεμος η σιγαλιά
Δεν ακούγεται τίποτα
Μόνο το καρδιοχτύπι της πέτρας
Κι η πέτρα της καρδιάς μου δουλεύεται
Με τον θυμό και με τον πόνο
Βαριά, σιγά και σταθερά

Μπόλικη πέτρα
Μπόλικη καρδιά
Να χτίσουμε τις αυριανές μας φάμπρικες
Τα λαϊκά μέγαρα
Τα κόκκινα στάδια
Και το μεγάλο μνημείο των ηρώων της επανάστασης

Να μη ξεχάσουμε και το μνημείο του Ντικ
Ναι, ναι του σκύλου μας του Ντικ
Που τον σκοτώσαν οι χωροφυλάκοι