Ήταν βάσανο να την κοιτάς τη Μέλισσα. Γιατί η πολλή ομορφιά είναι πράγμα σπαρακτικό, σαν ζωοδότης ήλιος που σου καίει το βλέμμα. Μα πώς να κάνεις αλλιώς; Πώς να πάρεις τα μάτια σου από πάνω της; 

Όλο το νησί, εκείνο το μικρό και ξεχασμένο νησί του Ιονίου, είχε να λέει γι’ αυτήν. Και να ονειρεύεται. Μα είχε δίκιο ο μεγάλος της αδελφός: δεν έπρεπε να τη στεφανωθεί κανένας χωριάτης, αλλά μόνο κάποιος μεγάλος και τρανός. Γιατί η Μέλισσα θα γινότανε αρχόντισσα και θα διαφέντευε τον τόπο. 

Εκτός κι αν, τελικά, δεν τα κατάφερνε να ξεφύγει από την κατάρα. 

Ποιητής, αισθητιστής και ηδονιστής, ο Charles Baudelaire ήταν επίσης ένας από τους πιο ριζοσπαστικούς κριτικούς τέχνης της εποχής του. Στο δοκίμιο αυτό εξερευνά τις έννοιες της ομορφιάς, της μόδας, του δανδισμού, τον σκοπό της τέχνης και τον ρόλο του καλλιτέχνη, με επίκεντρο το έργο ενός ζωγράφου ο οποίος, σύμφωνα με τον ίδιο, εκφράζει με τον πληρέστερο τρόπο το δράμα της σύγχρονης ζωής.

Μία από τις εκπληκτικές πτυχές της καριέρας του μεγάλου Γερμανού συγγραφέα είναι η διορατικότητα και η συνέπεια που χαρακτήριζαν τις απόψεις του, το πάθος με το οποίο ενστερνίστηκε τον πασιφισμό και τον διεθνισμό από τις αρχές του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ως το τέλος της ζωής του. Από τον Σεπτέμβριο του 1914 άρχισε να γράφει τα αντιπολεμικά του κείμενα με κορυφαία στιγμή τη δημοσίευση, το 1919, την ίδια χρονιά που κυκλοφόρησε το εμβληματικό του μυθιστόρημα Ντέμιαν, του δοκιμίου του "Η επιστροφή του Ζαρατούστρα".

Ένα κορίτσι, ένα πασπαρτού, ένας αξιωματικός του Κόκκινου Στρατού, λίγο σαφράνι και ένας ρωσικός μπλε γάτος... θα μεταμορφώσουν τον μικρόκοσμο του κόμη Ροστόφ.

Τη στιγμή που ο Αλεξάντρ Ίλιτς Ροστόφ περνούσε φρουρούμενος τις πύλες του Κρεμλίνου και έβγαινε στην Κόκκινη Πλατεία, ο καιρός ήταν αίθριος και δρoσερός. Οι αξιωματούχοι του τωρινού καθεστώτος αποφάνθηκαν ότι η ποινή που αρμόζει σε έναν αριστοκράτη που τόλμησε να γράψει ποίηση είναι ο εγκλεισμός του στο ξενοδοχείο Μετροπόλ.

Η Βερόνικα Ζάρνικ είναι από κείνες τις γυναίκες που αναστατώνουν, τις άπιαστες, τις σαγηνευτικές, που κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει. Εκκεντρική και αισθησιακή, παθιασμένη με την ελευθερία, ατίθαση και προκλητική, ζει με το σύζυγό της Λέο σ’ έναν παραμυθένιο πύργο στη βόρεια Σλοβενία. Είναι μεγαλοαστοί, νέοι και πάμπλουτοι, ένα απολύτως αντισυμβατικό ζευγάρι στα σκοτεινά χρόνια του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου. Το ανεξάρτητο πνεύμα, η γλυκιά τρέλα που τους χαρακτηρίζει και η άρνησή τους να αποδεχθούν τους περιορισμούς έρχονται σε πλήρη αντίθεση με μια τραγική εποχή.

Ο Κλέυ Νιούμαν έπιασε πάτο πολύ νέος και ξεπέρασε τη δοκιμασία του μέσα από μια μακρά διαδικασία αυτογνωσίας. Στα είκοσι τέσσερα χρόνια του απαρνήθηκε τις συμβουλές των ψυχιάτρων και τη βοήθεια των αντικαταθλιπτικών. Ξεκίνησε ένα μοναχικό ταξίδι, το οποίο κράτησε επτά χρόνια και τον οδήγησε στη Λατινική Αμερική, στην Αφρική και στην Ασία, αναζητώντας εμπειρίες που θα τον μεταμόρφωναν και χρήσιμες γνώσεις που θα έδιναν ένα καινούριο νόημα στη ζωή του.

Η δικαιοσύνη δεν κάνει ακροαματικότητες. Η δικαιοσύνη δεν ενδιαφέρει κανέναν. Ο κόσμος θέλει ένα τέρας... Κι εγώ θα τους δώσω αυτό που θέλουν.

Η νύχτα που όλα άλλαξαν για πάντα είναι μια παγωμένη νύχτα με ομίχλη στο Αβεσό, ένα χωριό φωλιασμένο σε μια βαθιά κοιλάδα ανάμεσα στις σκιές των Άλπεων. Ίσως να ήταν ακριβώς εξαιτίας της ομίχλης που το αυτοκίνητο του ειδικού πράκτορα Φόγκελ κατέληξε σ’ ένα χαντάκι. Ένα συνηθισμένο ατύχημα.

Μία νέα εισαγγελέας σε αιφνιδιαστική επιθεώρηση στo Γεντί Κουλέ. H εξαθλίωση στη ζωή των κρατουμένων, οι ανακρίσεις στη φυλακή, προσωπικές ιστορίες των κρατουμένων... Μία στεγνή περιγραφή της σκοτεινής πλευράς του σωφρονιστικού συστήματος... 

Στο βιβλίο διαπλέκονται δυο παράλληλες αφηγήσεις. Η πρώτη παρουσιάζει τον αγώνα της εισαγγελέως που οδήγησε στο κλείσιμο του Γεντί Κουλέ και εξελίσσεται σ’ ένα ψυχολογικό θρίλερ. 

Σε μια ζοφερή αποβιομηχανοποιημένη πόλη που σπαράσσεται από τη διαφθορά και το έγκλημα, μια απόπειρα σύλληψης εμπόρων ναρκωτικών μετατρέπεται σε λουτρό αίματος. Την ευθύνη να ξεκαθαρίσει την υπόθεση αναλαμβάνει ο επιθεωρητής Μάκβεθ και η ομάδα του - είναι ο καλύτερος μπάτσος της πόλης αλλά τον στοιχειώνει το παρελθόν του. Για την επιτυχία του θα του δοθούν απλόχερα χρήματα, εξουσία, σεβασμός, γιατί όμως νιώθει πως δεν θα πάρει ό,τι δικαιωματικά του ανήκει παρά μόνο αν σκοτώσει;