Καισάρεια, Μερσίνα, Πειραιάς, Θεσσαλονίκη: η πορεία του ξεριζωµού, ο επώδυνος δρόµος της προσφυγιάς των Ελλήνων της Μικρασίας θα συνδεθεί µε την τελευταία πράξη του δραµατικού έρωτα της Σεβαστής Χατζηαβράµογλου και του Έλµερ Αλεξάντερ Κάρτερ.

Τραγικά αδιέξοδα, αποφάσεις ζωής και θανάτου, αιµατοβαµµένες συγκρούσεις θα αναδείξουν τη βαθύτερη ουσία της αγάπης αυτού του ζευγαριού η οποία θα κληθεί να διασώσει τη συνέχειά της...

Ένα σοβαρό τροχαίο υποχρεώνει τον Δήμο να μείνει ακινητοποιημένος στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου. Είναι πενήντα πέντε χρονών και ζει μόνος. Σ’ αυτή τη δύσκολη περίοδο της ζωής του οι μόνοι που του συμπαραστέκονται είναι οι πέντε αγαπημένοι του φίλοι.
Οι θυσίες που απαιτούνται είναι πολλές, οι ανατροπές ακόμη περισσότερες. Από την πρώτη στιγμή θα έρθει να προστεθεί μία ακόμη δυσκολία -η μεγαλύτερη ίσως-, που θα τους συνοδεύει στην όλη τους προσπάθεια: O αγαπημένος τους φίλος έχει χάσει τη μνήμη του. Ο αγαπημένος τους φίλος δεν τους αναγνωρίζει...

Στο 8-3=11, ένας ολόκληρος κόσμος, ένας πλανήτης φωνάζει "βοήθεια". Άνθρωποι διαφορετικής καταγωγής, θρησκείας, κουλτούρας, τάξης και πολιτικής ένταξης αντιμετωπίζουν τον ίδιο κίνδυνο: να δουν τον τόπο τους να γίνεται εχθρικός, η γη τους άγονη κι ο βίος τους αβίωτος.

"Ο Άνθρωπος Που Γύρισε Από Τη Ρώμη" είναι ένα ταξιδιωτικό μυθιστόρημα που μέσα από μία ερωτική ιστορία αφηγείται τις ιστορίες, τους θρύλους και τις παραδόσεις κάθε πιθανής και απίθανης γωνίας της Αιώνιας Πόλης. Ο αφηγητής της ιστορίας ταξιδεύει μόνος του για τη Ρώμη. Στο αεροπλάνο γνωρίζει μία Ιταλίδα καλλονή, αλλά και ευφυή γυναίκα, την Κριστίνα Μπέλα. Εκείνη του ζητάει να της κάνει μία χάρη και ως αντάλλαγμα θα γίνει η ξεναγός του για έξι μέρες. Εκείνος δέχεται, στην πορεία την ερωτεύεται αλλά υπόσχεται στον εαυτό του να μην απατήσει την αγαπημένη του σύζυγο.

Μετά από είκοσι χρόνια γάμου, ο άντρας μου δεν άντεχε την ακαταστασία μου, την αταξία στην ντουλάπα και στα συρτάρια του, τα υπολείμματα κρέμας στο πρόσωπό μου, τα πινέλα και τους καμβάδες μου. Ζητούσε την ελευθερία του. Τα λόγια του κάθε λίγο τα διέκοπταν σιωπές, που έμεναν για ώρα ανοιχτές, και τότε ακούγαμε τους χτύπους του εκκρεμούς που είχαμε αγοράσει στο γαμήλιο ταξίδι μας στην Ελβετία. Μίλαγε αργά, με το κεφάλι χαμηλωμένο, και συχνά έχανε τον ειρμό του. Εγώ πάλι νόμιζα πως άκουγα τις λέξεις, που κρέμονταν αβέβαιες πάνω από το κοτόπουλο, να πέφτουν αμάσητες πάνω στο τραπεζομάντιλο.

Μήπως το μεταφυσικό είναι η καθημερινότητα που αγνοούμε; Θέλω να μάθω για τους ήχους που θα ακούσω μετά... Θέλω να μάθω γιατί βρίσκω στο τώρα ηρεμία στη μελωδία της σιωπής... Με προετοιμάζεις.. το ξέρω... Από την αρχή... Γέννηση και πάλι.

Έχετε ταξιδέψει ποτέ στο Λονδίνο; Εγώ, ναι. Μιλάτε αγγλικά; Κι εγώ. Μέχρι που μετακόμισα εκεί, και όλα άλλαξαν. Ούτε το Λονδίνο ήταν αλλιώτικο ούτε τα αγγλικά ακατανόητα. Αλλά κάτι μου διέφευγε: καταλάβαινα τι έλεγαν, αλλά όχι τι εννοούσαν. Και συνειδητοποιούσα ότι καταλάβαινα όλο και λιγότερα. Έπρεπε να τα γράφω για να τα καταλαβαίνω.

Το βιβλίο αυτό δεν αποτελεί μια καθημερινή καταγραφή -ποτέ δεν κράτησα ημερολόγιο-, αλλά σκέψεις για την πόλη και τους κατοίκους της, με τον τρόπο που θα προσέγγιζε το θέμα ένας εθνογράφος.

Άρτα 1928. Ο Ταξιάρχης Κουμπίνος, γεμάτος όνειρα και νιάτα, έρχεται από τη Λέσβο στο λιμάνι της Κόπραινας, για να υπηρετήσει στη θέση του φαροφύλακα, που υπάγεται στη δικαιοδοσία του Πολεμικού Ναυτικού. Ένα λιμάνι που σφύζει από ζωή, αλλά και κρύβει πολλά ένοχα μυστικά... Ο Ταξιάρχης με την ειλικρινή καρδιά του και τον ακέραιο χαρακτήρα του θα έρθει σφόδρα αντιμέτωπος με τα μικροσυμφέροντα της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών παραγόντων που νέμονται τους καρπούς της παρανομίας, χάρη στην αδιαφορία των Αρχών.

Η "Τιμή και το χρήμα" είναι ένα έργο για τον ρόλο του χρήματος στον έρωτα και τις οικογενειακές σχέσεις στην Ελλάδα των αρχών του 20ού αιώνα. Η νεαρή ηρωίδα Ρήνη ερωτεύεται έναν νέο από ανώτερη τάξη. Η μητέρα της όμως αρνείται να δώσει την προίκα που θέλει ο υποψήφιος γαμπρός, ακόμη κι όταν εκείνος κλέβει την κόρη της. Μέσα από μια ιστορία απλή και σύντομη, ο συγγραφέας κατορθώνει να αποτυπώσει με παραστατική δύναμη και κριτική σκέψη ένα διαχρονικό και καίριο κοινωνικό πρόβλημα, με μια πολύ προωθημένη για την ελληνική πραγματικότητα της εποχής αντιμετώπιση του γυναικείου ζητήματος.

Στο "... Κάτι ν' αλλάξει! Μα πώς;" παρακολουθούμε τη ζωή της Ειρήνης στα χρόνια 1979-1984, μια εποχή που η κοινωνία διψούσε για "αλλαγή". Η Ειρήνη, μόνη σε μια άγνωστη πόλη, στη Θεσσαλονίκη, περνάει δύσκολες μέρες, ώσπου μέσα από τη συμμετοχή της στη νεολαιίστικη οργάνωση Ρήγας Φεραίος ενσωματώνεται στη φοιτητική κοινωνία.