Αυθεντική πορεία
Περιστασιακές συναναστροφές
Περί ανέμου
Hotel Universo
Απιθανότητες
Honoris causa
Ζευγαρώματα μέσα μας
Ανυποταξία
Η προσμονή της ανάμνησης
Dopo questa sera
Ερωτική περίπτυξη
Το ρήγμα κι ο άνεμος
Τα άφωνα γράμματα
Η υπόθεση του συνεχούς
Εικονικός πλούτος
Cocktail Amaretto
Αρνητικός θησαυρός
Αλληλεπίδραση
Κυνισμός
Ενόραση
Ομοιότητες
Ερωτική αμφιβολία
Ερωτική συνεύρεση άνευ συνεταίρου
Η θαλπωρή μιας παλίνδρομης αγωνίας
Η γιορτή πέφτει πάντα την παραμονή

ΑΔΑΜ θα πει κόκκινος, σχετίζεται δε με το adamah που θα πει χώμα, γη, έδαφος, και με το dam που θα πει αίμα. Adamah δεν ήταν αρχικά τουλάχιστον η γη εν γένει, αλλά το κοκκινόχωμα, υλικό μεταμορφώσεως.
Τα κύρια συστατικά στοιχεία του πηλού είναι το αργίλιο, το πυρίτιο και το νερό και μπορούμε μονάχα να υποθέσουμε ότι αυτά είναι το Εγώ, το Υπερεγώ και το Id αντιστοίχως του Αδάμ.

Στην αρχή ήταν ο Ράμα, κι ο Ράμα έδρευε στον αέρα, και στον αέρα παντού, η παγκόσμια ύλη. Εκ πλήξης, έπλασε με τα χέρια τους υιούς. Έπλασε τα χώματα, τα νερά, τα πετεινά τ' ουρανού, τα ζώα της γης, τα ψάρια του νερού και τους ανθρώπους. Δώρο στην πλάση οι χαρισματούχοι, άνθρωποι με ένα ιδιαίτερο χάρισμα. Κάθε χρόνο γεννιόνταν 365 χαρισματούχα παιδιά, ένα, κάθε ημέρα.
Η πλειονότητα των Ομοίων ζει υπό το σύστημα των Καστών. Οι Όμοιοι ως αρωγοί των Θείων Νόμων φροντίζουν για την εφαρμογή τους, λιντσάροντας κάθε Ανόμοιο.
Έτος ΔΛΛ-ΛΔ μετά της πρώτης θεμελίωσης

Το έντερο συγκεντρώνει πολλά διαφορετικά νoηματα, αλλά απωθεί βεβαιότητας και ορισμούς. Ποτέ δεν είναι πλήρως διανοητό, ποτέ ευανάγνωστο, μια επικράτεια που παραμένει κρυμμένη και ταμπού.

Ο Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ σε δήλωση του χαρακτήρισε τους ομοφυλοφίλους «ηθικά απονευρωμένους, που έκαναν αξία ζωής τον σωλήνα αποβολής των περιττωμάτων». Ο σωλήνας των περιττωμάτων, το βρώμικο και σιχαμερό, το αποκειμενοποιήμενο, όταν γίνεται τόπος αγάπης και σχεσιακότητας, αποκτά την δύναμη ενός queer παράδοξου, ενός ad hoc χώρου αντίστασης.

Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ατέχνως η ποιητική ανθολογία «Γράμματα της Ποίησης».

Δεκαεννιά ποιητές -νεότεροι και παλαιότεροι- επιχειρούν με τα ποιήματά τους να προσεγγίσουν και να αναδείξουν στιγμές της ανθρώπινης κατάστασης και του κοινωνικού περιβάλλοντος
Από κοινού, κι ο καθένας από το δικό του μετερίζι, συνδιαλέγονται στην Ανθολογία με την επικαιρότητα, με την ιστορία και μεταξύ τους, αναδεικνύοντας με ξεκάθαρο τρόπο ότι η… σιωπή δεν είναι δέουσα στάση για το δημιουργό. Πονούν, αγαπούν, θέλουν, μιλούν και ο λόγος τους μπολιάζεται με την ανθρώπινη ανάσα.

ΤΑ ΦΑΝΤΑΣΜΑΤΑ ΤΩΝ ΔΙΚΩΝ ΜΑΣ

Τα φαντάσματα των δικών μας
Των νεκρών ανθρώπων των αγαπημένων
Κάνουν το καθετί για να τα προσέξουμε
Βαριοπατούν στα ξερά πατώματα που τρίζουν
Ξεσηκώνουν με μανία τις κουρτίνες
Σκοντάφτουν τάχα απρόσεκτα
Στους καναπέδες και τα γραφεία
Όμως εμείς δε δίνουμε σημασία στα τριξίματα
Θαρρούμε πως την κουρτίνα την ανεμίζει ο αγέρας
Ότι το γραφείο βογκά από το βάρος των βιβλίων
Κι όταν καμιά φορά γυρνάμε το κεφάλι
Προς το μέρος απ' όπου ακούστηκε ο θόρυβος
Κατά λάθος