Η "Συν-έν-τευξη" διέπει άφθονη δράση. Η περιπέτεια όμως, περί της οποίας πρόκειται, συντελείται στο επίπεδο όχι προσώπων και χαρακτήρων, αλλά των έλξεων και των απωθήσεων στη γλώσσα -στο επίπεδο, λοιπόν, της παραγωγής του νοήματος. Από τούτο και αποτελεί -άφθονη πάλι- λογοτεχνία (και ως εκ τούτου πατριωτική πράξη). Από την άποψη του απτού μέρους της προσπάθειας η δράση εξικνείται από το ερώτημα για την επικοινωνία και τη δημιουργία ως το "ερώτημα" για το "ερώτημα".

Όλοι βλέπουμε όνειρα. Από τότε που υπάρχουν άνθρωποι, όλοι μας ταξιδεύουμε σε αυτή τη μυστηριώδη διάσταση, σε έναν κόσμο μαγευτικό, γεμάτο πολύμορφα μηνύματα.

Από την αρχαιότητα έως σήμερα, ξεχωριστές γυναίκες διέσχισαν τη γραμμή ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι για να αποκτήσουν τον ένα, πραγματικά απαγορευμένο καρπό: τη δύναμη που τους στερούσαν οι συμβάσεις του κόσμου, αλλά μπορούσε να τους προσφέρει η μαγεία. Οι ιστορίες τους είναι άλλοτε τραγικές, άλλοτε θριαμβευτικές και άλλοτε βυθισμένες στα ερωτηματικά. Πάντα όμως, θα παραμένουν συναρπαστικές από την αρχή ως το τέλος.

Η ιστορία αυτή του Πήτερ Ουσπένσκι, σπουδαίου φιλόσοφου, συγγραφέα, πνευματικού δασκάλου και σημαντικού μαθητή του Γεωργίου Γκουρτζίεφ, διερευνά δυο μεγάλα ερωτήματα: πρώτον, κατά πόσο το κακό δρα συνειδητά και δεύτερον -που αποτελεί πεποίθηση των περισσότερων ανθρώπων- ο υλικός κόσμος είναι η μόνη πραγματικότητα; Ο Ουσπένσκι έχει την άποψη πως η πίστη αυτή είναι η πηγή όλων μας των προβλημάτων, καθώς παραβλέπουμε το αληθινό πρόβλημα, που είναι η απελευθέρωσή μας από τη φυλακή της ύλης. 

Αυτοκράτορας και φιλόσοφος, ο Στωικός Μάρκος Αυρήλιος υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους στοχαστές της αρχαιότητας. Το έργο του αποτελεί έναν οδηγό τόσο για να ξεπεράσει κανείς τις δυσκολίες της ζωής όσο και για να φτάσει στο αποκορύφωμα του δυναμικού του. Γι' αυτό άλλωστε οι Στοχασμοί του αποτέλεσαν έμπνευση για μεγάλους ηγέτες και πνευματικούς ανθρώπους, όπως ο Ίων Δραγούμης, ο Τζωρτς Στάινμπεκ, ο Νέλσον Μαντέλα και πολλοί άλλοι.

Τώρα είχε κουλουριαστεί στη δική της πλευρά του κρεβατιού. Δεν μπορούσε ν' αντισταθεί στον πειρασμό να χαϊδεύει πότε-πότε τα στρωσίδια στην αδειανή μεριά του Νικόλα, κρύα και ατσαλάκωτα στο άγγιγμά της. Μακάρι να μπορούσε να κλάψει, σκέφτηκε, αλλά τα δάκρυα δεν ανέβαιναν ως τα μάτια της. Όλη η θλίψη κρυβόταν κάπου βαθιά και σκοτεινά μέσα της, σ' ένα μέρος που δεν μπορούσε να φτάσει.

Η "Μυστική σκάλα των μοναχών" θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα πνευματικά, κλασικά κείμενα. Συγγραφέας του είναι ο Γκουίγκο II ο Καρθουσιανός (12ος αιώνας), ένατος ηγούμενος του Μεγάλου Μοναστηριού των Καρθουσιανών (Grande Chartreuse), ένα από τα πιο ασκητικά μέρη της Καθολικής Εκκλησίας. 
Διαβάζοντας το κείμενο, ο σύγχρονος αναγνώστης ανακαλύπτει μια μυστική πνευματική άσκηση
του μεσαίωνα, γνωστή με την ονομασία Lectio Divina (Θεϊκή Ανάγνωση), η οποία μέσα από

Τούτη η πόλη είναι μια πόλη ερωτική, λένε. Ίσως και να 'ναι η θάλασσα, που τη ζώνει ολόγυρα και θυμίζει ληστρικούς, πειρατικούς έρωτες, από εκείνους που σαν φεύγουν δεν σου αφήνουν τίποτε άλλο παρά μονάχα το δέρμα σου. Ίσως πάλι, λένε, να είναι οι ομίχλες, που συχνά σκαλώνουν στους δρόμους της και τρυπούν το κορμί σου με μια βρεγμένη ερημιά...

Ένα παιδί που αγαπάει το σχολείο και τα παραμύθια, ζει σε μια όμορφη χώρα.
Οι κακές μάγισσες -που τελικά υπάρχουν στην πραγματική ζωή περισσότερο από ό, τι στα παραμύθια- του στερούν την όμορφη χώρα του.
Του στερούν το σχολείο του.
Του στερούν την ελευθερία του. Του στερούν τα πάντα.
Και τότε, ένα δύσκολο και επικίνδυνο ταξίδι ξεκινά.
Ο μικρός Ισμαήλ, έναν τρόπο έχει να ξορκίσει το κακό.
Να ξορκίσει το φόβο.
Τα παραμύθια του.
Τα παραμύθια που διηγείται και που φέρνουν γαλήνη και δύναμη στις ψυχές των παιδιών.