Όλοι οι άνθρωποι περιέχουν μέσα τους διάφορους εαυτούς τους και οι περισσότεροι από εμάς μεταπηδούμε από τον έναν στον άλλο, χωρίς καν να ξέρουμε ποιοι είμαστε. Αυτό το σχόλιο του Νέιθα Γκλας, συνταξιούχου ασφαλιστή και βασικού αφηγητή της ιστορίας που εκτυλίσσεται στο βιβλίο, φανερώνει την πρόθεση του Πολ Όστερ όταν έγραφε τις Τρέλες στο Μπρούκλιν. Σκοπός του είναι να χαρτογραφήσει τις ποικίλες πτυχές της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς, φέρνοντας στο προσκήνιο διάφορες μικρές ιστορίες, οι οποίες ξεπηδούν η μία μετά την άλλη, η μία μέσα από την άλλη.

Φυτά σύμμαχοι, φυτά ανταγωνιστές και φυτά που απωθούν ασθένειες και εχθρούς είναι λίγα από τα μυστικά που θα ανακαλύψετε στις σελίδες αυτού του βιβλίου. Μάθετε την τεχνική της συγκαλλιέργειας και φτιάξτε το δικό σας βιολογικό περιβόλι βασισμένοι σε μεθόδους και καλλιεργητικές τεχνικές που έχουν τις ρίζες τους στην παράδοση, αλλά έρχονται και συναντούν τα σύγχρονα δεδομένα.

Ποτέ μη φιλάτε έναν κροταλία. Βάλτε το αλεξίπτωτό σας πριν πηδήξετε από το αεροπλάνο. Όταν πάτε να ληστέψετε μια τράπεζα, μην παίρνετε μαζί σας το σκύλο σας. Αυτά μπορεί να σας φαίνονται αυτονόητα αλλά, δυστυχώς, όλα δείχνουν ότι εμείς οι άνθρωποι είμαστε μια φυλή που της αρέσει να φιλάει κροταλίες στο στόμα.

Τα πρώτα εργατικά Σωματεία δημιουργήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα. Πέρασαν αρκετά χρόνια για να αρχίσουν να συγκεντρώνονται σε δευτεροβάθμειες οργανώσεις όπως τα Εργατικά Κέντρα και οι Ομοσπονδίες. Στην Αθήνα του 1910 αρχίζει η οργάνωση του Εργατικού Κέντρου με λίγα σωματεία στην αρχή. Συστηματικά, με τη δική τους δημοκρατία, αλλά και με μεγάλες δυσκολίες. Όλες αυτές οι στιγμές καταγράφονται στα Πρακτικά του Εργατικού Κέντρου της Αθήνας, τα οποία βρέθηκαν τα τελευταία χρόνια.

Με φόντο την επαρχία της διεφθαρμένης σύγχρονης Κίνας, "Οι μπαλάντες του σκόρδου" ισορροπούν ανάμεσα στο δράμα και σε μια κωμωδία τόσο μαύρη, που παύει να είναι κωμωδία. Οι πρωταγωνιστές είναι απλοί χωρικοί, έρμαια μιας βίας που τους σαρώνει και που, στη κινεζική κοινωνία, όπως την περιγράφει το βιβλίο, διαπερνά κάθε σχέση - του κράτους με τον πολίτη, του χωρικού με το συγχωριανό του, του πατέρα με την κόρη, του αδελφού με την αδελφή.

Ο David Sedaris έγινε διάσημος γράφοντας την αυτοβιογραφία του. Οι ιστορίες που διηγείται είναι αστείες, παράξενες, πολλές φορές σχεδόν εξωφρενικές, αλλά ταυτόχρονα απίστευτα τρυφερές, είτε μιλάει για την παράδοξη παιδική του ηλικία στη Βόρεια Καρολίνα και την ιδιόρρυθμη οικογένειά του είτε για την ανορθόδοξη καριέρα του ως καθαριστής, καλλιτέχνης, καθηγητής δημιουργικής γραφής. Στο βιβλίο αυτό έρχεται να προστεθεί η εμπειρία της μετανάστευσης καθώς μετακομίζει με τον φίλο του στο Παρίσι και προσπαθεί να μάθει γαλλικά.

Η Αφήγηση πέθανε. . . Ζήτω η Αφήγηση! Τόσο το καλύτερο, βέβαια, και για την αφήγηση και για το κείμενο του Τάσου Γουδέλη. Δεν εννοώ τη «μια και μόνη ιστορία» αλλά γενικά το χρόνο μέσα στο λόγο ή στο κείμενο, αυτόν που κάνει την/τις ιστορία/ες. Περίπου βάναυσα εννοώ το «στόρι». Για πρώτη φορά στην πρόζα του Τ.Γ. υπάρχει σαφώς κάτι τέτοιο, όσο και αν είναι ποιητικά δεσμευμένο, υπονομευμένο, όχι πάντως διαλυμένο, υποθετικό και αβέβαιο, φασματικό, λανθάνον όπως στα διηγήματά του. Αυτούσιο μπορεί κανείς να το συμπυκνώσει σε περίληψη. Και να ξεχωρίσει δευτερεύοντα, εξαρτημένα υπο-στόρι.

Κάπου μέσα στην έρημο της Αριζόνα, υπάρχει ένα μέρος που ονομάζεται Οίκος των Κρανίων. Εκεί, μια πανάρχαια αδελφότητα περιφρουρεί ένα κρυφό μυστικό. Έχει γραφτεί πως όποιος φτάσει ως εκεί με καθαρή καρδιά, θα αποκτήσει το δώρο της αιώνιας ζωής. Τέσσερις δύσπιστοι φοιτητές, κουβαλώντας ο καθένας από ένα σκοτεινό μυστικό, δημιουργούν μια ομάδα για να επισκεφτούν μαζί την αδελφότητα: Ιλάι, ο διανοούμενος, Νεντ, ο ποιητής, Όλιβερ, ο αθλητής, και Τίμοθι, το καλοζωισμένο πλουσιόπαιδο. Όμως η αθανασία έχει ένα τρομερό τίμημα.

το "Σκέφτομαι σωστά - Νιώθω καλά" είναι μια συλλογή εργαλείων που έχουν προσαρμοστεί στις αρχές και τη μεθοδολογία της γνωσιακής-συμπεριφοριστικής ψυχοθεραπείας που απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους. Οι ήρωές μας είναι τρεις φίλοι: ο ένας είναι ο ανιχνευτής των σκέψεων, ο πολύτιμος οδηγός στο ταξίδι που θα κάνουν τα παιδιά για να γνωρίσουν τις σκέψεις τους, ο άλλος είναι ο εξερευνητής που ψάχνει να ανακαλύψει τα βαθύτερα αισθήματά τους, και ο τρίτος είναι ο αισιόδοξος που θα τα βοηθήσει να τα βγάλουν πέρα σ' αυτό το δύσκολο και συναρπαστικό ταξίδι του νου και της καρδιάς.