Ο όρος "πολιτικό τραγούδι", διαχρονικά, έχει προβληματίσει τους μελετητές του ελληνικού τραγουδιού, τόσο εκείνους που κινητοποιήθηκαν από την αγάπη και το μεράκι τους για το είδος, όσο κι εκείνους που ασχολήθηκαν με αντίστοιχα θέματα.
Οι βασικές πληροφορίες για την όπερα (συντελεστές, είδη, ιστορία, θέατρα, φεστιβάλ κ.λπ.), γραμμένες σε απλή γλώσσα, κατανοητή από όλους. Ένα εγχειρίδιο - βάση για τους φιλόμουσους που θέλουν να αποκτήσουν τη δική τους εικόνα για το λυρικό θέατρο και να μη βασίζονται στις διαδεδομένες και στερεοτυπικές απόψεις. Η παρουσίαση των βασικών στοιχείων της όπερας από τις απαρχές της ώς σήμερα δίνει στον αναγνώστη - ακροατή την ευκαιρία της γνώσης σε τεχνικό και ιστορικό επίπεδο, κάνοντάς τον παράλληλα να γνωρίσει αλλά και να αποκτήσει εμπιστοσύνη στο εγγενές μουσικό του ένστικτο.
Μια συλλογή διστίχων που ξαφνιάζουν με την τρυφερότητα και τη θυμοσοφία τους.
Αχ! να το δείρω θέλω εγώ
με του σπουργίτη το φτερό...
Αθήνα 1950-1953. Σε μια πλατιά τοιχογραφία ο συγγραφέας ανακαλεί τις εικόνες μιας εποχής που για εκείνον όρισαν για πάντα το πρόσωπο της πόλης του. Μια αναπαράσταση των πρώτων χρόνων μετά από μια αιματηρή δεκαετία με κατοχή και εμφύλιο, χωρίς καταφυγή σε αρχειακό υλικό, παρά μόνο με τη δύναμη της μυθιστορηματικής επινόησης που προσπαθεί να συναγωνιστεί σε αμεσότητα τα ντοκουμέντα, οπτικά και ηχητικά, της εποχής. Έρωτες, ίντριγκες, συνωμοσίες, φτώχεια και δυστυχία, μια εποχή δύσκολης ανάρρωσης ενός κόσμου που μάτωσε και πείνασε.
Η πρόκληση να κατανοηθεί το νόημα της κβαντομηχανικής -το να συνδεθεί με τον οικείο κόσμο και τα ζητήματά του- ήταν ένα από τα μεγάλα προβλήματα της διανόησης στην αρχή του εικοστού αιώνα. Ενώ μπορεί να είναι αδύνατο να διδαχτούν οι μη επιστήμονες τη φυσική και τα μαθηματικά της κβαντομηχανικής, είναι δυνατό να καταδείξουμε τα εννοιακά της προβλήματα ή αινίγματα και να εντοπίσουμε τους συσχετισμούς που έκαναν οι καλλιτέχνες και οι συγγραφείς.
Από το οικογενειακό κτήμα στα Επισκοπιανά της Κέρκυρας, ο Ιωάννης Καποδίστριας βρέθηκε αρκετά νέος να σταδιοδρομεί ως διπλωμάτης στην Ευρώπη του Ναπολέοντα. Η μόρφωση, η πατρική επιρροή, η εμπειρία του στην Επτάνησο Πολιτεία οδήγησαν σε μια ζωή γεμάτη προκλήσεις. Ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη, υπηρέτησε μια τεράστια αυτοκρατορία, συνεργάστηκε ή συγκρούστηκε με τις μεγαλύτερες πολιτικές φυσιογνωμίες της εποχής του.
Αυτό που για σένα ήταν ασήμαντο, περιττό και τετριμμένο σε μένα έγινε ποίηση και με σημάδεψε.
Μου λες πόσο πολύ αγαπάς τους ανθρώπους. Πόσο ερωτευμένη είσαι με το θάρρος των ανθρώπων στο λεωφορείο. Ναι, και βέβαια τους αγαπάς.
Γιατί σε τρία λεπτά μπορείς να κατέβεις.
Το 1975 ξεκινά μια εβληματική μάχη για το μέλλον της Νότιας Αφρικής. Ο λαός της Αγκόλας είχε μόλις αποτινάξει τον βάναυσο ζυγό της πορτογαλικής αποικιοκρατίας που είχε διαρκέσει πάνω από πεντακόσια χρόνια. Την ίδια περίοδο το ρατσιστικό καθεστώς στη Νότια Αφρική, υποκινούμενο από την κυβέρνηση της Ουάσιγκτον, εισβάλλει στην Αγκόλα. Στόχος του ήταν η εγκαθίδρυση μιας κυβέρνησης πιστής στα κελεύσματα της Πραιτόρια και του ιμπεριαλισμού.
Το κείμενο που έχουμε στα χέρια μας βρέθηκε μετά τον θάνατο του συγγραφέα, του Ελασίτη Σαμουήλ Μιζάν. Μέσα από την προσωπική του μαρτυρία, ζωντανεύει ο αγώνας των απλών ανθρώπων ενάντια στη ναζιστική κατοχή (1940-1944) και ο νέος ηθικός κώδικας που διαμόρφωναν μέσα από τη συλλογική τους δράση, ένας κώδικας που βασιζόταν στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την αλληλεγγύη.
