Ημερομηνία: 2015-06-26 17:00:00

Τοποθεσία: Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλεξάνδρου Σβώλου 28

Βιβλιοπαρουσίαση: 
“Νυχτερίδα στην τσέπη”,

Παρασκευή 26/6 στις Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλ. Σβώλου 28, στις 8 μμ παρουσιάζουμε το νέο βιβλίο του Θοδωρή Ρακόπουλου, που μόλις κυκλοφόρησε στην ιδιαίτερα καλαίσθητη έκδοση από τη Νεφέλη Εκδόσεις.
Για το βιβλίο θα μιλήσει ο Θωμάς Κοροβίνης και ο συγγραφέας.

Ημερομηνία: 2015-03-26 17:30:00

Τοποθεσία: ΕΡΤ3 τηλεόραση, Λ.Στρατού

Η αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα βιβλίου και εντύπου Ακυβέρνητες Πολιτείες 
και οι εκδόσεις Ταξιδευτής 

σας προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της Πέπης Ρηγοπούλου
“Θάλαμος Ανανήψεως”
την Πέμπτη 26 Μαρτίου στις 19.30
στην αυτοδιαχειριζόμενη ΕΤ3, Λεωφόρος Στρατού με Καυταντζόγλου

Θα μιλήσουν οι
Θωμάς Κοροβίνης, συγγραφέας
Δρ. Σάνια Παπά, ιστορικός τέχνης, λέκτορας ΑΠΘ
Χάρης Σαββόπουλος, ιστορικός τέχνης, αναπλ. καθηγητής ΑΠΘ
και η συγγραφέας Πέπη Ρηγοπούλου

Μουσικές αναφορές, από τη Σμύρνη ως το Πολυτεχνείο και τις μέρες μας, 
στο πλαίσιο της αφήγησης-μαρτυρίας της Πέπης Ρηγοπούλου, 
θα κάνουν οι μουσικοί :

Βασίλης Βέτσος, κιθάρα, ούτι, φωνή
Μαλίνα Ηλιοπούλου, φαγκότο, φωνή
 

Ημερομηνία: 2015-02-27 17:00:00

Τοποθεσία: Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλ.Σβώλου 28

Οι εκδόσεις Μελάνι και οι Ακυβέρνητες Πολιτείες σας προσκαλούν στην παρουσίαση του βιβλίου της Στέργιας Κάββαλου 

“Φαμιλιάλ”

Παρασκευή 27 Φεβρουαρίου στις 19.00 στο συνεργατικό βιβλιοπωλείο/καφέ Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλ.Σβώλου 28

Για το βιβλίο θα μιλήσουν οι:

Γιάννης Αντάμης, συγγραφέας

Κώστας Δεσποινιάδης, συγγραφέας-εκδότης

“Επτά το απόγευμα και Ιούνης. Μοιάζει ξημέρωμα και φθινόπωρο. Τη χθεσινή νύχτα έβρεξε. Δρόσισαν τα χ(ρ)ώματα. Ο αέρας καθαρός, σχεδόν εισαγόμενος. Μυρίζει Λυών. Μυρίζει πάνω κάτω βόλτες στον Ροδανό. Οι μεγαλύτερες ομορφιές μιας πόλης αράζουν στις αποβάθρες της. Έτσι κάναμε κι εμείς. Ξαπλώναμε στα τεχνητά γρασίδια, ανάσκελα με τα χέρια ανοιχτά κι αγκαλιάζαμε. Πότε τον ουρανό, πότε ο ένας τον άλλο.
Όλες οι μέρες κοντά στο ποτάμι θυμίζουν Κυριακή. Όχι εκείνη τη μελαγχολική των εφηβικών σου χρόνων. Την άλλη, την καινούργια. Εκείνη που την περπατάς χέρι χέρι. Που ταΐζεις το αγαπημένο σου στόμα μπάλες παγωτό. Που βάζεις ηλίθια στοιχήματα και γελάς όταν τα χάνεις. Γιατί πάντα χάνεις, αλλά τι πειράζει; Αφού πάλι κερδίζεις στην αγκαλιά”. […]
Η Στέργια Κάββαλου στα διηγήματά της, όπως ακριβώς και στις ποιητικές της συλλογές, δρα συνειδητά ενάντια στην αναγνωστική ανία.
Ο Ιησούς από το Μπέβερλι Χιλς, ο Gramsci στις σαπουνάδες του Συντάγματος και μια νύφη που βουρτσίζει τα δόντια της με αντηλιακό. Η φρουτόκρεμα του Σούπερμαν, μια δυστυχισμένη Μόνα Λίζα και οι λεμονιές που πάγωσαν στην αυλή του παππού.
Δεκαοκτώ φαμιλιάλ ιστορίες αναμνηστικής και μελλούμενης ενηλικίωσης.
Φαμιλιάλ όπως λέμε οικογενειακός. Όπως λέμε οικείος. 
 
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
 

Ημερομηνία: 2015-02-18 16:30:00

Τοποθεσία: Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλεξάνδρου Σβώλου 28

​​
​
Τετάρτη 
18/2 στις 18.30
​​ στις Ακυβέρνητες Πολιτείες [Αλ.Σβώλου 28]

​
​
​
Για το βιβλίο
Αφετηρία αυτού του μικρού δοκιμίου (του οποίου ο τίτλος αποτελεί, βεβαίως, ένα νεύμα συνενοχής στον Ευγένιο Σύη) είναι μια γραπτή απάντηση, το καλοκαίρι του 2012 –την οποία μου ζήτησε ο Πολ Αριές, αρχισυντάκτης της επιθεώρησης Les Zindigné(e)s– σε μια επιστολή του Φλοριάν Γκυγί (Florian Gulli), καθηγητή φιλοσοφίας στη Μπεζανσόν και στελέχους του Κομμουνιστικού Κόμματος και του Μετώπου της Αριστεράς. Στη μακροσκελή εκείνη επιστολή, που τη χαρακτηρίζει μια παραδειγματικά κριτική αυστηρότητα και μια διανοητική εντιμότητα, ο Φλοριάν Γκυγί (ενώ συμφωνούσε σε πολλά σημεία με την κριτική μου στον πολιτισμικό φιλελευθερισμό και στις μυθολογίες της απεριόριστης ανάπτυξης), τελικά, ένιωθε έκπληξη για την επίμονη άρνησή μου να καλέσω τους «κανονικούς ανθρώπους» (Όργουελ), με την αυξανόμενη αγανάκτηση, να παλέψουν υπό την αποκλειστική αιγίδα της «αριστεράς» εναντίον μιας κοινωνίας όλο και πιο ανήθικης, άνισης και αλλοτριωτικής –μιας κοινωνίας της οποίας οι πιο συνεπείς υποστηρικτές Παραδέχονται πως δεν μπορεί να βρει το ψυχολογικό της πρότυπο παρά μόνο μέσα στην «πλεονεξία» (Μίλτον Φρίντμαν) και στον «ορθολογικό εγωισμό» (Άυν Ραντ)
[…]
Επρόκειτο μάλλον για πρόθεση αποκατάστασης αυτού του άλλοτε απελευθερωτικού συμβόλου που, όμως, τριάντα χρόνια συνεχούς και αταλάντευτης προσκόλλησης στον οικονομικό και πολιτισμικό φιλελευθερισμό –ο Φλοριάν Γκυγί το παραδέχεται πρόθυμα– συνέβαλαν τα μέγιστα στο να το δυσφημήσουν στα μάτια των λαϊκών τάξεων, σήμερα πιο αποπροσανατολισμένων και απελπισμένων από ποτέ
[…]
Νομίζω, ωστόσο, πως ζούμε σε μια εποχή όπου –από τη μια πλευρά– η επίσημη αριστερά κατέληξε σταδιακώς να υιοθετήσει ως προνομιακά συμβολικά της χαρακτηριστικά τον «γάμο δίχως περιορισμούς», τη νομιμοποίηση της ινδικής κάνναβης και την οικοδόμηση μιας κατ’ εξοχήν εμπορευματικής Ευρώπης (εις βάρος, κατά συνέπεια, της κατά προτεραιότητα υπεράσπισης όσων ζουν και εργάζονται σε συνθήκες όλο και πιο επισφαλείς, όλο και πιο απάνθρωπες), ενώ –από την άλλη– «οι συχνές υποκλίσεις της δεξιάς στις ‘‘παραδοσιακές αξίες’’ δεν μπορούν να κρύψουν ότι και αυτή στηρίχθηκε στην πρόοδο, στην απεριόριστη οικονομική ανάπτυξη, στον αρπακτικό ατομισμό» (Christopher Lass, The True and Only Heaven: Progress and Its Critics, Νέα Υόρκη, Norton, 1991).
Είναι πλέον καιρός, λοιπόν, να αναρωτηθούμε τι μπορεί να σημαίνει συγκεκριμένα, σήμερα, ο παλιός διαχωρισμός δεξιά / αριστερά, έτσι όπως λειτουργεί μετά την υπόθεση Ντρέυφους.
Πρώτα απ’ όλα, η άρνηση να ξανασυζητηθεί αυτό το πρόβλημα –και να συναγάγουμε έτσι τα διδάγματα από την ιστορία της εποχής μας– εξηγεί κατά μεγάλο μέρος το δραματικό αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται σήμερα όλοι όσοι πιστεύουν ακόμα στη δυνατότητα μιας κοινωνίας ελεύθερης, εξισωτικής και συμβιωτικής ταυτόχρονα. Με άλλα λόγια, αυτής που αποκαλούνταν τον 19ο αιώνα –και από τους Μπακούνιν, Προυντόν και τους Ρώσους ναρόντικους– σοσιαλιστική κοινωνία (και την οποία, συχνά, ο Όργουελ χαρακτήριζε πολύ απλά –και με τρόπο, ασφαλώς, πιο ενοποιητικό– ως μια αξιοπρεπή κοινωνία).
​Ζ.Κ.Μισεά
 

Ημερομηνία: 2015-02-13 17:00:00

Τοποθεσία: ΕΡΤ3, Λ.Στρατού & Καυτατζόγλου

Στα πλαίσια των εκδηλώσεων για τα 2 χρόνια αυτοδιαχείρισης της ΒιοΜε, θα παρουσιάσουμε την Παρασκευή 13 Φλεβάρη στις 19.00, στο χώρο της αυτοδιαχειριζόμενης ΕΡΤ3, Λ.Στρατού 2, Θεσσαλονίκη
το βιβλίο του Αντρές Ρουτζέρι
“Οι ανακτημένες επιχειρήσεις της Αργεντινής: Καταλαμβάνουμε, Αντιστεκόμαστε, Παράγουμε” 
που εκδόθηκε πρόσφατα απο τις Ακυβέρνητες Πολιτείες και τις Εκδόσεις των Συναδέλφων.
Το Σάββατο θα γίνει πορεία και συνέλευση και την Κυριακή αγορά απευθείας διάθεσης προϊόντων και γλέντι με Δ.Ζερβουδάκη και Θ.Παπακωνσταντίνου στο εργοστάσιο! 
Δείτε το σποτάκι του τριημέρου:
http://youtu.be/r8n5VSRmH0U

Για το βιβλίο

Οι καταλήψεις των εργοστασίων αποτέλεσαν αναπόσπαστο κομμάτι των κοινωνικών αγώνων ενάντια στην οικονομική βία και την καταστολή στην Αργεντινή μετά την κρίση του 2001. Απέναντι στην αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής της χώρας και τη συνακόλουθη αύξηση της ανεργίας, οι εργαζόμενοι αποφάσισαν να οργανωθούν και διατηρήσουν τις –εγκαταλειμμένες από τους καπιταλιστές – επιχειρήσεις στη ζωή. Οι «ανακτημένες» επιχειρήσεις που προέκυψαν από αυτή τη διαδικασία διαπνέονται από το πείσμα του αγώνα και της σύγκρουσης, της κατάληψης των μέσων παραγωγής, της συλλογικής αυτενέργειας των εργαζομένων.
Μέσα από την παρούσα μελέτη, αφενός παρακολουθούμε την ιστορική διαδρομή των κατειλημμένων εργοστασίων και επιχειρήσεων της Αργεντινής, αφετέρου αποκτούμε μια πλήρη εικόνα των πολιτικών και οικονομικών δυνατοτήτων, καθώς και των ορίων, της εργατικής αυτοδιαχείρισης. Το βιβλίο πραγματεύεται μια σειρά προβλημάτων που σχετίζονται με τη λειτουργία των επιχειρήσεων υπό εργατικό έλεγχο: την προσαρμογή των εργατών στον νέο ρόλο τους μέσα στην παραγωγή, τις συλλογικές διαδικασίες λήψης αποφάσεων, τη βιωσιμότητα της επιχείρησης μέσα στην καπιταλιστική αγορά και τον συνεχή αγώνα για θεσμική και νομική κατοχύρωση. Ο συγγραφέας περιγράφει το κίνημα των ανακτημένων επιχειρήσεων ως ένα ετερογενές και δυναμικό συλλογικό υποκείμενο που βρίσκεται σε συνεχή διάλογο με το εργατικό και το συνεταιριστικό κίνημα, αλλά και με τα άλλα κινήματα που ξεπήδησαν από την κρίση του 2001, όπως οι πικετέρος και  τα εγχειρήματα κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας. Ταυτόχρονα, προβάλλει τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του κινήματος αυτού, το οποίο μέσα από τις καθημερινές πρακτικές του κυοφορεί μια διαφορετική κοινωνική οργάνωση – μια κοινωνία ισοτιμίας και κοινοκτημοσύνης, αλληλεγγύης και συντροφικότητας.
Την έκδοση συνοδεύει έγχρωμο ένθετο φωτογραφιών από τα δεκατρία χρόνια κατειλημμένων επιχειρήσεων στην Αργεντινή του φωτογράφου Αντρές Λοφιέγο.
Το βιβλίο ολοκληρώνεται με ένα εκτενές υστερόγραφο από τον Μάκη Αναγνώστου, μέλος του σωματείου εργατοϋπαλλήλων της ΒΙΟ.ΜΕ., του πρώτου εργοστασίου στην Ελλάδα που λειτουργεί με πλήρη εργατικό έλεγχο και αυτοδιεύθυνση στην παραγωγή.
 

Ημερομηνία: 2015-02-02 17:00:00

Τοποθεσία: Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλ.Σβώλου 28

Τη Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου στις 7μμ συζητάμε με τον Μιχάλη Μπαρτσίδη συγγραφέα και επιμελητή  του φιλοσοφικού Τόμου
Διατομικότητα, Κείμενα για μια οντολογία της σχέσης

Επιμέλεια, Εισαγωγή: Μιχάλης Μπαρτσίδης
Μετάφραση: Λουκία Μάνο- Χρηστίδη

Στο μέρος της Ανθολογίας περιλαμβάνονται κείμενα των:
Balibar, Chiesa, Culioli, Deleuze, Del Lucchese,
Goldman, Habermas, Hegel, Kojéve, Lacan, Lecercle, Marx, Morfino,
Normand, Simmel, Simondon, Spinoza, Freud, Virno, Weber

Με τον παρόντα τόμο εισάγεται στο ελληνικό φιλοσοφικό περιβάλλον η σχεδόν
άγνωστη ως τώρα ερευνητική προβληματική της διατομικότητας. Έχει διαπιστωθεί
ότι απλά φιλοσοφικά μοντέλα, όπως αυτό του φιλελεύθερου μεμονωμένου ατόμου ή
εκείνο της συναθροιστικής κοινότητας, δεν μπορούν να απαντήσουν στα
παραδοσιακά ερωτήματα «τι είναι η κοινωνική σχέση, η ατομικότητα, το
υποκείμενο». Έναντι αυτών αναδύονται σήμερα θεωρίες της διατομικότητας, που
αποτελούν προτάσεις συνθετότερης εννοιολόγησης του «ατομικού» και του
«συλλογικού» ως σχέσης εν είδει δικτύου.

Στα κείμενα του τόμου παρουσιάζεται η διάσταση του σχεσιακού χαρακτήρα της
ανθρώπινης πραγματικότητας, όπως αυτή έγινε κατά καιρούς αντικείμενο της
σκέψης στοχαστών στην προσπάθεια απάντησης του ερωτήματος «τι είναι ο
άνθρωπος» (οντολογία της σχέσης).

Ημερομηνία: 2014-12-19 11:15:00

Τοποθεσία: Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλεξάνδρου Σβώλου 28

Οι πατ κιουτ προνταξιονς γιορτάζουν

20 χρόνια

& παρουσιάζουν το

Ημερήσιον δελτίον ποιοτικού ελέγχου

στις Ακυβέρνητες Πολιτείες

το Σάββατο 20 Δεκέμβρη στις 6 το απόγευμα.

ζωντανή μουσική εξ αποστάσεως & δημιουργικές διαθέσεις…

Ημερομηνία: 2014-12-05 16:30:00

Τοποθεσία: Ακυβέρνητες Πολιτείες, Αλεξάνδρου Σβώλου 28

Βιβλιοπαρουσιαση:
“Παγκοσμιοποίηση και υπερ-νεωτερικότητα: Κοσμοπολιτισμός και δυτική κουλτούρα”

του Ζιλ Λιποβέτσκι
από τις εκδόσεις Νησίδες

Υπερκατανάλωση, υπερπαραγωγή, υπερθέαμα, υπερπραγματικότητα, υπερπληροφόρηση, υπερεργασία, υπερένταση, υπερδανεισμός. 
Τι δεν είναι πια υπέρ; Τι δεν εξυψώνει τα πλοκάμια του σε έναν υπερβολικό βαθμό; 

Υπάρχει κάτι που δεν ωθείται στα άκρα, που θέτει φραγμούς και περιορισμούς σ’ αυτή την αποχαλίνωση της σημερινής εποχής; Υπάρχει κάτι που δεν καταρρέει εξαιτίας, όχι της έλλειψης ή της σπάνης, αλλά του κορεσμού και της πλησμονής; Ποια είναι τα χαρακτηριστικά της νέας ιστορικής περιόδου που διανύουμε εδώ και μερικά χρόνια; Ποια είναι η κουλτούρα που αρχίζει να σκιαγραφείται μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες;

Τούτα είναι τα ερωτήματα που προσπαθεί να απαντήσει ο Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος Ζιλ Λιποβετσκί μέσα από αυτό το βιβλίο, το οποίο επί της ουσίας αποτελείται από δύο κείμενα και αναλύει αφενός το πέρασμα από τη  μετανεωτερικότητα” σε μια νέα κατάσταση την οποία ο ίδιος αποκαλεί “υπερνεωτερικότητα” και αφετέρου μια νέα ποιότητα στις κοινωνικές πρακτικές όπως αυτές αποτυπώνονται μέσα από ένα νέο είδος υπερκουλτούρας, την “κουλτούρα – κόσμος”.

Αυτά και άλλα πολλά θα προσπαθήσουμε να συζητήσουμε με καφέ, χαμόγελο και κριτική διάθεση στην αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα βιβλίου “Ακυβέρνητες Πολιτείες” (Αλ. Σβώλου 28), την Παρασκευή 5 Δεκεμβρίου (6.30μμ), στα πλαίσια της παρουσίασης του βιβλίου του Ζιλ Λιποβετσκί το οποίο ήδη μετρά έναν χρόνο στα ράφια των βιβλιοπωλείων.

Παρασκευή 
5 Δεκέμβρη 18.30

στις
 
ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ
ΠΟΛΙΤΕΙΕΣ

Αλεξάνδρου Σβώλου 28

Ημερομηνία: 2014-12-01 17:30:00

Τοποθεσία: ΕΡΤ3 τηλεόραση, Λ.Στρατού

Η αυτοδιαχειριζόμενη κοινότητα βιβλίου & εντύπου Ακυβέρνητες Πολιτείες, σε συνεργασία με τους αγωνιζόμενους εργαζόμενους της ΕΡΤ, παρουσιάζουν τον συγγραφέα και φυσικό καλλιεργητή Γιάννη Μακριδάκη, σε μια εκδήλωση εφ’ όλης της ύλης. Στην εκδήλωση, μαζί με τον συγγραφέα θα μιλήσει και ο δημοσιογράφος Απόστολος Λυκεσάς.

​Η εκδήλωση θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 7.30 μμ στο κατειλημμένο κτίριο της ΕΤ3 στη Λεωφόρου Στρατού.​
Ο Γιάννης Μακριδάκης γεννήθηκε το 1971 στη Χίο και σπούδασε μαθηματικά. Από το 1997, που ίδρυσε το Κέντρο Χιακών Μελετών με σκοπό την έρευνα, αρχειοθέτηση, μελέτη και διάδοση των τεκμηρίων της Χίου, οργάνωνε τα ερευνητικά και εκπαιδευτικά προγράμματα του Κέντρου, επιμελούνταν τις εκδόσεις του και διηύθυνε το τριμηνιαίο περιοδικό “Πελινναίο” έως το 2011.

Κατόπιν άφησε τις πόλεις και μετακόμισε για μόνιμη διαμονή στην Βολισσό της ΒΔ Χίου. Εκεί, στράφηκε προς την φυσική καλλιέργεια της γης και έγινε παρατηρητής της αργής αβίαστης φυσικής ανάπτυξης. Ίδρυσε το Απλεπιστήμιο Βολισσού, μέσα από το οποίο διοργανώνει σεμινάρια φυσικής καλλιέργειας, αλκαλικής διατροφής και πολιτικής στάσης ζωής με γνώμονα τον αντικαταναλωτισμό και την αποανάπτυξη.
Έχει γράψει τα βιβλία:
“Συρματένιοι, ξεσυρματένιοι, όλοι. Χιώτες πρόσφυγες και στρατιώτες στη Μέση Ανατολή: Μαρτυρίες 1941 – 1946″ (εκδ. Κ.Χ.Μ., Πελινναίο 2006 και Εστία 2010)
“10.516 μέρες: Ιστορία της νεοελληνικής Χίου 1912 -1940″, ιστορικό αφήγημα (εκδ. Κ.Χ.Μ., Πελινναίο 2007)
“Aνάμισης ντενεκές”, μυθιστόρημα (Eστία 2008), το οποίο κυκλοφόρησε τον επόμενο χρόνο (2009) και στα τουρκικά,
“Η δεξιά τσέπη του ράσου”, νουβέλα (Εστία 2009),
“Ήλιος με δόντια”, μυθιστόρημα (Εστία 2010), το οποίο ανέβηκε στο θέατρο (2012) σε σκηνοθεσία Βασίλη Βασιλάκη
“Λαγού μαλλί”, νουβέλα (Εστία 2010),
“Η άλωση της Κωσταντίας”, μυθιστόρημα (Εστία 2011), το οποίος ανέβηκε στο θέατρο (2012) σε σκηνοθεσία Χρήστου Βαλαβανίδη
“Το ζουμί του πετεινού”, νουβέλα (Εστία 2012).
“Του Θεού το μάτι”, νουβέλα (Εστία 2013)
Περισσότερα στην ιστοσελίδα του Γιάννη Μακριδάκη: http://yiannismakridakis.gr/