Η Θεσσαλονίκη των Εβραίων είναι μια συνοπτική και εικονογραφημένη παρουσίαση της ιστορικής πορείας και παρουσίας του εβραϊσμού της Θεσσαλονίκης. Οι Εβραίοι της Θεσσαλονίκης, με διακυμάνσεις ακμής και παρακμής μέσα στον χρόνο, πορεύτηκαν αρμονικά με τα άλλα δύο πολυπληθή σύνοικα στοιχεία της πόλης (Τούρκους και Έλληνες) για πέντε αιώνες, ως τα μέσα του 20ού αι., δίνοντας τον πολιτιστικό και γλωσσικό τόνο στην πολυεθνική κοινωνία της πόλης.

Το βιβλίο "Μια ανθολόγηση του αστικού - λαϊκού τραγουδιού", που θα ολοκληρωθεί σε δύο τόμους, είναι το απόλυτο χρηστικό εργαλείο τόσο για ερασιτέχνες όσο και για επαγγελματίες μουσικούς. Ιδιαίτερα χρήσιμο είναι επίσης για τον ερασιτέχνη και τον επαγγελματία τραγουδιστή, προσφέροντάς τους ένα διαχρονικό και εύχρηστο ρεπερτόριο με τους στίχους όπως ακριβώς τραγουδιούνται από τους μεγάλους ερμηνευτές αυτών των κλασικών τραγουδιών.

Ο Βασίλης Τσιτσάνης γεννήθηκε στα Τρίκαλα το 1915. Από μικρή ηλικία ασχολείται με τη μουσική και μέχρι το 1935 όπου και φεύγει για την Αθήνα, έχει συνθέσει σαράντα μουσικά κομμάτια. Το παρόν βιβλίο ασχολείται με τη μουσική ανάλυση του πρώιμου συνθετικού έργου σε σχέση με το ιστορικό, κοινωνικό, πολιτισμικό πλαίσιο των Τρικάλων, μέσα στο οποίο διαμορφώθηκε το εν λόγω ρεπερτόριο.

Όλοι έχουμε να πούμε μια ιστορία. Ωστόσο στην πράξη, η διαδικασία του γραψίματος αποδεικνύεται τόσο δύσκολη και απαιτητική που πολλοί την εγκαταλείπουν πρόωρα, πεπεισμένοι πως τους λείπει το ταλέντο και δεξιότητες που έχουν οι σπουδαίοι συγγραφείς. Και συχνά είναι αλήθεια, μόνο που η αλήθεια αυτή μπορεί να ανατραπεί. Στην πραγματικότητα, όλοι οι μεγάλοι συγγραφείς πάλεψαν σκληρά με τις αδυναμίες τους για να εξελιχθούν στους δημιουργούς που θαυμάζει σήμερα όλος ο κόσμος.

ΟΡΕΙΒΑΤΗΣ

Βουνοκορφές εναλλάσσονται
στης ενδοχώρας τον ομφαλό.
Σαν αλληλουχίες φοβισμένων σκέψεων
πουεπαναφέρουν πασανάκατα
τις δύσβατες, πλην όμως γενεσιουργές
αιτίες των στοχασμών μας. 


ΑΡΓΑ ΤΟ ΔΕΙΛΙΝΟ

Δύοντας γοργά,
οήλιος του φθινοπώρου
παρέσυρε μαζί του 
κάθε ελπίδα ζεστασιάς.

Μόνη παρηγοριά,
οικεραμέρυθρεςαποχρώσεις 
των αντανακλάσεων και των σκιών
στις επιφάνειες των προσμονών μας.

Ο τελικός απολογισμός του κόστους της τριετίας 1946-1949 σε αίμα μπορεί να γίνει κατά προσέγγιση μόνο, εξαιτίας της δυσκολίας ακριβούς προσδιορισμού, αφ' ενός των απωλειών των παραστρατιωτικών σωμάτων από την κυβερνητική πλευρά και αφετέρου των απωλειών του Δημοκρατικού Στρατού, ιδιαίτερα στους καιρούς της ήττας. Από τα γνωστά πάντως και προσβάσιμα μπορούμε να κάνουμε ορισμένες πρώτες εκτιμήσεις. Οι συνολικές απώλειες του Εθνικού Στρατού έφθασαν τους 44.000 αξιωματικούς και οπλίτες (14.000 νεκροί). Στο Δημοκρατικό Στρατό, οι νεκροί, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ανήλθαν στους 25.000 περίπου.