Τι να πάρω μαζί μου - Μανώλης Μητσιάς
Όπου τελειώνει η θάλασσα - Αργυρώ Καπαρού
Με τον άνεμο - Ελένη Νόνη
Ζωή και τούτη - Ανδρέας Σμυρνάκης
Το άδικο - Ορχηστρικό
Συνήθειες - Μανώλης Μητσιάς
Το λεωφορείο - Ελένη Νόνη
Το λαχείο - Χρυσούλα Κεχαγιόγλου
Ρεγάλο - Αργυρώ Καπαρού
Πριν ο ήλιος βγει - Μανώλης Μητσιάς
Η λέξη - Ελένη Νόνη
Του ονείρου τα τρένα - Αργυρώ Καπαρού
Με τον άνεμο - Ορχηστρικό
Όνειρο - Ελένη Νόνη
Τα ανθρώπινα - Αργυρώ Καπαρού
Το άδικο - Ανδρέας Σμυρνάκης

Έτρεχα να αγοράσω το τετράδιο. Πίσω στο σπίτι η µαµά καβούρδιζε τον χαλβά. Το γλυκό που ακόµα αγαπώ. Όταν θα γύριζα, θα ήταν όλοι εκεί. Ο µπαµπάς, η µαµά, τ’ αδέλφια, η Μαριώ. Τα είχα όλα. Τους είχα όλους. Έτρεχα να αγοράσω το τετράδιο ξέροντας τι θα πει ευτυχία. Εξήντα πέντε σύντοµα κείµενα ποιητικής πρόζας, που έγραψε ο Δηµήτρης Καταλειφός -τα περισσότερα µέσα στον εγκλεισµό λόγω της πανδηµίας- από τα τέλη Φεβρουαρίου έως τις 21 Μαΐου 2020, παραµονή των γενεθλίων του.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ / CONTENTS

Το κρησφύγετο / The hiding place

Ηλέκτρισε / Charged

Η πρόβα / The rehearsal

Πέρα από τις δυνάμεις μου / Well beyond my powers

Σούρουπο / Dusk

Οι κτύποι / Throbbing

Στη Χαλκιδική / On Halkidiki

Συγχρωτισμός / Interacting

Ο Δίσκος / The tray

Μασκάρεμα / Disguise

Θετική ενέργεια / Positive energy

Φανελάκι / Nightshirt

Από πρώτο χέρι / First-hand

Ψηφίδα / One facet 32/33

Να τους προλάβω / Catching up to them

Μεράκια / Soul tunes

Ήττα/Defeat

Η μαύρη υπηρέτρια Queenie, η θεία Άννα που λατρεύει την όπερα (και θέλει να το σκάσει με τη φίλη της, τη Σωσώ, η οποία όμως τελικά κάνει έναν «καλό γάμο» κι εγκαταλείπει την Άννα), η Καγκελάριος Μέρκελ, η γιαγιά Ματούλα, μια-δυο ανώνυμες μανούλες, μια σύζυγος που ζηλεύει, μια εικονογράφος, μια άτσαλη σερβιτόρα: Μετά τη Γλώσσα τους (Νεφέλη, 2019), όπου περιγράφει έναν «ανδρικό» κόσμο ανηλεούς «πολεμικής» βίας, ο Ορφέας Απέργης, στο καινούριο ποιητικό βιβλίο του, ξαναπιάνοντας το νήμα της βίας, παρακολουθεί τη βία που ασκείται στις γυναίκες εξακολουθητικά, κοινωνικά, πολλές φορές σιωπηρά, και

O Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η διδακτορική διατριβή με τίτλο "Greece 1941-1949: From Resistance to Civil War", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Macmillan (1992).

ΤΡΙΑ ΧΑΪΚΟΥ

με μισό πόδι,
μισά πάντα βήματα
λέει η αράχνη

σούρουπο φωνές
ο χορός των σπουργιτιών
τέλος ή αρχή;

βροχή στον δρόμο
φρένο, ελιγμός, και ναι!
ζει ο βάτραχος
[Από την έκδοση]

Ζω για το θαύμα που θά ’ρθει –

Μου είπες να γράφω,
αργά και σταθερά να ξύνω το σκοτάδι μου,
αργά και σταθερά να καταδύομαι,
τη νόσο των δυτών μην αποκτήσω·
και τότε ήξερα, καθήκον μου ήταν να ράβω άστρα
στις μνήμες μου τις διάτρητες,
να σταματήσει αυτός ο αέρας να εισχωρεί από παντού,
σε κάθε αναδρομή να με αρρωσταίνει.

Η ύπτια θλίψη των πουλιών
η άφωνη αφόπλιση του φωτός απ' την γλώσσα.

Τα Μακρονησιώτικα γράφτηκαν τον Αύγουστο και το Σεπτέμβρη του 1949 στη Μακρόνησο και φυλάχτηκαν, με τη βοήθεια των συντρόφων, θαμμένα στο χώμα μέσα σε σφραγισμένα μπουκάλια. Από εκεί τα διέσωσε ο Μάνος Κατράκης, παίρνοντάς τα μαζί του όταν μεταφέρθηκε τον Ιούλη του 1950 στον Άι-Στράτη.

Εκδόθηκαν για πρώτη φορά από το εκδοτικό του ΚΚΕ, Πολιτικές και Λογοτεχνικές Εκδόσεις, τον Ιούλη του 1957 στο Βουκουρέστι, στην πολιτική προσφυγιά.

Ξαφνικά ένας Άγγελος

Και περπατούσε με τα φτερά του

κατασκονισμένος

μες στους βομβαρδισμένους δρόμους

Τρέμω στην ιδέα του Παραδείσου,

μονολογούσε

μισαγγίζοντας τους τοίχους που

αμέσως κατέρρεαν

Τίποτα δεν προλάβαιναν

Τα εντάφια media

σημαίες σημαίες χωρίς νόημα

με σπασμένο λαιμό κάτω στο χώμα

ο ημερήσιος Τύπος