[...] "Το μελαγχολικό κομμάτι της δυτικής ακτής", δημοσιευμένο πριν από τριάντα χρόνια σχεδόν, μας μιλούσε -με μουσική υπόκρουση Τζέρυ Μάλιγκαν και Μπομπ Μπρουκμάγερ- για εκείνη την εποχή, για τη βαθιά κρίση ενός ανθρώπου, αντανάκλαση της κρίσης του κόσμου που τον περιέβαλλε. Εκείνη η εποχή είναι η σημερινή. Η κρίση εξακολουθεί να υπάρχει, αναμφίβολα ακόμη πιο βαθιά. Και ο Ζερφώ συνεχίζει μελαγχολικός, στις τρεις το πρωί, να τρέχει με 145 χιλιόμετρα την ώρα στον εξωτερικό περιφερειακό του Παρισιού σε ένα ραντεβού με την αναπόφευκτη βία.

Αυτή η προκλητική, πρωτοπόρα και πλήρως συναρπαστική πολιτισμική ιστορία διερευνά πως αντιμετωπίστηκε το στήθος στον δυτικό κόσμο από τους αρχαίους χρόνους έως σήμερα - πως το κατανόησε η θρησκεία, οι τέχνες, η κοινωνία, η πολιτική, η ιατρική και η ψυχανάλυση.

Ένα σπάνιο ντοκουμέντο που φωτίζει ένα από τα φρικιαστικά εγκλήματα στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στη Νυρεμβέργη, την έδρα του πρώτου μεταπολεμικού δικαστηρίου, ο Αμερικανός ψυχίατρος Λέον Γκόλντενσον πήρε ένα σημαντικό αριθμό συνεντεύξεων από τους κατηγορούμενους Ναζί εγκληματίες πολέμου. Καρπός της οξυδέρκειας και της εμπειρίας του, οι συνεντεύξεις αυτές αποκαλύπτουν τόσο την αθέατη ιστορία του Γ’ Ράιχ όσο και τον ψυχισμό και τα κίνητρα των ανθρώπων που μετέτρεψαν την ιδεολογία σε παράνοια.

Στον πρώτο τόμο του Σεμιναρίου Ψυχανάλυσης Παιδιών, η συγγραφέας επιλέγει και παρουσιάζει ορισμένες από τις συναντήσεις που είχε, σε τακτά διαστήματα και σε διάρκεια δεκαπέντε περίπου ετών, με ψυχοθεραπευτές και ψυχαναλυτές, σχετικά με τις δυσκολίες που συναντούσαν στη θεραπεία των παιδιών. Πρόκειται για ζωντανές ηχογραφήσεις με τρεις πρωταγωνιστές: τον αναλυτή, το παιδί (που δεν παρευρίσκεται), και τη Φρανσουάζ Ντολτό. Ο ψυχαναλυτής, που βρίσκεται σε αδυναμία εξαιτίας μιας δύσκολης περίπτωσης, μεταφέρει τον πόνο και τα προβλήματα του παιδιού στη Φρανσουάζ Ντολτό. Κι εκείνη απαντά.

Η «Πολιτεία του Ήλιου» πρωτοεμφανίστηκε το 1946, στην περίοδο όπου το λαϊκό επαναστατικό κλίμα ήταν ακόμα έντονο στη χώρα μας. Αποτελεί άλλη μία προσπάθεια ιστορικοϋλιστικής ανάλυσης πάνω σε γεγονότα της αρχαιότητας, τα οποία η παραδοσιακή ιστοριογραφία αγνόησε εντελώς ή τους παραμόρφωσε τον κοινωνικό χαρακτήρα.

Όλοι οι άνθρωποι περιέχουν μέσα τους διάφορους εαυτούς τους και οι περισσότεροι από εμάς μεταπηδούμε από τον έναν στον άλλο, χωρίς καν να ξέρουμε ποιοι είμαστε. Αυτό το σχόλιο του Νέιθα Γκλας, συνταξιούχου ασφαλιστή και βασικού αφηγητή της ιστορίας που εκτυλίσσεται στο βιβλίο, φανερώνει την πρόθεση του Πολ Όστερ όταν έγραφε τις Τρέλες στο Μπρούκλιν. Σκοπός του είναι να χαρτογραφήσει τις ποικίλες πτυχές της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς, φέρνοντας στο προσκήνιο διάφορες μικρές ιστορίες, οι οποίες ξεπηδούν η μία μετά την άλλη, η μία μέσα από την άλλη.

Φυτά σύμμαχοι, φυτά ανταγωνιστές και φυτά που απωθούν ασθένειες και εχθρούς είναι λίγα από τα μυστικά που θα ανακαλύψετε στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Μάθετε την τεχνική της συγκαλλιέργειας και φτιάξτε το δικό σας βιολογικό περιβόλι βασισμένοι σε μεθόδους και καλλιεργητικές τεχνικές που έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση, αλλά έρχονται και συναντούν τα σύγχρονα δεδομένα.

Ποτέ μη φιλάτε έναν κροταλία. Βάλτε το αλεξίπτωτό σας πριν πηδήξετε από το αεροπλάνο. Όταν πάτε να ληστέψετε μια τράπεζα, μην παίρνετε μαζί σας το σκύλο σας. Αυτά μπορεί να σας φαίνονται αυτονόητα αλλά, δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε μια φυλή που της αρέσει να φιλάει κροταλίες στο στόμα.

Τα πρώτα εργατικά Σωματεία δημιουργήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να αρχίσουν να συγκεντρώνονται σε δευτεροβάθμειες οργανώσεις όπως τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες. Στην Αθήνα του 1910 αρχίζει η οργάνωση του Εργατικού Κέντρου με λίγα σωματεία στην αρχή. Συστηματικά, με τη δική τους δημοκρατία, αλλά και με μεγάλες δυσκολίες. Όλες αυτές οι στιγμές καταγράφονται στα Πρακτικά του Εργατικού Κέντρου της Αθήνας, τα οποία βρέθηκαν τα τελευταία χρόνια.